Şakadan zerre anlamayan birine okkalı bir şaka yaparsanız elde edeceğiniz şey yüklü bir para ve birkaç bin fazla tıklanma olmaz. En azından benim öyle olmadı. Yayınlanma tarihi: 14.06.2019

Ne olduğunu anlamadan havalanırken ağzımdan kaçan çığlığa engel olamadım. Belime sarılan kollar beni havalandırıp kendi kucağına çekerken utançla geri çekilmeye çalıştım. Araf, buna izin vermeyip ellerini sıkılaştırırken beni dizlerine otutturdu. Bu yakınlaşmaya alışkın olmayan vücudum titrerken gözlerimin kapanmasına engel olamadım. Fazlasıyla gerilen bedenim titrerken gözlerimi açıp onun kahverengi hareleriyle karşılaşmak istemiyordum. Onun yakınlığı bedenimi kavururken güzel ve dolgun dudakları birkaç santimetre uzağımdaydı. İçimdeki his kontrol edemeyeceğim bir boyuta ulaşırken ellerimi sürükledim ve onın yanağında durdurdum. Boğazıma oturan yumruyu sertçe yutkunurken elime batan sakalları usul usul okşayıp sevdim. Ellerim onun güzel suratındayken hayalimdeki sakallara dokunmanın verdiği heyecan kalbimi hızlandırmakla kalmıyor, nefesimi kesik kesik alıp vermemi sağlıyordu. Kendime hakim olamayarak ona yaklaşırken burunlarımızı birbirine bastırdım ve dudaklarımı dudaklarına sürttüm, öpmedim. Bana ters tepki vermeyişi hareketlenmemi sağlarken kucağında kıpırdanmadan edemedim. Dudaklarımın hizasında olan dudakları aralanıp boğuk inlemesini bırakırken kapanan gözlerimi araladım. Uzun ve biçimli kirpiklerinin ardına gizlenmiş kahverengi gözleri koyulaşmış, belimdeki elini sıkılaştırmıştı. Öylece birbirimizi izlerken Araf sertçe yutkundu. "Söylesene, bana böyle bakarken nasıl senden uzak kalmamı isteyebilirsin?" Ona cevap veremezken, dudaklarının değdiği dudaklarımı araladım. O konuşurken bana temas eden dudakları benim dudaklarıma daha fazlasını istetirken duygularıma engel olamayarak aramızdakş mesafeyi kapattım ve onun dolgun dudaklarını, izinsiz bir şekilde mühürledim. Bu hareketimle birlikte abi kavramı, çok uzaklara, izbe bir köşeye çekildi ve alayla bizi ve birleşen dudaklarımızı izledi.

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Adı üstünde diyebileceğim bir hikaye. Suskun. Çünkü herkes aşkını konuşurdu, herkes sizi görürdü. Ama onlar öyle değildi. Gereksiz bir düşmanlık yüzünden kardeşleri ve sevdiği erkek arasında kalan Beste, ne sevdiği erkekten vazgeçebildi, ne kardeşlerinden. Kavgayla başlayan ilişkileri yine bir kavgayla bitişe sürükleniyordu. "Biz 5000 kişilik bir lisede 2 kişilik yalnızlar şehri kurduk. İsmini de Suskun'lar şehri koyduk. 5000 kişide 2 kişi bu küçücük şehirde yaşadık. Şehrin etrafına kalın duvarlar ördük, kimse bizi görmesin, kimse bizi duymasın diye. Şehrimiz karanlıktı, güneş tepemize doğmuyordu ama onun gözleri şehrimizin tek ışık kaynağıydı. Kimse bizi duymadı, gözlerimizle konuştuk. Kimse bizi görmedi, yaptığımız şehri bile herkesten sakladık." Başlangıç tarihi: 08.12.2020

Asi; sinirlerine hakim olmakta zorlanan,uyuşturucu bağımlısı bir kızdır. Yattığı akıl hastanesinden kaçmak için yıllarca çaba sarf etmişken karşısına çok iyi bir avantaj çıkar. Yattığı hastaneye düzenli bağış yapan Pars, o Asi'nin tek kaçış yoludur. Asi, tehlikeli bir kız olmasına rağmen karşısındaki adamın ondan da tehlikeli olduğunu bilmiyordu. İllegal işlerde Kara Maça olarak bilinen Pars, bu kızı diğer tehlikelerden koruyacak mıydı, yoksa tehlikenin ta kendisi olan kendisinden uzaklaştırması mı gerekecekti? Yaş farkı, cinsel içerikli sahneler, uyuşturucu, şiddet, alkol ve Psikolojik sahneler içerir. |+18| Başlama tarihi; 21.05.22

"Hayat mı seni karşıma çıkaran..." nefesi boynumu ısıtırken elleri belimi sardı. O gece beni şeytanlardan korumak için sırtından dökülüp koparılmış kara kanatları beni örttü. O gece bir şeytan vardı, bir de ben vardım. "Yoksa ben çok mu günahkar bir adamım, Yangınım?" ••• "Yakıyorsun." fısıldadım. "Beni yakıp kül ediyorsun." Islak dudakları göğüslerimden boynuma tırmandı. Parmakları tenime dokundu. Şehveti bedende, ruhta ve kalpte hissetti, hissettirdi. Soluğu tenime çarptı, yanmaktan kül olmuş tenimi nefesiyle harlayıp yeniden beni yakan ateşiyle kapladı. Birleşmiş bedenlerimiz ve ruhlarımız ateşimizde yanıp kül oluyordu. Her dokunuşta, birbirine özgürleşen, her solukta ve tutku dolu her bakışta ateş yeniden harlanıyor, daha büyük bir güçle kıvılcımlanıp parlayarak yanıyor ve yakıyordu. "Sadece sen mi yanıp kül oluyorsun?" diye sordu. Sesini duyunca ürperdim. "Bu ateş ikimizi de yaktı, kül etti sonra yeniden yandı. Bundan asla kurtuluş yok. Küçük bir kıvılcımdan yanan ateş daha büyük yangınların başlangıcı olacak." Ateş ve barut gibiydik. Kendi ateşimizle yanıp kül oldukça, daha da yandık. Yandıkça birbirimizi yaktık. Bu gecede yanıyorduk. Onun ateşiyle yanıyordum. Kül eden oydu, kül olansa ben. Kapak tasarımı; thezeyyra

Kafama çarpan turuncu topla dengemi sağlamak için hafif öne eğildim ve yavaşça arkama dönüp topun geldiği yere baktım. "Üzgünüm o kadar kısasın ki göremedim." Pişkin pişkin söylenip tekrardan atış yapmak için arkasını döndüğünde içimdeki Naz'ın bilerek frenlerini patlatarak az önce kafama gelen topu aldım ve iki elimle tutarak tam Sinan'ın arkasında durdum. "Sinan." Gülerek bana döndüğünde hiç beklemeden kollarımı iterek sert topu kasıklarına fırlattım. O kıpkırmızı yüzüyle yavaşça yere çökerken yaptığımdan memnun olmuşcasına arkamı dönüp tersten ona el salladım. "Üzgünüm, kafana atacaktım ama boyum yetmedi." Müdür Yardımcısının bile dize getiremediği ben, yaptığım küçük bir hata yüzünden basketbol takımının 1 senelik kölesi oldum. Şimdi, 12 dev gibi şımarık adamla 1.57 lik boyumla nasıl başa çıkacaktım? Not: Bu kitaba şöyle bir göz atmaya karar verdiyseniz ilk bölümün ilk 2 paragrafını okumadan bırakmayınız. *Küfür içerir.* 22.06.2018