Stał i patrzył na mnie z wyższością. Oczywiście, czego innego mogłam się spodziewać? Absolutnie niczego, jedynie życia w ciągłym jego cieniu. Ot co. Zacisnęłam dłonie w pięści i poczułam jak czerwień rozlewa się na moje policzki. - Na kolana. - Powiedział cicho głosem przepełnionym satysfakcją. Na jego usta znów wpłynął ten cwaniacki uśmiech. Zagryzłam boleśnie wargę i z mordem w oczach wykonałam jego polecenie. Przez chwile spoglądał na mnie. Czułam to. Powietrze się poruszyło gdy ukucnął a następnie złapał za mój podbródek, zmuszając mnie abym spojrzała w jego oczy. - A teraz tak poklęczysz, aż przypomnisz sobie jak zachowują się żony. Okładka autorstwa @Tranczizulla

Od tysięcy lat przedstawiają nas w dobrym świetle. Od tysięcy lat uważaj nas za istoty boskie. Od tysięcy lat służymy bóstwu. Od tysięcy lat żadne z nas nie ma wyboru. Od siedemnastu lat żyje w kłamstwie własnej duszy. Nie nazwałabym tego przeznaczeniem. Nasze światy nigdy nie powinny się ze sobą zmieszać, a już z pewnością nie powinniśmy na to pozwolić. Obiecałam żyć w czystości własnej duszy, zrzekając się wszystkiego dla wyższego dobra. Wiedziałam, że stąpam po kruchym lodzie, pozwalając aby książę piekieł pochłonął mnie doszczętnie. Myślałam, że byłam gotowa aby ponieść karę za swoją miłość. Myliłam się. Moje imię zapisało się w kartach historii, jako przestroga dla dalszych pokoleń. Nazywam się Sariel i jestem grzesznikiem. *Opowiadanie nie ma na celu krytykować czyiś wartości*