Yetişkin İçerik Barındırır ! Yoğun haz... Bu kadardı. Baş döndür, nefes kes ve istediğini al. Tek istediğim buydu. Odaklanabilmek ve daha iyi olabilmek için. .... "Sorun değil dedektif." dedim söylediği sözler canımı fazlasıyla yakarken. Titrediğini fark ettiğim ellerimi tuttuğum minik çantama daha çok bastırdım. "Başınıza daha çok bela açmam." dediğimde ise yüzüme oturan gülüş kalbimin yakarışıydı. Bana bakarken kızgındı ama gözleri de parlıyordu. İlk kez bu ilgimi çekmedi. İlk kez yanında olmak hükümsüz bir acı verdi. Hafifçe başımı eğip baş selamı verdim ve önünde durduğumuz aracımın şöfor koltuğuna ilerledim. Gözlerim dolmuştu ama bana baktığını bildiğim için gülmeye devam ettim. Hayata güvendiğim tek erkektin Dedeftif. Ama bana söylediklerin darmadağan etti beni. Ben o gün o araca hem söylecek bir sözüm kalmadığı için 'sessiz' hemde elini tutmama izin vermediğin için 'sensiz' bindim. ... Başlangıç Tarihi= 01.11.2022

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Bir fotoğraf gönderdin. Bir fotoğraf gönderdin. Ahu: Merhaba Mert Bey bu fotoğrafları atmışsınız menajerime ama bacaklarımın herhangi bir shopa ihtiyaç duyduğunu düşünmüyorum. 0537... : Bence de yok. 0537...: Mükemmel görünüyor. Ahu: Neden yaptığınız o zaman? 0537...: Ben bir şey yapmadım. 0537...: Bana nude' a yakın fotoğraflar atan sensin. Ben fikrimi beyan ettim sadece. Ahu: Mert değil misin sen ya? 0537...: Hayır. Ahu: Ne diye cevap atıp uğraştırıyorsun o zaman? 0537...: Bikinili fotoğraf atmasaydın cevaplamazdım. Ahu: Siktir git. Bu kişiyi engellediniz. Kartal: Bana neler yaptığının farkında bile değilsin. Kartal: Ergenler gibiyim. Kartal: Canım seni çekiyor Ahu Kartal: Odam da olanları unutamıyorum. Kartal: Daha fazlasını istiyorum Kartal: Seni istiyorum. Kartal: Nereden attın o mesajı da aklıma girdin hemen. Mükemmel kokuyorsun. Yumuşacık saçların tenime değsin istiyorum. Ellerim saçlarından ayrılmasın istiyorum. İstiyorum Ahu. Ahu: Sana yalvartırım demiştim Kartal Kartal: Yalvarırım gel -Küfür içerir - +17 1 /model (30.08.22)(30.05.23)(12.09.23)(25.10.22)( 12.03.23) 1/ 17 (03.09.22)(20.02.23) 1/Texting (12.09.22) 1/romantizm (04.09.22) 3/Genç kurgu (14.09.22) 2/Genel kurgu (14.09.22) 1/ Yarı Texting (03.03.23) (26.06.23) 1/Romantik komedi (08.09.22)(19.02.23) (03.08.23) (27.04.24) 2/ (05.07.2024) (21.07.24) 2 M (20.02.23)~ 3.25 (10.23)~

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Seni sevmeme izin ver," diye fısıldadı. "Ver ki sana cenneti yaşatayım." _ Sevmek nedir bilmeyen Yavuz Seçkin, babasının yolundan giderek sevdiği kadını kendine tutsak eder. Hayatı acılarla dolu olan Esila Durukan, Yavuz'a boyun eğmemeye kararlıdır ve ondan kaçmak için her yolu dener. Yeni başlangıçlar yapıldığında ve pişmanlıklar yaşandığında ya her şey için çok geçse? Ya da her şey daha yeni başlıyorsa? Gelin bunu hep beraber öğrenelim. Esila ve Yavuz'un hikayesine sizde ortak olmak istiyorsanız, yukarıda 'Oku' yazan yere basmanız yeterli...

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Annesi hasta olan bade bir gün şirkete gittiğinde ona bir anlaşma önerilir. başlangıç:19/05/2022 bitiş:...

Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmesek bile bir numara hayatımızı yönlendirebilirdi. Fakat bu sefer bir numara hayattaki çizgini belirlemek için tam tepende duruyordu. 17 Numara... Bazen sırf 17 Numara olduğun için şanslısındır, bazen de sırf bu yüzden ölüsündür. Defne otobüse binerken birkaç saat sonra olacakları tahmin bile edemezdi. Katliamın içinden kurtulan tek numaranın sahibi olmak ona göre şans değildi. Çünkü bazılarına göre bu şans, onun katil olma yolundaki ilk adımıydı. Çünkü o, etrafındaki yedi katilden sonra gelen sekizinci katildi. *Şiddet, kan ve vahşet içermektedir. Başlangıç: 20 Mayıs 2017 Bitiş: 2 Aralık 2018 Kitap: 14 Nisan 2023 Aksiyon #1- 02.2020/10.2020 Korku #1- 04.2020 Gerilim #1- 04.2020 Gençkızedebiyatı #1- 11.2020 Gizem #1-12.2020/01.2021 Macera #1-01.2021

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.