Kendimi bir çukurun içinde gibi hissediyordum. Karşımda ipe asılı annem görüyordum. Babam annemi ipe asmıştı. Annem'in yüzü mosmordu. Bembeyaz yüzü gitmiş yerine mosmor bir yüz gelmişti. Her şeyi babam yapmıştı. Hayatımızı babam mahvetmişti. Bizi bitirmişti. Bitirmeye de devam ediyordu. Annem onu çok severken babam onu öldürmüştü. Onu cani bir şekilde ipe aşmıştı. Bu hayat mıydı ya? Yan tarafımda ki Polat'a döndüm."Bir şeyler yapsana." Dedim bağırarak. Dümdüz izliyordu, dümdüz izlemekten başka hiçbir şey yapmıyordu. Sesini çıkarmıyordu. Hiçbir şey demiyordu. "Polat bir şeyler yap." Sesim bütün odayı inletmişti. Tek yaptığı annemi o ipten sökmek olmuştu."Neden bir şey demedin? Neden yapma demedin?" Dedim bağırarak."Sen bu musun? Senin adamlığın bu mu?" Göğüslerine vurdum."Susma konuş. Senin adamlığın bu mu?" Dedim bağırarak. Ellerim annemin yüzlerine gitti. Yüzleri buz kesmişti. Elimi yüzlerinden çekerek geriye çekildim. Vücudu tamamen buz gibi olmuştu. Polat odadan çıkarken arkasından baktım. "Allah senin belanı versin. İnşallah eve giderken belanı bulursun Polat Altuğ." Dedim ağlayarak. Annemin saçlarını geriye aldım. Yüzüne tekrar tekrar baktım. Elime telefonumu alarak önce 112'yi aradım. Daha sonra ise 155'i arayarak babamı ihbar ettim. Benim Cevdet diye bir babam yoktu. Annemi öldürmüştü. Annemi öldürmeyi göze almıştı. Onu canından çok seven kadını öldürmüştü. Bunu niye yapmıştı. Hâlâ anlamamıştım, ellerim titriyordu. Kendimi çok kötü hissediyordum. Annemin ölü bedeninin yanında oturuyordum. Daha ne kadar kötü bir hayat yaşayabilirdim ki? Hayat hiç yüzüme gülmüyordu ve hâlâda öyle devam ediyordu. Asla yüzüme gülmeyecekti. Bunu biliyordum. Polat bile annemin asıldığını gördüğü halde sesini çıkarmamıştı. Erkeklerin hepsinden nefret ediyordum. Hiçbirini sevm

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Evin ise yediği tokatın şiddetiyle yere düşmüştü. Dudağının kenarı yeni bir darbe alırkende Kazım Ağa saçlarından koparırcasına tutup Evin'i kaldırmıştı. Nefret dolu gözlerle de Evin'in gözlerinin içine bakmıştı. Evin onun düşmanıymışcasına ... Ki Evin, Kazım Ağa'nın düşmanı olmuştu da . Amcaoğlu Armanç kızı Berze'yi kaçırdığı için . Bu da ister istemez Kazım Ağa'nın dahada çok öfkelenmesine neden oluyordu. Evin'e ise bedel ödemek düşüyordu ... Kazım Ağa karşısında olan genç kızın yeğeni olduğunu unutarak ona düşman gözüyle bakıyordu. Saçlarından sürükleye sürükleye ... Evin ise daha fazla dayanamayıp küçük bir kız çocuğu misali sesli bir şekilde ağlamaya başlamıştı . Babası ve abisi saçlarını okşamaya bile kıyamazdı . Peki ya karşısındaki adam ??? O işte tam tersiydi ... Öz be öz dayısı olan Kazım Ağa hiç acımadan Amed sokaklarında saçlarından sürüklüyordu . Zagros konağına götürmek için... Evin'in , Zagros konağına gitmemek için yere düşüp yaralanmalarını umursamadan . Zagros konağının önüne gelmeleriylede Kazım Ağa , Evin'i bir paçavra misali avluya atmıştı. Evin'in bedeni soğuk zeminle buluşurkende yüzüne daha fazla darbe almamak için avuç içlerinden güç almıştı. Gözlerine iki çift siyah kunduranın belirmesiylede Evin yavaşça başını kaldırmıştı . Gördüğü iki çift gözlede utançla başını eğmişti . Amed Zagros... Kazım Ağa onu Amed'in ayaklarının önüne atmıştı. "" Armanç iti Berze'yi kaçırmış !!!"" Dedi Kazım Ağa . "" Berze'ye karşılık Evin !!!"" Dedi nefretle . KİTAP YAYINLAMA=21 TEMMUZ 2023 WATTPAD PLATFORMUNDA YAZILAN AMED'İN MEZOPOTAMYASI ADLI İLK VE TEK KİTAP!!!