Elleriyle genç kızın klitorisini okşadı. Kız inleyip kendini yatağa bastırdı. "Adımı haykır Azra. Ben seni zirveye çıkarken sen sadece adımı haykır." Azra zevkten konuşamıyordu. Sadece kendini kontrol etmeye çalışıyordu ama bu mümkün değildi. Berzanın ellerinde eriyordu.

"Uzak dur benden!" Durmuyor burnunu boynuma kadar sürtüyordu. "Dokunma ablama!" Salihden gelen bu sesle kendimi okadar aciz ve ucuz hissettim ki ağlamamak için dişlerimi dudaklarıma geçirdim. Şu an kardeşimin önünde taciz ediliyordum... . Kurgum olumsuz içerikler ve yanlış davranışlar içermektedir. Hakaret edecekseniz okumayın!

(Bu kitap argo kelimeler, cinsellik ve küçük yaşta okuyuculara hitap etmeyecek şiddet sahneleri içermektedir.) "Hikayenin sonunda hepimiz öleceğiz." Maral yapmadığı bir şey için suçlanıp okulun diline düştüğünde hayatı değişecektir. Öncesinde yakınlarından geçerken gözlerini kaçırdığı insanların arasına girmek zorunda kalan Maral'ın tek amacı herkese acı çektirmektir.

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.

"Sana hayatında hiç sevilmediğini iliklerine kadar hissettirdiler mi Devin? Uyuyunca geçmeyen yaralar bıraktılar sana da?" Uzunca kirpiklerinden süzülen acı... İçimde birkaç parça umut kırıldı. Gözlerini gözlerimden ayırmadan devam etti. "Üzerini yıldızlarla örtebileceğimiz hiçbir şey dert değil Asi." derken beni o kadar inandırmak istiyordu ki hayatta olduğuma. Kalbimi esir almıştı elleri, avuçlarının arasında atıyordum resmen. Kuruyan dudaklarım can suyunu yitirmişti. Gözlerim ellerine takıldı. Yanakların yanma hissi ve bikaç yarım nefesle başımı dik tuttum. "Sadece Ay ve Güneşin tutulduğunu sanardım. İçimdeki böcekler kelebeğe dönüşüyo." Tebessüm etti. Bana hayat veren gözleri kocaman dolu dolu gözlerime huzurla bakıyordu. "Belki de onlar kelebeğe dönüşmek istemişlerdir. Sadece o böceklere kozalak örmeyi öğrettim güzelim." Duraklayarak baş parmağıyla yüzümde daireler çizerken sakince devam etti. "Ayrıca, ben aşkın ne demek olduğunu gözlerine bakınca içim içimden sökülürcesine acını hissettiğimde anladım. İnsan insana tutulurmuş Asi." diyerek ellerini yanaklarımdan ayırmadan dudaklarıma indi sütten gittikçe uzaklaşan koyu gözleri. O güzel sevenlerdendi. Onu acıtmaktan korkarcasına parmaklarım yüzünü gezdi. Biliyordum herkes gibi onu da incitirdim. Bir gün gideceğim sevgilim. İyiler çabuk unutulur beni hep kötü hatırla... __*__ Her insan hayatında bir kez de olsa batar; kimi siyaha, kimi aşka, kimi acıya... Sen de siyaha bulaşan hikayemizin bir parçası olmak için bize katıl. WATTPAD ORİJİNAL KURGUSU 🔪🍷 Devin Korkmaz & Asi Demir 22/01/2021 🦋

"Gitme. Beraber uyuyalım." "Gitme aklım sen de kalır, uyuyamam geceleri..." Artık beni sevmen de işe yaramaz adam. Ben senden vazgeçtim artık. Affetmek imkansız artık. Çek git adam. Senden daha fazla nefret etmeden çek git. Kitap kapağı : Queen Design

Dudakları yavaşça boynumdan aşağı doğru inmeye başladı. Aldığım zevk anlatılamazdı. Gözlerimi kıstım ve başımı geriye doğru atarak duvara yasladım. O ise göğüslerimin üstünü öpmekle meşguldü. İlk başta öpüyor daha sonra ufak ısırıklarını hırsla göğüslerime armağan ediyordu. Parmaklarım ile saçlarını okşamaya başladım. O ise kendinden geçmişti ve ne yapacağı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Göğüslerim de oyalanmayı bıraktı ve karnımı öperek dolgun dudakları aşağı doğru inmeye başladı. Her hareketi ile beni defalarca yakıp küle çeviriyordu. Ona karşı koymak imkansızdı. İşaret parmağını külotuma geçirdi. Daha sonra iri gözlerini bana doğru çevirdi ve boğuk bir şekilde konuştu. "İzin verir misin?" Halsiz bir şekilde gözlerimi kapattım. Ardından kısık bir sesle konuştum. "Yaşat beni, ruhumu öldürmen gerekiyorsa bile yaşat beni."

Her insan bir yalancıdır. Her insan bir yabancı... Bize öğretileni yapar, bir yalanı yaşarız hayat boyu. Vakti geldiğinde ise yalan hayatlarımıza yabancılaşırız. İsteyerek ya da zorunda kalarak... Biz zorunda bırakıldık ve her şey o gün başladı. Hayatlarımıza yalan o gün bulaştı. Ya da biz öyle sanıyorduk. Biz kim miyiz? Bizler yabancıyız. Belki biraz da yalancı...

Kardeşini tedavi ettirebilmek için her yolu deneyen genç kız. Kardeşi için her şeyi yapabilecek olan genç kız. Kardeşi için evlenebilecek mi? Üstelik evleniceği adam takıntılı bir psikopat. Genç adam bu güzel kızı elde edebilmek için her yolu dener. Peki genç adam, güzel kızı elde edebilecek mi? Alin Vera AKSEL🔗Korhan ARSLAN Vera; kötüden uzak demek. Alin Vera kötünün tam içerisinde kötülüğü temsil eden Korhan'la nasıl başa çıkacak? . . . . . Ben ne olduğunu anlamadan masada karşılıklı oturuyorduk. "Lafı fazla uzatmayacağım. Zaten başka şansın da yok ama ben yinede soracağım. Kardeşini tedavi ettirebilirim." Gözlerimin parladığına eminim. Konuşacakken beni susturdu. "Tek şartım benimle evlenmen." "N..ne?" "Duydun. Yemeğini ye. Yemeğin sonunda cevabını verirsin." Ben ne yapacağım şimdi? . . . . . ~•~ ŞİDDET İÇERİKLİDİR. SAYGISIZLIK YAPICAKSANIZ HİÇ OKUMAYIN. ~•~KADIN, KENDİSİNE ŞİDDET UYGULAYAN KİŞİYE AŞIK OLMAYACAKTIR!!! •Kitabın sonunu okumadan da eleştiri de bulunmayın lütfen. •Bazı yerlerde +18 olabilir. •Kapak tasarımı 'kayipgalaksin6'. . . . . .

Yaşadığı travmalar sonucu kendisini duvarları arasına çekmiş bir genç kız, Ailesinin ölümü onu derinden yaralarken başka hiç kimsesi olmaması da onu içten içe mahvediyordu. İnsanlar büyüdükçe hayatları da büyür, Yaşadıkları zorlaşır ve katlanılmaz bir hale gelir. Yaşanan acılar yorar, kendinden bile sıkılırsın bazen, ama öyle bi an gelir ki; Biri çıkar karşımıza ve o bizi biz farketmeden değiştirir. Öyledir ya aşk, Nerede imkansız varsa gider onu seçer. Geçmişten buraya doğru gelen intikamın serin nefesi bizi üşütmeye yetecekti. Geçmişe dayalı bir intikam, Görülmemiş hesaplar, Yarım kalan bir kız, eksik büyütülmüş bir erkek. " Güneş gibi parlamaya devam et Gün Işığım.."