„Do widzenia, kochanie"... "AU. Włochy, 2WŚ. Feliciano Vargas jest porywczym, kiedy trochę się boi, członkiem włoskiego ruchu oporu. Zakochiwanie się w niemieckim pilocie wojskowym było ostatnią rzeczą, jakiej się spodziewał... przetestuje to jego patriotyzm i serce, aż do granic możliwości..." Przeczytaj opis do końca! Uważam, że jest to obowiązkowa lektura dla każdego Hetaliana! Mam nadzieję, że wszyscy pokochacie AWS tak bardzo, jak ja! Pomimo tego, że w pewnym momencie jest smutno i czyta się ciężko, proszę, dotrwajcie do końca. Niektóre rzeczy są po prostu warte ryzyka NIE POSIADAM TEGO TEKSTU! Jedynie tłumaczę opowiadanie należące do George'a deValier'a. Wiem, że dawno temu ktoś zaczął tłumaczyć tę książkę przede mną na polskim Wattpadzie, ale nigdy nie dokończył, a ja tak. /ostrzeżenia/ •kilka, dosłownie kilka przekleństw, •niezbyt opisowe lemony, z oznaczonym początkiem i końcem, •kilka krwawych scen, ale nie są bardzo drastyczne Proszę osoby znające już to opowiadanie o nie zostawianie spoilerów, naprawdę, wiem, że ciężko jest się powstrzymać, ale zróbcie to dla mnie Ps. Możecie zajrzeć też do innych moich tłumaczeń! Miłego czytania!

Ameryka ma ważniejsze problemy na głowie niż dwóch bezbronnych chłopców, którzy zrządzeniem losu trafiają na siebie. Karl to sierota, której życie zawsze dawało w kość - śmierć rodziców, jego brat został adoptowany, a Karl został sam z nadzieją że kiedyś jego przyjaciel z dzieciństwa zabierze go z sierocińca, że znów zazna szczęścia jak za czasów gdy oboje nie mieli więcej niż 10 lat. Nick z kolei żyje w patologicznej rodzinie. Jego rodzice kłócą się dzień w dzień, noc w noc, a czasem nawet wciągają w te kłótnie biednego chłopaka, który jest zmuszany wybierać po której stronie konfliktu się znajduje. Nastolatek również ma swoje problemy z którymi nie umie sobie poradzić, jego własny umysł powoli prowadzi go do granic obłędu.

Od tygodnia nosiłem przy sobie sto militaria wódki i cały listek tabletek nasennych. Sprawdziłem jak wejść na najwyższy w mieście budynek. Co jak co, ale przygotowałem się do swojego samobójstwa. Zostało mi tylko jedno - ostatnie siedem dni życia. ®2020 *całe opowiadanie jest moje pomysłu, wszelkie podobieństwo do innych książek, czy filmów jest całkowicie przypadkowe*

Lloyd od zawsze chodzi ze spuszczoną głową, a jego orientacja jest najmniejszym problemem. Chłopak od zawsze trzyma się na uboczu, a przez czyny jego ojca nie stał się dość lubiany. Od dziecka ponosi konsekwencje czynów rodzica, z którym nie ma najmniejszego kontaktu. Nigdy nie mógł sobie znaleźć przyjaciół, którym nie przeszkadzałaby historia jego rodziny. Do momentu, kiedy nie zostaje podejrzanym o morderstwo rówieśniczki ze szkoły, a do jego bloku wprowadza się niewidoma dziewczyna. Kai od zawsze wiedział, że studia nie są dla niego. Zadeklarowany gej zaraz po skończeniu szkoły, wraz ze swoimi przyjaciółmi skupił się na muzyce na poważnie, a nie jedynie graniu w kościelnym chórze. Cały swój wolny czas spędza na komponowaniu własnych utworów, które przedstawia potem swojej młodszej siostrze. I choć obaj od lat chodzą tym samym chodnikiem dopiero teraz będą mieć okazję się poznać, lecz obaj czują, że nie będzie to łatwe. W końcu relacje między aspołecznym nastolatkiem, synem seryjnego mordercy i pogrążonym w żałobie mężczyzną nie mogą być takie łatwe, jak wszystkim się wydaje. TW: Uzależnienie od narkotyków, depresja *całe opowiadanie jest mojego pomysłu, wszelkie podobieństwo do innych książek, czy filmów jest całkowicie przypadkowe* ®2021/2022