Üniversite öğrencisi Eylem; bol bol gezmeyi, kahkahalarla gülmeyi ve kelebekleri fazlasıyla severken, kitaplardan, yalnızlıktan ve ciddi olan her konudan nefret ederdi. Tarih bölümü öğrencisi olan erkek arkadaşının ısrarıyla bir 17.yüzyıl hükümdarının hayatını konu alan kitabı okumasıyla bazı şeylerin farkına varır. Kitabın baş kahramanı Artun Emir Han'ın kendisiyle birçok ortak noktası olduğunu gören Eylem henüz içindeki tuhaf hisleri bile isimlendiremeden geçirdiği ufak bir kazada bayılır. Uyandığındaysa kendini 1682 yılında bulur. İlk başta olayı anlayamasa da sonradan döneminin en önemli hükümdarı Artun Emir Han ve onun can yoldaşı Eray Paşa'nın hayatını koruyabilecek tek kişi olduğunu fark eder. Kendisine çok uzak olan bu yeni ortamda henüz nasıl hayatta kalacağını bile bilmezken birçok düşmana sahip bu genç hükümdarı nasıl kurtaracağıysa tam bir muammadır. Üstelik bunu yaparken hiç bilmediği tarihi akışa da müdahale etmemesi gerekmektedir tabii dünyayı bir paradoksla yok etmek istemiyorsa!

Mitolojik yaratıkların günümüzde de olduğunu hiç düşünmüş müydünüz? Peki mitolojik yaratıkları görememe sebebimiz gözümüzü kapatan bir perdeyse? Mitolojik yaratıkları gördüğünü söylediği için ailesi tarafından doktora götürülen Alya gözünde perde olmayan insanların gittiği gizli bir kampa götürüldüğünde kampı koruyan çember hasar görürse ne olur? Neler olduğunu anlamayan kamp görevlileri Alya'yı Olimpos'a göndermek için kamptan dışarı çıkarttıklarında Alya, seneler önce tanrılara karşı yenilen titanların intikamının en önemli anahtarı olduğunu öğreniyor. Olimpos yolunda yanındaki yoldaşları ile birçok engel ile karşılaşan Alya'nın çember kırılana dek zamanı var. Çember kırılmadan Olimpos'a gidip sorunu çözemezse kamptaki herkes tehlikeye girer.

0543#: Az önce kantinciye at etinden köfte yapıyor diye bağırdın. Efnan: Bana bilmediğim bir şey söyle. 0543#: Ben at eti seviyorum lan. Efnan: Banane lan Ebu Cehil karpuzu.

Kendisini tamamen dansa adamış bir kız Sima Kaya... Okulun popüler çocuğu kızların dilinden düşmeyen Uzay Keskin... Sırlarla dolu kimsenin asla çözemediği Karan... Sima senelerini verdiği erkek arkadaşı Uzay'ın onu yıllardır aptal yerine koyduğunu öğrendiği gün üç senesini çöpe atar ve ilişkisine bir noktayı koyar. İçindeki acıyı öfkesinden hissedemeyecek kadar hırslanan Sima hayatının dönüm noktasında olduğunun farkında değildir. Küçük bir kaza... Hayatının tamamen değiştiren kaza... 'Arkadan gelen gür sesle önümdeki oğlan omzuma sertçe çarparak koşmaya başlamıştı. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken dört kişiden oluşan genç çete peşinden koşarak gözden kayboldular.' O zamanın ertesi günü seçmeler vardı ve okula girdiğinden beri içindeki tuhaf hisse engel olamıyordu. Dokuz yaşından beri hayali olan dans için okulda düzenlenen bir yarışmaya katılmıştı. Her şey o gün başlamıştı. Arkasından geçen rüzgara yavaşça dönüp korkuyla etrafına baktı. Kimseler yoktu. Herkes kendi halinde okulun koridorunda sohbet ediyordu. "Sima ne oldu?" "H-Hiç... Sadece biraz ürperdim." Ürpermek değildi bu. Arkasından geçen her neyse kalbinin ritmini deli gibi yükseltmesine sebep olmuştu. O an... Seçmelerden çıkan genç kız sonuçların açıklanmasına son on dakika kala koridorda gördüğü gölgeyle gösteri odasından okulun koridoruna çıktı. İçindeki ürperti her saniye artarken dörtlü duvarın arkasından bir inleme duydu. İliklerine kadar hissettiği o korkuyla titrek adımlarını oraya yönlendirdi. Duvarı dönmeden önce derin bir nefes alıp gözlerini bir kaç saniyeliğine kapattı. Bir cesaretle duvarı döndüğünde gördüğü şey karşısında adeta dilini yutmuştu. İşte o an Sima'nın savaşı başlamıştı. Aslında o an her şey başlamıştı... Fantastik #1 Vampir #1 ~05.01.2021~ BÖLÜMLER YENİDEN YÜK

Siz. Bak ya cevap da vermiyor Siz. Sildim desene Siz. Ama sildikten sonra sildim demen lazım silmeden dersen değişen bişey olmaz 0532... *Bir şey Siz. Ona mı takıldın TDK mısın sen Siz. Ben sana sildin mi diye soruyorum sen ne diyorsun Siz. Lan varya o kadar çok sildin mi yazdım ki bir ara l yerine k yazacam diye çok korktum mdjdjjdjkekd Siz. Her neyse onu da silerdim sorun olmazdı 0532... Papağan gibi sildin mi sildin mi deyip duruyorsun. Sileceğim dedim meraklı değilim senin yüzüne gözüne. 0532...Yeter yazma daha. Siz. Ne demek yazma ya önce sik sonra yazmam ben Siz. Allah Kahretsin sadece kendimden sildim Siz. Bak yanlış oldu öyle yazmayacaktım tamam mı Siz. Ama suç sende siliyorum desene. Bak yine yanlış yazacaktım senin yüzünden 0532...Sen o adama da böyle mesajlar atsana. 0532...En temizinden kurtulursun. Mis. 0532... Gerçi o senden kurtulmuş olur bence bu özelliğini ona yansıt 0532...Bu çene ömür boyu çekilir mi be!

Genç kız kimsenin dokunamadığı, dokunanın kılıcın gücü tarafından itildiği kılıca hiç düşünmeden elini attı. Vücuduna yayılan elektriklenmeyle gözleri büyüdü. Ama bu canını yakmamıştı, gıdıklayıcıydı. Eline aldığı kılıçla gözlerinde mavi bir ışık yanıp sönerken, vücuduna asıl yayılanın güç olduğunu fark etmişti. Kılıca hayran bakışlarla bakarken ona bakan topluluğa döndü. Ona bakan insanların ifadesi şok ve korkuyla dolu karışık bir hal alırken, kimse kılıcın bir kızı kabul edeceğini düşünmemişti. "Bu imkânsız..."

Instagram: azimet340 KİTAP KAPAK TASARIMI @hayalliruzgarlar Garanti veriyorum. Hikayeyi bitirdiğinizde ben bu hikayeyi neden daha önce görmedim diyeceksiniz!! Wattpad' de Kan Borcu isimli ilk Fantastik ve mafya hikayesidir. Hikâyenin bütün hakları şahsıma aittir. En ufak taklit veya kopyalamada gereken yapılacaktır. Ateş Yıldırım. Ela Dinçer. Kırmızı bir göz geleceğe açılan bir pencere olabilirmi? Kırmızı bir göz olacakları ve ölecekleri görebilir mi? Bulunamayan bir kan Ateş'in geleceğini değiştirebilir mi? +18 şiddet içeren sahne ve konuşmalar geçecektir. Bunu bilerek okuyunuz. "Kan grubu ne biliyormusunuz ?" Dediğinde iki adam baktı sadece. AB Rh negatif dedi dede sıkıntıyla. Hemşirenin bakışları değişti. Bin kişinin sadece yedisinde olan bir kana sahip olmak nasıl bir kaderdi. Şansı varsa kan bankasında vardı. Yoksa ne olacaktı, yada yetmezse. ***** "Bana artık kan borcu var Ateş Yıldırım'ın. Zamanı geldiğinde isteyeceğim." Yaman Bey sayıklar gibi konuştu. Kan borcu.! Kan borcu.!

Aspolsever YÖH adlı grubu oluşturdu. Kürşadülküsü, Cerigbey ve Black81 adlı kişiyi ekledi. Kürşadülküsü sıfırkmbiaraba ve batarınaBörü adlı kişileri ekledi. Aspolsever: Selam yavşaklar ve aslanlar | 25 Ekim Pazartesi |

" Etrafına bak anne! Kim daha yalnız, kim daha sevgiye aç?" Kadın gözleri dolu bir halde kızına baktı. Oda da bulunanların üzerinde gözlerini gezdirip tekrar kızına baktığında onun ağladığını gördü. Sarılmak için kollarını uzattı ama genç kız geriye çekildi. Kolları iki yanına düşünce nerede yanlış yaptığını düşündü. " Ben söyleyeyim anne. Ben açım ben ben. onlar değil. Onların babası vardı. Onların halaları, babaannesi ve dedesi vardı. Abileri ve kardeşleri vardı. Peki ya benim neyim vardı anne? Sadece sen.. Ama artık sende yoksun. Bu eve geldiğimizden beri beni fark etmeni bekledim fakat sen fark etmek bir yana, unuttun beni anne." Genç kızın hayal kırıklığı bakışları sadece annesindeydi. Bugüne kadar sustukları ağır gelmiş ve taşmak istiyordu adeta. Artık her şey bitsin istiyordu. " Sen nasıl dayandın anne? Hemde tek başına kimsesiz. Ben sen varken bile dayanamıyorum. Ben her gece acılarına şahit olurken belkide onlar gününü gün etti. Sen acı çektin. Ben sensiz bir gün bile geçiremezken, sen onlarsız yıllarını nasıl geçirdin? Onlar sana acımadılar ama sen unutmuş gibisin anne. Kendi öz kızın sana hakaretlerde bulunup aşağılıyor. Yetmiyor sevdiğin adam sana ağır ithamlarda bulunuyor ama sen sessiz kalıyorsun. Ben sana yapılanlar karşısında dayanamıyorum anne. " Genç kız elini kalbine doğru götürüp usul usul okşadı. Kalbi çok acıyor nefesi kesiliyordu. " Kalbim artık dayanmıyor anne. Çok ama çok acıyor. Seni düşününce dayanmam lazım diyorum ama yaşadıkların ağırlık yapıyor kalbime. Kendi yaşadıklarım umurumda değil, seninkiyle asla kıyaslanamaz. Senin kadar güçlü değilim, ben artık pes ediyorum anne." Genç kız sözlerini tamamladıktan sonra eli kalbinde yere yığıldı.

Korkusuz göz pek bir Asena o sevgilisi silah evi Vatan. Gelin daha yakından bakalım bu kızımızın hayatına. 🧡