[Tamamlandı] Ayaz, yıllardır tek başına yaşayan, kendi halinde bir adamdı. Şimdiyse karşısında bir ay boyunca ilgilenmesi gereken görme engelli bir çocuk vardı.

Polis memuru Karan Karadağ. Başı beladan kurtulmayan Gökhan akman. - (TAMAMLANDI)

Konuşma engelli genç çocuk, kendisinin peşinde olan adamın yavaş yavaş farkına varır. İLK KURGUMDUR! Fazlasıyla mantık hatası var, henüz düzenlenmemiştir. <3 Kitap, cinsellik içerir. Rahatsız olacaksanız okumanızı önermem. İki erkeğin birbirine olan ilgisini konu alan eşcinsel bir kurgudur.

Asi bir lise son sınıf öğrencisi, Onu takıntı haline getiren bir iş adamı. {TAMAMLANDI}

Kuzey, Emir ve Gökay; okulun zorbaları. Ben ise onların dokunmadığı tek kişiydim ve nedenini ben bile bilmiyordum. bxb! konuludur.

Sessizliği dinliyordum. Seneler evvel sırdaşımken şimdi en azılı düşmanımdı. Belki huzur kollarında gizliydi fakat benim için değildi, delirdiğimi göremiyor muydu? Ben karanlığın soğuk kollarına aşık olan o kadındım. Sessizlik beni çıldırtırdı. Ben kan ve izdivaça tutsak olan o çaresiz kadındım. Sessizlik beni paklayabilir miydi? İplerini ellerimde tuttuğum bir geçmiş vardı fakat geçmemişti. Acı oradaydı, gözlerimle gördüğüm, sesini kulaklarımla işittiğim o adamdaydı. Uzandım. Dokunamayacağımı bildiğim hâlde parmaklarımı yüzüne uzattım ve "Karan," diye mırıldandım tenine bir milim kala. Dudaklarım dahi bedenimin her bir zerresi titrerken, "Beni hatırlıyor musun?" diye sordum fısıltıyla. Nefesimden nükseden acı, yüzünü yalayan hafif bir esintiydi onun için. Bakışlarımda gördüğü o karanlık, aslında onun ruhuydu fakat bilmiyordu. Bilemezdi, zira hayat en büyük kozunu bizim üzerimize oynamıştı. Yaklaştı. Her anını gözümü kırpmadan izlerken çenesini avucuma yaslayarak, "Kimsin sen?" diye sordu. Titreyen parmaklarımı yüzüne sardım, tenine sarıldım ve içim içimden çıkarken, bir damla gözyaşıyla kutladım bu acımasızlığını. Tanrı, onu özenle boyamıştı. Biliyordum, onda en değerli renkler saklıydı. Kimsenin adını dahi bilmediği, çıplak gözle göremediği tüm o renkler onda gizliydi. Göz kapaklarım titreyerek kapandı ve kirpiklerim birbirine karıştı. Zemherilerimi yeniden aralarken burnumdan sus çizgime uzanan bir sıcaklık hissettim fakat silmedim. Zira hissettiğim bu acı fiziksel anlamda beni bitirmeyecek olsaydı, ruhum diz kapaklarının üzerinde çürürdü. Başımın döndüğünü hissederken göğsüne yığıldım ve alnım sinesine hapsolmuşken, "Yalvarırım," diye mırıldandım acı içerisinde kahrolurken, "Al içimdeki bu acıyı benden, kurtar beni senden."

Korel Demirel, karanlık bir adamdı. Ölümcül zekâsı onu son derece tehlikeli birisi yaparken, bencilliği ve acımasızlığı bunu körüklüyordu. Hayatında zaaflara yer vermezdi. Klasik bir mafya babası tanımına kesinlikle uyuyordu. Ta ki, bir gece yarısı onu özel numaradan işleten deli dolu, tatlı bir çocuğa kadar. •eşcinsel bir kurgudur.

-Bebeğim bu yaptığın ceza almana yol açıcak. -Umrumda değil babacığım eğlenmek istiyorum.

[Tamamlandı] Tüm mahallelinin sevdiği tek kişiydi, onun sevdiği tek kişiyse bendim.

siz : Eli damarlı olanın şeyi de damarlı olur derler doğru mu? Uygar : Gece gece sen kimsin? Uygar : Canına mı susadın? siz : Uh,sert erkeklere bayılırım siz : Yatağa geçmemiz gereken konular var Uygar : Herkesle sevişmiyorum Uygar : Hele senin gibi küçük bir kız çocuğu ile asla... ...devamı kitapta~ • #ihtiras -1 |10.08.21| #genelkurgu -16 |21.08.21| #kurgu -2 |31.01.22| #text -2 |13.01.23|