Dexter Morgan Miami Polis Departmanı'nda çalışan bir adli tıp görevlisi.Onun işi olay mahallini analiz ederek,kurban ve katil hakkında ipuçları tespit etmek.Ama,bu işi öyle bir titizlikle yapıyor,en ufak bir empati belirtisi göstermeden kurbanları inceliyor. Dexter diğer insanlardan çok farklı,çünkü o aynı zamanda bir seri katil.Öldürmek ona hiçbir şeyin vermediği bir haz sağlıyor.Onun öldürmeden yaşaması mümkün değil.Ama önüne çıkan her insanı öldürmüyor.Babasının ona öğrettiği birtakım etik kurallar var.Dexter sadece başkalarına zarar verdiği için ölmeyi hak etmiş insanları öldürüyor.Dexter'a modern bir süperkahraman diyebiliriz.

Justin Bieber aşığı ve sevdiği adam arasında kalmış bir kızın hayatı... Umarım beğenirsiniz. Okuyup yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum :)

"İzninle, zorla da olsa kalbine girmek istiyorum." Başlangıç tarihi: Ağustos 2014 Bitiş tarihi: Ocak 2015

"Artemis'e karşı savaş kazanabileceğini mi düşünüyorsun Emma? Unutma, o, Ay'ın ve avın tanrıçası. Gümüş gözleri seni eninde sonunda boğacak. O, benim kardeşim. Bana geri dönecek Emma. Sadece senin bedeninle."

" Öleceğimin farkındasın değil mi? " " Sana Manhattan'ın dondurucu soğuğunda bir geceyi dışarıda geçirmek zorunda olduğumuz günü anlatmış mıydım? " Aisha, Luke'u dinledikçe Manhattan'a aşık olurken Luke'un da ona aşık olmaya başladığının farkında değildi.

" Kimsin sen? " " Anonim? "

"Şşş. Sadece sessiz ol. Sükûtun bir toprak gibi bütün olumsuzlukları yok etsin Amy. Sessizliğin bile iyi gelsin. Yanımda olduğunu bilmek bana yetsin. Sadece sen kollarımın altındayken, buram buram kokunu hissederken rahatlamama izin ver. Birkaç dakika meleklerin şarkısı gibi olan sesinden mağrum kalayım. Sadece sıcaklığın bana ilham versin." Ve kafamı kaldırdığı kolunun altına gömerek göğsüne yaslandım. O sessizliği seçerken ben onun yumuşak kalbinin vuruşlarını dinlemeyi istedim...

Korkma,kelebek.Karanlıktan korkma.Çünkü ben senin karanlığınım.

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?