sα∂εcε вιя şιιя кιтαвı ∂εğιℓ gσ̈яϋη∂ϋğϋ gιвι. тϋм яυнυмυη εzgιℓεяι... ᴄᴏᴋ ᴅᴇɢ̆ɪşɪᴋ ɢᴇʟɪʏᴏʀ, ʙᴜ sᴇᴍᴛɪɴ ɪʟᴋ ᴛᴀɴıᴅıɢ̆ıᴍ ᴍᴀʜᴀʟʟᴇsɪɴᴅᴇɴ ᴀʏʀıʟᴍᴀᴋ. sᴏᴋᴀᴋʟᴀʀıɴᴅᴀ ɴᴇ ᴅᴇᴘʀᴇsʏᴏɴʟᴀʀ ʏᴀşᴀᴅıɢ̆ıᴍ sᴀʀı ışıᴋʟᴀʀıɴ ᴀʀᴅıɴᴅᴀᴋɪ ʙɪɴᴀʟᴀʀ. ʏɪɴᴇ ᴅᴇ ᴘᴇɴᴄᴇʀᴇᴍᴅᴇ ʏıʟᴅıᴢʟᴀʀ ʜᴀʟᴀ ᴅᴜʀᴜʏᴏʀ. ᴀʏ ʙᴇʏᴀᴢ ışıɴʟᴀʀıɴᴅᴀɴ ᴍᴀʜʀᴜᴍ ʙıʀᴀᴋᴍıʏᴏʀ. şᴀʀᴋıʟᴀʀ sᴏᴋᴀᴋʟᴀʀʟᴀ ʙᴜ̈ᴛᴜ̈ɴʟᴇşᴍɪʏᴏʀ ʙᴇʟᴋɪ ᴀᴍᴀ ɪᴄ̧ᴇʀɪᴅᴇ ʙɪʀ ʏᴇʀʟᴇʀᴅᴇ ʙɪʀ ᴋᴀᴄ̧ ᴍᴀsᴀʟ ᴍıʀıʟᴅᴀɴıʏᴏʀ, ᴘᴇʀᴅᴇʟᴇʀ ᴄᴇᴋɪʟɪᴘ ʟᴏş ışıɢ̆ıɴ ʀᴜʜᴜ ᴅɪᴢᴇʟᴇʀɪᴍᴇ ᴅᴏʟᴜʏᴏʀ, ᴍᴇʀᴀᴋʟᴀ ʙᴇᴋʟɪʏᴏʀ ɢᴇᴄᴇʏɪ... Kendimi denemek için karaladığım satırlardan kalbimin derinlerine inen sokakları keşfetmeniz dileğiyle...

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."