*TAMAMLANDI* *Her ne kadar bağımsız olsa da hikayeyi daha iyi anlamak için önce UZAYLI adlı hikayemi okuyun.* Halam, aynı zamanda bir nevi teyzem, ben ona kısaca Hatey derim, bana hep bir masal anlatırdı. Bir gün yıldız kayarken bir dilek dilemiş. Sonra da biri kapısına eniştemi bırakıp kaçmış. Küçükken derdim ki: "Ne saçma masal bu be!" Ama büyüdüğümde bunun bir masal olmadığını anladım. Ben ki Ela Tekin... Soyadıma bakmayın, hiç de tekin biri değilimdir. Hal böyleyken benden bir şey kaçar mı? Kaçmaz dediğinizi duyar gibiyim. Haklısınız, kaçmadı. Madem bu işler böyle yürüyor diyen ben bir gün bir dilek dilemez miyim? Diledim elbette. Aman babam duymasın da... Gerçi gerçekleşmedi. Son model bir araba dilemiştim, daha bir ehliyetim bile yokken de. Ne bileyim, benim de şansıma bir uzaylı çıkıvereceğini? Aslına bakarsanız, o mu benim şansıma çıktı, yoksa ben mi onun, henüz belli değil ama bana soracak olursanız da, ben onun şansına çıktım. Neticede ben ki yedi düvene nam salmış Elapatra hazretleri... O ise bilmem hangi garip gezegenin tırt kralı... Sadede gelirsek... Ben dünyalıydım. O ise artık Dünya'lı. Hep uzaylılar mı dünyayı ele geçirmeye çalışacak, şimdi dünyalıların sırası. Elapatra, tırt uzaylı krala karşı... Bahisleri yan masadaki, yarı uzaylı kuzenime yatırabilirsiniz?

Gerçek kimliğinden bihaber yaşayan Evin Yağmur Erkuran, reşit olur olmaz onu yetimhaneden alan anneannesinin ormanın içindeki kulübesine taşınmak zorunda kaldı. Küçüklüğünde kimsesizliğine kimse olacak biriyle tanışıp onu labirent taşıyan zihninin tam merkezine oturttu. Onun adı, İblis. Zihninin içindeki labirentin tüm koridorlarını ezbere bilen, tüm odalara sahip olan karanlık bir ruh. Farklı bir ruh, farklı bir zihin. Onlar, yazısız bir anlaşmanın birbirine bağladığı iki ayrı ruhtu. Kurt ve Kuzu'ydu. Bir gün, anneannesinin doğum gününde verdiği kolye, hayatının dönüm noktası oldu. Ertha'da okuduğu lanetli mağara, kendi yaşadığı ormanın içinde saklıydı ve Evin Yağmur, doğum gününde onu kovalayan bir gölgeden kaçarken kendini o mağarada buldu. O mağara bihaber olduğu kimliğini açığa çıkartacak; ölümü ve yaşamı beraberinde getirecek ve gecenin kabusları doğurduğu anlarda ruhuna tanıklık eden kızıl gözlerle tanışmasını sağlayacaktı. O kızıl gözlerin pençesi, ruhunu alacak ve onu parçalara ayıracaktı. Ama kızıl gözlü kara kurdun bilmediği bir şey vardı; o da, içindeki canavarın Evin Yağmur'a çoktan aşık olduğuydu. ''Ölüm ancak onu isteyene yakışır.'' Yayımlanma tarihi: 16.04.20 Kitap kapağı tasarımı: @UmmuhanBaki

•Yetişkin okurlar içindir• Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da, İçtiğimizde suyundan kehanetin, Biliriz hepimiz aslında, Ona ait bedenlerimiz. Apollon, Apollon. Gel de gör bizi, Kutsal bakirelerini. Al da götür bizi, Kutsal gelinlerini. Çıplak bedeni suyun içinden çıkarken biraz önce sunağa döktüğüm kanım ona doğru aktı. Önce damla damla sonra da bir nehir gibi hızla. Bedeni giderek görünür kılınırken kanımdan güç alıyor, yeniden hayat buluyor gibiydi. Güçlü bedeni tamamen görünür kılındığında dudaklarını araladı. "Konuş," dedi ölümsüz sesiyle. Sesi az önce damarlarımda akan kan kadar akışkan ve sıcaktı. "Bana sunduğun şey nedir?" Bu hikaye Kehanet Tanrısı Rae'ye adanmıştır. Not: Hikaye 18 yaş ve üstü okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çıplaklık içerdiğinden bu uyarıyı yapmak durumundayım. 1. Kitap 05.11.2022 tarihinde tamamlanmıştır. 2. Kitap güncel olarak yayınlanmaktadır.