Hiç kapanmamak üzere açılan yaralar, kanamaz. İz bırakır. Ve o iz sonsuza dek geçmez, Yanı başında kalır.

'AŞK-I MAVERA' serisinin yan karakterleri olan Akın Gündoğdu ve Zeynep Selin Bozok'un kitabıdır. Kitaplar birbirinden bağımsızdır. ★ Parmağınızda yüzüğünü taşıdığınız adamın aslında en büyük terör ögütü kurucusu olduğunu öğrenseniz ne yapardınız? Sizi sevdiğini düşündüğünüz adamı aslında tanımadığınızı öğrenseniz, dahası; sizi bir başka kadınla aldattığını görseniz ne yapardınız? Paramparça olurdunuz, değil mi? Bir gecede hayatı değişen Zeynep Selin Bozok, aslında yalan bir hayat yaşadığını öğrenir ve hayatı o andan sonra dağılır. Katıldığı kutlamada, nişanlısını başka bir kadınla gören Zeynep Selin, başına bela alacağını bilmeden hislerine yenilip hareket eder. Kutlamaya katılan, gizli görevde olan MİT istihbaratçıları ve TDT askerleri, Zeynep Selin'in bilmeden operasyonu tehlikeye atması ile ortalığın karıştığının farkına varırlar. Aniden alevlerin ortasına atlayan Zeynep, MİT'in ve TDT'nin güvenilir ismi, kıdemli yüzbaşı ve geçmişinde yer alan Akın Gündoğdu'yu da kendisi ile sürükler. Paramparçayken bile nefes alan Zeynep Selin, öğrendiği gerçeklerden sonra hayatta kalmayı başaracak mı? Aşk öldürür derler. Peki ya gerçekten de imkansızı imkan dahilinde edip yaşamayı başaracaklar mı? ★ Kitap, 'AŞK-I MAVERA' final yaptıktan sonra yayımlanacaktır. •Tüm hakları tarafımdan korunuyor. Her hangi bir (ç)alıntı durumu olursa, gerekli işlemler başlatılacaktır! •Kitap kapağını, kendi kitabınızda kullanmanyın! Yazım tarihi: 10 Ocak Yayım tarihi: 18 Ocak

Adam ise kendi yaralarını sarmadan, kırık kalbini iyileştirmeden onun yaralarına merhem olmaya yemin içmişti. Adam kadın için kendinden vazgeçerdi. Onun için savaştı. Sevdiği kadınla susturulan kadınların sesi oldu. O Asmin Karaçaydı annesiz bir konağa mahkum korkak kız. Adam Baran Aslanzade'ydi Diyarbakır'ın cesur ağası.. Asmin & Ezman Baran Bu Wattpad da "Yürek Davası"adında tek kitap. 10.10.2023 🍁 Not; karakterlerim'in arasında yaş farkı vardır.

Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

Genç adam dudakları arasındaki sigaradan bir nefes daha aldı. Ciğerlerini yakıp geçen sigaranın dumanı mıydı yoksa gönlünü kül eden kara sevdası mıydı çözemiyordu. "Daha önce birini sevdim." Bakışlarını arkadaşının yüzünden çektiğinde göz perdelerinde sevdiği kadının gülümseyen çehresi belirdi. "Peki daha sonra ne oldu?" Aynı timde olduğu can kardeşinin dudakları arasından çıkan soru, kalbine kör bir bıçağı soktu. "Gitti, o kadar sevdik ki birbirimizi akıl kârı değildi. O da çareyi gitmekte buldu." "Peki siz durdurmadınız mı onu? Çekip alsaydınız göğüs kafesinize, saklasaydınız gitmesin diye. " Genç adam derin bir nefes daha çekti içine. Bakışları biraz daha durgunlaştı. Kalbinin üzerinde taşıdığı yüzükleri kavramak istedi. Yine de bunu yaparsa yeniden yenilecekti aynı kadına, daha önce defalarca kez yenilmemiş gibi... "Bir erkek severek gitmek istediğinde, sevdiği kadının gücü onu durdurmaya yeterli gelir ama bir kadın severek de olsa bir şeylerden vazgeçti ise o işin geri dönüşü yoktur. Göğsüne de saklasan kalbine de gömsen bu gerçeği kimse değiştiremez." Ben bir kez daha ölürüm dedi. Zaten daha öncesinde defalarca ölmüştü değil mi? "Binlerce kez kül olmasaydı kalbim aynı kişi adına, belki o zaman bir başkasına ufak bir sevgi kırıntısı verebilirdim."

Hayatı boyunca bir kuş gibi özgürlüğüne düşkün bir kız . Nerden bilebilirdi ki hayatının bir anda tepe taklak olacağını. kanadının kırılıp , özgürlüğünün elinden alınacağını nerden bilebilirdi?. Nasıl düşünebilirdi Annesini , babasını, Abilerini , ailesini geride bırakabileceğini. ?nasıl düşünebilirdi ?. Hoş o asla böyle düşünmemişti zaten gittmeyi , ailesini geride bırakmayı o ister miydi ? zorla almışlardı onu babasının kuvvetli kollarından abilerinin kanatları altından , annesinin mis kokusundan zorla mahsur bırakmışlardı. peki tüm bunlar kimin yüzünden olmuştu?. Kin tutabilirmiydi.? asla bu yönünden bazen nefret ederdi hata . kimseye asla kin tutamaz uzun süre küs kalamazdı. Hayallerini ,hayatını geride bırakmak zorunda kalan genç kızın hayat hikayesini yazarken yanımdamısınız.

"İstersem seni bu konağın altına gömerim! Sesini bile çıkartmaya hakkın olmaz!" "Karşında Serkan Kırmanşah var! Haddini aşarsan, hayatını zehir ederim." Ablasının hatasını ödemek zorunda bırakılan genç bir kızın hikayesidir... © Tüm hakları yazara aittir. 15 Nisan 2016'de yayınlanmaya başlanmıştır. Okuyucularıma sonsuz teşekkürler... Not: Bu kitap yazılır iken, Wattpadte 'Kırmanşah' adında hikaye/kitap/soyisim bulunmamaktaydı. Bu ismi kullanan ilk kitabtır. (!)

Küçücük bir bedeni nasıl sığdırdılar beyazlar içine? Oysa kendi halinde saf ve naif dünyadan kopuk bir kızken, koskoca konağa nasıl sığdırdılar? Her yeri intikam kokan bir adamın ruhuna işleyen kız... Hayat fazlasıyla Asel kokuyordu. ❝Madem ki sen kıydın benim kardeşime.❞ Hırsla üfledi nefesini orta yaşlardaki adamın yüzüne doğru. ❝Bak gör nasıl kıyıyormuşum senin kardeşine Vedat efendi.❞ © Tüm hakları yazar'a aittir. 5 Mart 2015'de yayınlanmaya başlanmıştır. Okuyucularıma sonsuz teşekkürler... #5 - Genel Kurgu 03.08.16

İki mezar kazıldı bu gece, birine kardeşimi, birine sevdiğimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece, birine masumiyetimi birine güvenimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece birine kalbimi, birine eski Bahar'ı gömdüm. Artık, hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Ne ben eski Bahar olacaktım. Ne de kalbim eskisi kadar saf kalacaktı. Aşk yoktu. Sevmek yoktu. Duvarlarıma bir tuğla daha ekledim. Bundan sonra acımak yoktu... Kırıldığım yerden kıracak dalımı kesenin kökünü kopartacaktım. Ne bu geceyi unutacaktım ne de yaşatılanları. Benim katillerim, hep en sevdiklerimdi...