1. Μην αφαιρείς ζωή, είναι ιερό το αίμα 2. Μην προδώσεις τον έρωτα, είναι φλόγα αγνή 3. Μην απλώσεις χέρι ξένο, είναι πικρό το κέρδος 4. Μη σπείρεις ψέμα, η αλήθεια σε βλέπει 5. Τίμα τη ρίζα σου, πατέρα και μητέρα 6. Μην αφήσεις τη ζήλια, να φθείρει την ψυχή 7. Μη φυλάς κακία, γίνεται δηλητήριο 8. Μην κρίνεις τον άλλον, ο καθρέφτης σε κοιτά 9. Μην ποθήσεις ξένα αγαθά, η καρδιά σου αρκεί 10. Μην ποθήσεις ξένη αγάπη, η δική σου σε περιμένει Don't copy ©2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Ο Μαύρος Σκορπιός... Ένας ζωντανός θρύλος στη νύχτα... Ένας άντρας τόσο επικίνδυνος όσο το όνομά του. Τα μάτια του , κεντρί που σε παγιδεύει. Τα χέρια του , δαγκάνες που σε γδέρνουν ζωντανό. Δεν υπάρχει φυγή. Σε υποτάσσει. Σε σκοτώνει. Σε διαλύει.... Το Τσιγγάνικο αίμα καίει στις φλέβες του... Αμείλικτο. Ανελέητο. Αδυσώπητο... Και η νύχτα... του ανήκει. Τι γίνεται όμως όταν ο κόσμος του, ήθη, έθιμα παραδόσεις και τιμή, συγκρούονται με τον έξω κόσμο; Don't copy ©2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Πώς να την αγγίξεις αν δεν μπορείς καν να την πιάσεις ... Πώς να την πιάσεις αν δεν μπορείς καν να την δεις ... Πώς να την δεις όταν δεν πρέπει καν να υπάρχει ... Την φώναζαν Cat .... Ο κόσμος της γεμάτος με βία τη νύχτα, ερχόταν σε αντιπαράθεση με τον αλλαγμενο εαυτό της το πρωί ... Στην ζωή της έχει μόνο τον Jake για να κρατάει τις ισορροπίες ... Απλός ...έξυπνος ,μορφωμένος ...Δεν έχει ιδέα για την ταυτότητα της ... Για εκείνον είναι ένας άγγελος ... Για εκείνη είναι το εισητηριο για μια ήρεμη ζωή ... Ένα βράδυ εκείνη μπλέκει άσχημα όταν μια δουλειά πάει στραβά καθώς ένας καινούριος ήρθε στην πόλη ... Για πόσο εκείνη θα καταφέρνει να κρύβεται στις σκιές ? Αποφασισμένη για τα πάντα προκειμένου να κρατήσει την σχέση της αμέτοχη μπλέκεται σε ένα θανάσιμο παιχνίδι ... Ένα παιχνίδι που δεν έχει νικητή .... Μόνο επιζώντες .... "Κατέβασε το όπλο σου γατούλα ..." είπε ενώ με σημάδεψε ... "Η γατούλα γρατζουναει ξέρεις ..." "Θα ήθελα να δω τα νύχια σου πάνω μου τοτε..." λεει και ακουγεται ο πυροβολισμος Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Όταν εφτασε η φωτιά του μίσους στη Σμύρνη την βρήκαν. Την βίασαν. Την τσάκισαν. Την άφησαν να ζει μόνο και μόνο για να γίνει σκλάβα στο υπόγειο του κάποτε σπιτιού της, χωρίς όνομα, χωρίς ψυχή. Ο Καρίμ Γιαβούζ, ο τελευταίος και μικρότερος γιος της τουρκικής οικογένειας, επιστρέφει από τον πόλεμο με μάτια γεμάτα μίσος και σκοτάδι. Μισούσε τους Χριστιανούς και ό,τι είχε σχέση μαζί τους. Σκληρός, ανελέητος, δεν ήρθε για να σώσει. Ήρθε για να επιβάλει χειρότερο τρόμο. Η παρουσία του είναι πληγή που ανοίγει και δεν κλείνει. Η βία που κουβαλάει απειλεί να καταστρέψει τα πάντα γύρω του. Τη βλέπει. Τη μισεί θανάσιμα... Ο κόσμος του και ο κόσμος της Μυρσίνης θα συγκρουστούν άγρια , μια σύγκρουση που δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο... Τίποτα και κανέναν... 🔞 All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Πόση συμφορά πια! Ανάθεμα! Μυαλό δε θα βάλει κανένας τελικά... Άλλη όρεξη δεν είχε στη ζωή της, να παίζει με τα "γιώτα" της συμφοράς , γιατί έτσι τους αποκαλούσε πια... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Μισό μπουκάλι Μπρούσκο, λίγο γάργαρο νερό και η κυρά βγήκε μέσα στα αγιάζι... Στάθηκε απέναντι και κοίταξε τρομαγμένη... Οι μοίρες μέθυσαν , έμπλεξαν τις κλωστές τους και στης ζωής τον αργαλειό τα έβαψαν όλα κόκκινα... Πόσα είδη υπάρχουν άραγε; Το κόκκινο του πάθους... Το κόκκινο του αίματος.... Το κόκκινο της αμαρτίας.... Μια ψιχαλίδα πέφτει στα μαλλιά της και σαν σηκώνεται το χέρι του να αγγίξει, το Μπρούσκο σπάει... Κάποτε μια βεντέτα έκλεισε με πόνο και το χωριό βυθίστηκε στην αγάπη.... Δύο οικογένειες ενώθηκαν κάτω υπό το φως της ελπίδας και έμειναν χρόνια αγαπημένες... Κλείνουν άραγε οι βεντέτες; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Όσα πρόσωπα έχει ένας άνθρωπος, Άλλα τόσα έχει και ο έρωτας... Ποιος θα σωθεί; Και ποιος θα σώσει; Πάντα ήξερε ότι μέσα σε εκείνες τις μαύρες χάντρες, υπήρχε και λίγο καφέ... Σαν ένα άγριο τσακάλι που ηρεμία δεν έχει στο βλέμμα... Αν εκείνος ήταν όμως τσακάλι, εκείνη ήταν φωτιά ολόκληρη... Δεν ήταν Γεράκι, μήτε και λιοντάρι... Ένα άγριο ατίθασο άτι ήταν... Ένα μείγμα εκρηκτικό και ακόμα ποιο επικίνδυνο από όσο φαντάστηκαν οι γύρω της Πόσο ψέμα; Πόση ανάγκη για εκδίκηση; Όσες απώλειες κι αν μέτρησε, αυτή της ψυχής της ήταν η μεγαλύτερη... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζεισον, μπορεί να έλειπα αλλά ξέρεις πολύ καλά τους λόγους που μπήκα στη στενή... Όσο για την μικρή σου ερωμένη ,δεν δίνω δεκάρα τσακιστή, μια απλή παρατήρηση έκανα. Όταν σε άφησα πίσω θυμάμαι πως ήσουν ακόμα κουτάβι...." "Το κουτάβι έγινε λύκος , και τώρα γάμησέ την, πάμε να τα πιούμε και να γιορτάσουμε την απελευθέρωση σου !" Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα Ενημερώνω πως θα υπάρχουν σκηνές βίας. Έχει ήδη κατοχυρωθεί σαν άνω των 18 ! Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. Επίσης για μερικούς "καλοπροαίρετους" όπως έγινε με το βιβλίο της Καταλινας να ενημερώσω πως όσες φορές κι αν κάνετε αναφορά έχω ήδη αποστείλει κομμάτια της που θα περαστουν αργότερα για έλεγχο και πήρα έγκριση... Καλή ανάγνωση λοιπόν!!!

Λένε ότι τα τσακάλια κυνηγάνε σε αγέλες... Ότι πολλές φορές είναι χειρότερα από κάθε άγριο ζώο εκεί έξω. Αδίστακτα και επιθετικά... Φθονερά και άκρως ύπουλα... Τι κι αν είσαι λιοντάρι και βασιλιάς, τι κι αν πετάς... Αυτά πάντα θα σε βρίσκουν... Τσακάλια είναι... Δεν μπορείς να ξεφύγεις... Η μήπως μπορείς; Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Η Αρετή Ραΐση , μεγάλωσε... Τα αγοριστικα ρούχα που της άρεσε να φοράει στην εφηβεία , μετατράπηκαν σε σακάκια . Τα αθλητικά σε γόβες. Τα ανακατεμένα της μαλλιά σε ένα αυστηρό κότσο και το ύφος της, είχε χάσει εντελώς την αθωότητα έπειτα από όσα είχαν δει τα μάτια της. Τελείωσε με επιτυχία στη σχολή και κατάφερε να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα σαν δικηγόρος και μάλιστα , ήταν από τις πιο σκληρές γυναίκες στο τομέα της που είχαν περάσει από τα έδρανα. Κι όμως...Εκεί που νομίζεις πως έχεις φτιάξει τη ζωή σου, όλα αλλάζουν... Ένα πρωί, πληροφορείται πως είναι πλέον η μοναδική κληρονόμος μιας κατοικίας, βαθιά μέσα στα βουνά της Κρήτης. Δεν είχε ιδέα από ποιόν. Δεν είχε ιδέα γιατί. Δεν είχε καν ιδέα αν είχε κάποιο συγγενή εκεί... Ποτέ κανένας δεν είχε αναφέρει τη Κρήτη μέσα στο σπίτι κι αυτό ήταν που της κίνησε ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον... Μια μέρα, και ύστερα από ένα άτυχο γεγονός, αποφασίζει εν μια νυκτί να φύγει. Και η Κρήτη ήταν η επιλογή της... Μια επιλογή, ζωής μα και θανάτου. All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια