Kim Hongjoong, hiç evlenmemesine rağmen üç çocuk babasıydı, Park Seonghwa ise karısından boşanmış bekar bir baba. İlk bakışta birbirlerinin kalplerini ele geçiren bu iki baba birbirinden uzak kalamaz. Hongjoong (43), Wooyoung (16), Yunho (18), Jongho (15) Seonghwa (39), San (17), Mingi (18), Yeosang (16) Kitapta yer alan kötü/sinir bozucu karakterlerin hiçbiri hiçbir idol ile bağlantılı değildir, isimlerini kullanmam onlardan bahsettiğim anlamına gelmez. (İsim bulamıyorum sadece) Multifandomda olduğum için başka guruplardan misafirlerimiz olacak :)

choi yeonjun。 ❝ why do you hate yeonjun so much? what has he ever done to you? ❞ ❝ nothing. ❞ ❝ then why do you hate him. ❞ ❝ because hes just annoying in general. ❞ in which a guy named yeonjun likes a certain girl who absolutely loathes him. ©wtfchoi || Wattpad2020 Started: 06/12/20 Ended: tbd highest rankings: #1 in yeonjun - 12/22/20 #1 in choiyeonjun - 08/11/20 #1 in txtchoiyeonjun - 10/27/20 #1 in tomorrowxtogether - 02/20/21

While examine the crime scene my eyes suddenly landed on a boy who's hiding behind one of the building.He is wearing his school uniform. "Hey kid!!! What are you doing, you shoudn't be here it's dangerous!!!" I yell but he run away. "THIS.IS.THE.WORST.NIGHT.EVER" I stated before running after the boy so he wont cause any trouble. I run until I was at the end of the alley and trap between two building, panting really hard. "Who are you and why are you chasing me?"someone said behind me. "Aaaaaaa"I screamed out of shock. The boy tilt his head to the side while walking towards me with puzzle face.Hands still in his pocket. I back away until my back hit the wall.I feel so nervous so I close my eyes while trying to reach for the gun at my back. "Detective Park!!" Someone yell. I accidently pull the trigger and shoot towards the voice's direction. I quickly open my eyes to see.....my co-worker Detective Jung and the other police unharm.. I sigh in relieved, but where is the boy...... #5 -yeonjun #31 -choi

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Gözümden bir damla yaş düşmüştü, tanımadığım bir adam tarafından küçültülüyordum ve bu daha başlangıçtı. Yok olmaktan korktum. Bir an bu rüya sesli, suratının güzelliği kadar kalbi güzel olmayan adam tarafından un ufak olmaktan korktum. Yo! Neden korkuyordum ki? Babam bana her zaman demez miydi, ''Senin kalbin kadar büyük bir gezegen tanımıyorum,'' diye. Benim kalbim sonsuzdu, onun ki benimkinin yanında sadece küçük bir yıldızdı ama güneşte bir yıldız değil miydi?

Zıtlıklar her zaman uyumsuzluk getirirdi. Mesafeli, idealist ve kalbi buz gibi bir kız, onun aksine sıcacık kalbi ve çocuk ruhuyla gülümseyen bir erkeğe sadece yadırgayarak bakardı. Birbiriyle alakasız iki insan, el ele olamazdı. Soğuk eller, ellerini tutana kadar böyle düşünüyordu. Onu bekleyen kimse yok sanıyordu, deli olduğunu düşündüğü çocukla, bir sabah karşılaşana kadar. Zıtlıklar uyumsuzluk getirirdi ama aşkın gözü kördü. Kız, bunu kalbi çocuk tarafından kör edildiğinde anlamıştı. Kim Taehyung

[04.04.2017 Gizem/Gerilim #3] Üniversiteyi yurt dışında okumak için Kore'den ayrılıp California'ya gelen Jeon Jungkook, kimsenin dilinden düşmeyen Frank's House'a taşınır. İnsanların onu hayalet dedikodularıyla uyarmasına kulak asmaz, eve taşınmakta kesin kararlıdır. Başta her şey sıradandır, ta ki o sesi duyana kadar. "Ona yaklaşma. Ona dokunma. Canını seviyorsan, defol git buradan." →Tüm hakları halımın altında saklıdır. ~✘~ Tür: gerilim, macera, romantizm, olağanüstü

°•Ruhsal Komşu•° Gerçek Park Jimin olduğumu öğrendiğin zaman beni hâlâ sevmeye devam edecek misin?

[Tamamlandı] İş dolayısıyla Kore'nin bir diğer ucuna taşınan Seonmi, taşındığı evde yaşadığı garip olaylar üzerine evi incelemeye başlar. Yaşadığı olayların nedeninin ne olduğunu anlayamayan Seonmi yatağının karşısındaki aynadan şüphelenmeye başlar. Rüyalarında gördüğü o aynadan. Başlangıç Tarihi: 23.11.2020 Bitiş Tarihi: 20.02.2021 ~Kimtaehyung: #1 [14.04.21] ~Mirror: #1 [25.11.20] ~Wings: #1 [27.12.20] ~Ayna: #1 [02.01.21] ~Dark: #1 [26.01.21] ~Kanat: #1 [07.04.21] ~Kimtae: #1 [06.06.21] ~Kth: #2 [30.12.20] ~Fanfic: #3 [07.04.21] ~Fanfiction: #3 [07.04.21] ~Kötülük: #4 [26.01.21] ~Ev: #6 [26.01.21] ~Gizemli: #6 [06.06.21] ~Kore: #7 [07.04.21] . . . . . . . ❦

"Seni buldum minik şey" Minik bedenini kucağıma alıp tombul yanaklarına küçük bir öpücük bıraktım. ❌Smut yok❌