"Her insan kendi yolunu kendisi seçer. Yollar daima temiz olmaz, dikenler de muhakkak olacaktır. Biz bu yoldan başarıyla çıkabildiysek sadece iki şey sayesinde oldu: Dostluğumuz ve müziğimiz. Sevgilerimle, Ozan Soygazi."

Aşkın kaç hali vardı? Çocuk hali vardı mesela. Saçını çekerek anlaştığın, oyuncaklarını paylaştığın ve yanı başında büyüdüğünde o sevginin de senle büyüdüğünü fark etmediğin halidir bu. Çocukken kalbine düşen tohum senin gözyaşlarınla sulanmış, kahkahalarınla güneş almış olabilir ve sen farkına bile varmadan düşmüşsündür onun güzelliğine. İkinci şans hali vardır birde. Aşk ikinci kez gelip de kapını tıklattığında tereddütle açar insan. O kapıda artık yeni kilitler vardır, zincir takılıdır ve içeri tekrar girmek artık hayalden başka bir şey değildir. Yalnızlığını zırh gibi kuşanan birinin kapısını çaldığında korkup kaçmak kolaydır, kalmaksa yürek ister, tabi kalbinizi çoktan içeride bırakmadıysanız. Üçüncü olarak da geçmişin gölgesinde kalmış hali vardır. Kalbinizi sakladığınız sandıklar ve başına diktiğiniz Amazonlar her zaman doğru kişiye çevirmeyebilirler mızraklarını. Acıdan gelen tecrübeler önyargıya dönüştüğünde hata yapabilir insan, geçmiş acımasız bir öğretmen olduğu gibi insanda travma yaratmaya da meyillidir. Travmalardan kaçmak bir şehirden kaçmaya benzemez, insan bir şehirde kaybolur da sora sora yolunu bulur. Kendi geçmişinde kaybolunca kime sorar insan? Yolunu kaybettiğinde elinden tutacak kimse kalmadığında yanlış yapmak kaçınılmazsa kimi suçlar insan? Eski bir aşk yeni bir aşkın üstüne kara çaldığında gözyaşlarıyla temizlenir mi ? Aşkın birden çok hali vardır elbet ancak bu gençlik hikayesinde ben size elimden geldiğinde bu üç halini anlatacağım. Benimle bu yola çıkmak ister misiniz? Yol virajlı ama manzara güzel.

22.01.2019 başlangıç Zakkumlar içerisinde açan bir Gonca güzeli ve kötülükten sıyrılıp gelmiş bir Şeytanın hikayesi... "Seni nasıl sevdim biliyor musun Gonca Güzeli? Kendime göstermediğim tüm şefkati sana gösterdim, kendimi düşünmediğim kadar seni düşündüm, kendim için korkmadığım kadar korktum seni kaybetmekten. Başıma gelebilecek tüm iyiliklerin adını sen koydum. Kendimi sevmediğim kadar seni sevdim ben. Babamın kulağıma masal diye fısıldadığı ve sadece bendimden ibaret olan nefreti sana ait olabilecek bir Aşk'a çevirdim. Seni ben gibi sevmedim, seni benden öteye götürdüm. Artık benden de fazlasın, Aşktan da..." Bir Şeytana Huri olmak, Cehennemde çiçek açmak kadar zor. Yusuf Polat HANCI Dilâ YAMAN Şeytanın Hûrisi...

Ceylan kurdun inine girmişse, boynunun kopmasını göze almış demekti. O kadın kendi yetiştiği topraktan kopup buraya gelmemeliydi. İzinsizce bahçesine girmişse Yonca, toprağa tutunamazdı. Toprağa tutunamayan çiçeği harap etti diye de kimse kasırgaya kızmazdı. Bu şehir ona göre değildi. Adamın kalbi nefret ve öfkenin ağır yükü altında hırpalanmıştı. Ceylan inine girince kurt kalbine döndü. Kurdun ini kalbiydi. "Beni ateşle yakabilirsin, yanmam.Beni karanlıkta bırakabilirsin, ürkmem.Beni kırmak isteyebilirsin, incinmem bile. Ama seni mahvetmişim gibi bakarsan o gözlerle; yanarım, ürkerim, parçalanırım."

"Seni korkutan adam oldugumu kabul etmek, dünyanın bütün yükünü kabul etmekten daha zor. Bazen parça parça anıları hatırlıyorum. Neden dün değilde bu gün hatırlıyorum bilmiyorum. Sanki bilinç altım bile senin tarafında. Annemle ne zaman yakınlaştınız? Ne zaman seni bu kadar çok sevdi? Ve ben neden bütün olup bitenleri kaçırdım acaba? " "Belki hayatımın sonuna kadar seninle böyle oluruz. Ben sana okudugun ama pek cevap vermediğin mektuplar yazarım. Belki ilerleyen yıllarda alzaymır olurum ve böylece sana mektup yazdığımı bile unuturum. Belki seni bile unuturum. Ben seni sonsuza kadar hatırlayayım ama sen beni unut olur mu? Beni tamamen unut. Sonra yani sen beni unuttuktan sonra, karşına çıkıp seninle yeniden tanışayım. Sana kendimi yeniden tanıtayım. Sanki ilk defa duymuşsun gibi adımı söyliyeyim. Numaranı istiyeyim senden. Sen önce vermek isteme. Sonra Cenk'in yaptıgından bile daha çok güldüreyim seni. " Hikayenin şarkıları için https://open.spotify.com/playlist/3pF2El6ewLmpjpTvSet0hn?si=6QfM3UyvQFS6f9oaG3XsfQ Yazım yanlışları için şimdiden özür dilerim.

Güzel bir banyonun zeminine yüz üstü düşen her insan gibi bende şans üzerine düşünmeye başladım. Beni buraya getirip, ayağımı kaydıran şeyin kader değilde şans olduğunan neredeyse eminim. Yanağımı mecburen dayadığım fayanslar da düşüncemi destekliyor üstelik. Derin bir nefes alabilsem söze öyle başlardım ama her nedense nefes almak canımı yakıyor. Yinede böyle eli kolu bağlı yatarken baştan sona şansımı sorgulamaktan alamıyorum kendimi. Şanssızlık sandıklarımız belkide şansımızdır.

Aklı başında bir insan kuzeninin mutluluğu için ne kadar ileri gidebilir? Hazal, işini değiştirip bu evliliğin temellerini bizzat atmak üzere müstakbel damadın şirketinde işe başladığına göre pek de aklı başında sınıfına dahil edilemez herhalde. O kuzeni ve sevdiği adam mutlu olsun diye şirkette türlü türlü pembe yalanlar sıralar ve mutluluk oyunları kurarken, kaderin onun için planladıklarından haberdar olmaya fırsatı olmayacak. İşler karışacak, şartlar değişecek, aynı şirketin içinde patronun ve çalışanının birbirine aşık olması hiç kolay olmayacak; Hazal Aymaz ava giderken avlanacak. * http://open.spotify.com/user/31qkhp7klkplruaqei6whna2pcqu/playlist/5jUJSJdy7FBFoMDfgycNZI ***

"Küçük bir kız çocuğu gibi bana kafa tutuyorsun.. Ama bedeninin bana verdiği tepkileri görmekten deli gibi kaçıyorsun.. Söylesene Lillian, beni kışkırtmaya çalışıyor olmaktan hiç korkmuyor musun?" "Ben küçük bir kız çocuğu değilim!" dedim dişlerimin arasından hızla söylenerek. "Ayrıca bedenimin verdiğini düşündüğün tepkileri üzerine alınmasan iyi edersin. Ben sadece insanlara açık bir yerde birinin böyle bir durumda bizi görecek olmasından endişeliyim o kadar. Ve sorduğun soruya gelecek olursam da HAYIR! senden korkmuyorum!" Dudaklarına çarpan nefesim ile gözlerimi diktiğim bakışlarına büyük bir cesaret patlaması ile karşılık verdim. Francesco ise aldığı cevap karşısında biraz bocalasa da kendisini çabuk toparlamış ve bakışlarını gözlerimden çekerek başını boyun boşluğuma doğru indirmişti. Sağ omuzuma eğdiği başı ile dudaklarını varla yok arası bir dokunuş ile hassas etime değdirdi. Tenime değmesiyle birlikte ateşe değiyormuşcasına yanan bedenim kasılmaya başladı. Kapadığım göz kapaklarım ile gelecek olan hamleyi beklerken dudaklarını hafifçe boynuma sürttüğünü hissettim. "Haklısın" dedi kaynama noktasına gelen yakıcı nefesi ile hassas etimi yalarken. "Sen küçük bir kız çocuğu değilsin.. Haksızlık ettim, affet beni" küçük bir dokunuş tekrar boyun boşluğumda can bulduğunda nefesini bu kez kulağımın hemen altında hissettim. "Sen.. Küçük bir kız çocuğunun masumluğunu bile taşıyacak kadar tehlikeli bir kadınsın. Öyle ki hakimiyetimin altına aldığımı zannettiğim beden seninki olması gerekirken, hareket etmeni bile ellerim yardımıyla kısıtlıyorken, aslında bana hükmeden sadece sensin.." ıslak bir öpücük tenimi yalayıp geçerken dokunuşunun verdiği sızı ile kasıklarımda çoğalmaya başlayan bir alev topunun varlığını hissediyordum. "Benim masum ama tehlikeli kadınım.." 🍷🍷🍷

-Tamamlandı- Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı avuçlarının içine aldı. "Ne düşünüyorsun?" diye sordum kısıkça. "Sana ne kadar çok yakıştığını." Yüzümü yüzüne doğru çekti, dudaklarını alnıma dokundurup uzun soluklu bir öpücük bıraktığında ellerimi yanağımdaki ellerimin üstüne kapadım. "Başka?" dedim ona alttan bir bakış ederken. Dudaklarına yayılan serseri gülüşün ardında gözlerini tavana çevirdi, alt dudağına gevşekçe dişlerine geçirdi. "Bu eve, yanıma ne kadar çok yakıştığını." *** Kitap eğlenceli bir aşk hikayesini ve gündelik yaşamı içerir. Okuyacaklara duyurulur! Olumsuz örnek olabilecek davranışlar ve yetişkin içerik barındırmaktadır! Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi 💜 Tüm hakları saklıdır. *Canım Kadına ithafen. @nanelilokum

Selam! Dünyanın en talihsiz kızıyla, yani benimle tanışmaya hazır mısınız? Doğduğum gün hastanede karışmamdan, bugün iş yerinin en çalışkan ama en dikkat çekmeyen elemanı oluşuma kadar uzanan talihsizliklerle dolu hikayemi dinlemenizi isterim. İşler tam yoluna giriyor derken bile sarpa sarar benim hayatımda. Daha aksinin olduğunu hiç görmedim. Örnek vermem gerekirse, senelerdir yanık olduğum yöneticim, en sonunda beni fark ettiğinde tutar başkası hayatıma girer mesela! Tam iyi bir şey oluyor derken, hoop! Yine kötü bir şey. Hiç sekmez! Hem de bu kez çok kötü bir şey oluyor... Çok da emin değilim ama sanırım olmamam gereken birine aşık oluyorum. Yani galiba oluyor gibiyim... Neyse! Yaşayıp göreceğiz :)