"Eğer burası benim mabedime giden bir yolsa tapınağım sensin." diye fısıldadı, sesi koyu bir gecenin içinde yankılanan bir dua gibiydi. Onu soluksuz izledim. "Eğer burası benim inancımın sınırlarıysa sen de sorgusuz teslim oluşumun tek sebebisin." Gözleri gözlerime kenetlenmiş, elleri tenimde sabırsız bir sabırla bekliyordu. "Eğer bu bir inanışsa benim taptığım sensin." ❝Bana aşık olma, bana aşık öl. ❞

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."

"Siktir!" Araba hala hareket halindeyken ve böyle hızlıyken tavana ne düşmüş olabilirdi ki, ya da ne çıkmı- lanet olsun bu da o aptal hayvanların işiydi. Ela'nın ağlamasına dayanamayıp kucağıma alıp göğsüme bastırdığım da annem de bana güven verici bir şekilde gülümseyip kemerine sıkıca tutunmuştu. "Allah kahretmesin! Hiç buraya gelmemeliydik, onu buraya getirmemeliydim." Babamın kendi kendine mırıldanmasını duyduğumda ağlama istediğim artmıştı. Kimden bahsediyordu ki? Muhtemelen ya ben, ya Ela, ya da annemden bahsediyordu. Allah'ım sen bizi koru lütfen. Biraz sonra yolun ortasına devrilmiş koca bir ağaç yüzünden durmak zorunda kalınca tüm kurtlar etrafımızı sarmıştı ve aman Allah'ım en az on tane vardı, aynı zaman da da insanı korkudan ağlayacak hale getirecek kadar kocamanlardı. Bunları belgeseller de izlediğim kadarıyla bu kadar büyük değillerdi ki! Arabanın hala üstünde olduğunu hatırladığım kurtta hızla arabanın önüne atlayıp kafasını kaldırıp bize baktı. Kafam hala iki koltuğun arasından ön cama bakarken onun sapsarı korkunç gözleri direk beni buldu. Hatırladım! Bu geçen gece köyde göz göze geldiğim kurttu. Ben şokla gözlerimi hala ondan alamazken yemin ederim ki dudaklarının kıvrıldığını gördüm. ************************************** Eda & Efken Ben bir yazar değilim, sadece hayal gücünü kelimelere akıtan biriyim :) -Kartanesi-

•Yetişkin okurlar içindir• Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da, İçtiğimizde suyundan kehanetin, Biliriz hepimiz aslında, Ona ait bedenlerimiz. Apollon, Apollon. Gel de gör bizi, Kutsal bakirelerini. Al da götür bizi, Kutsal gelinlerini. Çıplak bedeni suyun içinden çıkarken biraz önce sunağa döktüğüm kanım ona doğru aktı. Önce damla damla sonra da bir nehir gibi hızla. Bedeni giderek görünür kılınırken kanımdan güç alıyor, yeniden hayat buluyor gibiydi. Güçlü bedeni tamamen görünür kılındığında dudaklarını araladı. "Konuş," dedi ölümsüz sesiyle. Sesi az önce damarlarımda akan kan kadar akışkan ve sıcaktı. "Bana sunduğun şey nedir?" Bu hikaye Kehanet Tanrısı Rae'ye adanmıştır. Not: Hikaye 18 yaş ve üstü okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çıplaklık içerdiğinden bu uyarıyı yapmak durumundayım. 1. Kitap 05.11.2022 tarihinde tamamlanmıştır. 2. Kitap güncel olarak yayınlanmaktadır.

"Gözlerime bak Ezgi..." Artık yaşlarım akıyor muydu bilmiyorum. Sadece tek gördüğüm; karanlık. Islak ve sıcak bir karanlık... İnsana yapışan ve daraltan bir karanlık. Ucu bucağı olmayan... "Hayır, Yavuz. Yüzleştiğim gerçekler bir kâbus ve benim yüzleşecek gücüm kalmadı." Sol tarafıma düşen saç, sıcak parmakları tarafından kulağımın arkasına yerleşirken bu sefer sesini daha da yakında hissettim. "Ben senin kâbusun kadar gerçeğim Ezgi." ## Ablasının öldürülmesiyle sarsılan Tıp öğrencisi bir kadın...Ardından gelen ölümlerle bilmeden şüphelerinin esiri olur. Bir yandan gizli aşkını sürdürürken, bir yandan çıkmaza sürüklenen cinayetleri Özel Dedektif Yavuz'la çözebilecek mi? Yoksa içindeki şüphelere esir mi olacak? Kan ve vahşet içerir.(+18) 🏷 Şair #1(12.09.22) Yetişkin #1 (24.07.22)

Asiye İlkim Akçay! Üzüntülü, kederli ve acılı kadın! İsminin anlamını bu zamana kadar vermemiş miydi? Çektiği acılar bu zamana kadar sadece geçmişte kalmamış, boynuna yağlı bir urgan gibi asılmıştı. Bu sefer kaçmayacaktı, babasının arkasına gizlenmeyecekti, düştüğün de kardeşini suçlamayacaktı. Savaşacaktı. Çünkü biliyordu, babası düşmeden kaldırırdı onu. Biliyordu kardeşi dikenli yollardan yürütmezdi, şimdiye kadar Asiye isminin hakkını çok vermişti. Artık güçlü olacaktı. Düştü mü? Tekrar kalkardı. Koşuyorken takıldı mı? Daha da hızlı koşardı. Ne olursa olsun yapardı. Babasının kızıydı. O, Asiye İlkim Akçay'dı. Kapak: MatmazelinHayali

Parmaklıklar arasındakiler bizler miydik yoksa zihnimizde var olanlarla eyleme geçirdiklerimiz miydi?

Usta bir dövüşçünün kızı olan Bilge 24 yaşında genç bir kızdır. Karmaşık bir aklı ve babadan miras mükemmel bir dövüş yeteneği vardır. Hayatı zor ama bir o kadar güzel geçerken yaşayacağı kötü suikast ile ne yapacağını bilemez. Büyük karamsarlıklar yaşar ve hayatına son vermek ister fakat planlar bozulur, hayatı öyle bir değişir ki ne olduğunu anlayamaz. İntihar etmiş ancak ölmemiştir. ilginç ve anlamlandıramadığı bir sihir sayesinde geçmişe gidip o zaman diliminde öylece kapana kısılmıştır. ** Özel bölümler için diğer bölümleri birleştiriyor yeni bölüm için bölüm taslağı açabiliyorum. Bölüm isimlerinde sayılar sıralı gitmiyor olabilir, konuda bir kayma yok. Gönül rahatlığıyla okuyabilirsiniz. Zaman yolculuğu #1 İngiltere #1 Düşes #1 Dük #1

Hades öfkeden deliye dönmüş bir şekilde yer altındaki şatosunda volta atıyordu. ''Sen Zeus...Beni karşına almakla büyük hata ettin.Bunun bedelini ödeyeceksin.'' Öfkeden göz bebekleri saydamlaşmış ve Karanlıklar Lordu'nun sembolü olan mor renge bürünmüştü. Persephone bunun ne anlama geldiğini iyi bilirdi.Kocasını bu hale getiren şeyin ne olduğunu bilmiyordu fakat her neyse gazabından korkmalıydı. O sırada iskelet askerlerden biri içeri girdi. ''Efendim yarın ay dönümü.'' Lord sinirle tahtından kalkarak askere doğru hışımla ilerledi. ''Peki bundan banane ?! '' ''Efendim Zeus ve Hera'nın kızı Shaila 18. Yaşına basacak ve Olimpos'ta ilk defa bir melez Tanrıça'nın doğum günü ay dönümüne denk geliyor. Zeus'un büyük bir şölen organize ettiğini duydum.'' ''Benimle dalga mı geçiyorsun asker ?! Kutlama yapacak havada mıyım ? '' ''Yani demem o ki Tanrıça Shaila'yı kaçırırsak bu Zeus'a büyük bir darbe olacaktır. Zeus kızını geri almak için size istediğinizi verecek.'' Tanrıça Persephone engel olmak istercesine Hades'in elini tuttu. ''Hades,bunu yapamazsın. Kendi hırsların uğruna Shaila'yı harcayamazsın.Senin derdin Zeus ile Shaila'nın bunla alakası yok !'' Hades elini karısının avuçlarından çekti. ''Asker,derhal bana Aşil'i çağır.Onun canını bağışlayacağım,bir görev karşılığında..'' VampirePhotoshop'a bu mükemmel kapak için teşekkürler!

"Bana âşıksın." dedi kıkırdayarak. "Ölüm olsan bile sadece beni öldürebilirsin, ben de seni. İkimiz birbirimizi." Yarım bir nefes verdim. "Âşığım demedim Artemis." "Âşıksın, âşık..." tırnaklarını ensemde gezdirdi, kızıl saçları burnuma değiyor ve yüzümü gıdıklıyordu. "Çok âşıksın ama kimseye söylemeyeceğim, aramızda söz." Yüzünü boynum ve göğsüm arasındaki o yerden çekmeden sağ elini havaya doğru kaldırdı, serçe parmağını bana doğru uzattı. "Cidden söz veriyorum. Kimseye sana âşık olduğumu söylemeyeceğim." dedi. ~ Yayımlanma Tarihi: 21 Ağustos 2022