-TANITIM- ... "Kimsin sen" diye sordum.Bana öylesine yabancı hislerle."Kim olmamı istersen oyum." Dudakları muzipçe kıvrılmıştı.Kendimi oyunda gibi hissediyordum.Gitmek için uzaklaşmışken durdu."Ama fikrimi sorarsan." cevap vermedim.Kısa bir sessizlikten sonra son nefesimde bile asla unutamayacağım bir şey söyledi. "Kalbin olmak isterdim" Gökyüzüne dokunmak; gece ve yıldızların hikayesi.Bize gecenin yıldızlara sahip olduğu sürece karanlık olmayacağını , yıldızlarınsa varlığını kanıtlamak için geceye ihtiyaç duyduğunu hatırlatıyor.Gökyüzüne dokunmak ; kalbinin göremeyeceği kadar çok karardığını düşünen genç bir adamın kendi yıldızını bulmasının dokunaklı serüveni...

bir başka esti ruzgâr gün kadim bir çağdan kalma Hayyam kalk kadeh doldu, taşıyor Saki durma doldur, Ey sevgili, gönlü aşk yanginiyla dolu kadın hadi gel bir başka devran bu bir başka yol buldum sevmeye seni beni ...

Parlayanların buluşma noktası Facebook grubumuz: Gamze Aydeniz Hikayeleri Instagram hesaplarımız: @gamzeaydenizz @aydenizdongusuu @curetkar_yakut Bir şeyler olduğu kesindi... Bıçak gibi keskin, aynadaki yansımalar kadar bencil, nefesle aynı doğrultuda olmazsa olmaz bir şeydi. Görmezden gelmeyi denedi genç kız. Görmedi, duymadı, bilmedi... Bir süre sonra aslında olayların tam ortasında olduğunu fark etti. Nefes alamadı, boğuldu. Dedesi Çağdaş Bey, anneannesi Nigar Hanım, dostu Meral ve Uras... Bilinmeyenlerle boğuşurken kaybedeceklerinin farkındaydı. Aydeniz kabullenmişti bunu artık. Ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın muhakkak yakalanacaktı. En iyisi hayatında şiddetli depremlere neden olan sırları öğrenmeye çalışmaktı. Aşkı, ailesi, zamanı ve değer verdiği herkes... Tanıdığı herkes bir şekilde genç kızın koluna yapışıyorlardı. Herkesin bu döngüde bir yeri vardı. Bu döngünün bir de adı vardı. Aydeniz Döngüsü... Ay ve denizin birleşip, parladığı yerde doğan bir aşk hikayesi.

Öyle anlar vardır ki insanı öldürmekten beter eder. Yaşamaya devam ediyorsundur ama yaşamıyorsundur, Nefes alıyorsundur; aldığın her nefes sana haram oluyordur, Uyuyup unutmak istiyorsundur; kabusa dönüyordur gecelerin, Tek başına kalsan olmuyordur, birine anlatsan azalmıyordur acın, Ve en kötüsü başını yastığa her koyduğunda aklına geliyordur, perde gibi geçiyordur gözlerinin önünden, ıslatıyordur kirpiklerinin uçlarını... Ve işte ben Hana, acıyla harmanlanmış geçmişi olan bir Boşnak-Türk kızı...

Masumiyetindir yürekleri yakan Ve de gözlerindir aşkà yakışan... Elbet tenindir her daim melekleri andıran. Ve Biliyorum ki, Rabbim senden güzelini yaratsaydı, Sevmek için kendine saklardi... Saliha ü.