Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Belki de gerçek olan şey rüyalarımızdır... Ve bazen uzun süren bir sessizlik milyonlarca kelimeden daha fazla şey anlatır.

Aşk kelimesiyle güzel, yaşattıklarıyla dayanılmaz bir işgencedir. Kitap şarkısı; PERA- ZEMHERİ •~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~• KİTAP KURGUSUYLA TAMAMEN BANA AİTTİR. EN UFAK BİR BENZETME, KOPYALAMA, KONU ÇALMA GİBİ ŞEYLERLE KARŞILAŞIRSAM YASAL İŞLEMLER BAŞLATACAĞIMDAN KUŞKUNUZ OLMASIN!

İmkansızlıklarla dolu bir aşk hikayesi. Bazen her şey imkansız olur. Ne yaparsanız yapın olmaz, elinizden birşey gelmez. Kendinizi birden böyle bir imkansızın içinde bulursunuz. Ne olduğunu anlamazsınız. Kurtulamazsınız. Ne bir adım ileriye ne de bi adım geriye gidemezsiniz. Olduğunuz yerde durup kalırsınız mıhlanmış gibi. Bazen bir imkansıza aşık olursunuz. İşte Araf ve Afra çifti de tam olarak böyle bir imkansızlığın içine düştüler. Onlar imkansıza aşık oldular. Ama hiç bir zaman birbirlerinden vazgeçmediler. Onlar savaşmayı seçtiler, aşkları için savaştılar. Onların aşkı bütün imkansızlardan daha güçlüydü. Çünkü onlar Araf ve Afra çiftiydi çünkü onlar birlikte çok güçlüydüler... Buyrun bide Araf ve Afra çiftinin hikayesini siz okuyun. Emin olun pişman olmazsınız... ____________________ "SENİ SEVİYORUM ÇİKOLATA KOKULUM" "SENİ SEVİYORUM SEVGİLİM "

Pencerenin önünde öylece oturup karanlığın tıpkı bir örtü gibi her yeri örtmesini izliyordum. Sakin bir nefes daha içime çektiğim de burnumdan ciğerlerime inen kahve kokusu ile kupayı kaldırıp dudaklarıma yasladım. Arkamdan gelen ses ile çöktüğüm divandan hızla kalkıp arkama döndüğüm de salonumun ortasın da gördüğüm yabancı kalbimin korku ile hızlanmasını sağladı. Yabancı ona dönmem ile bana doğru bir adım atarken elimde içinde ki kahvesi bitmiş olan kupayı hızla ona fırlattım. Vücudunu atik bir hareketle eğerken başının üzerinden geçip duvarda parçalanan kupaya bakakalmıştım. Benim bu tutukluğumdan faydalanıp hızla bana atıldığında kaçabilecek hiçbir yerim olmadığından kolları arasında kaldım. Hayretle karşımda ki yabancıya bakarken dizimi kendime çekip hırsla mahrem yerine sapladım. İnleyip geriye çekilirken bu sefer karnına tekme atıp yere düşmesini sağladım. Kimse bana dokunmaya bile cüret edemezdi. Yerde kıvranırken hızla iki bileğini tutup başının üstünde tutup karnına oturunca sarımsı gözlerini açıp gözlerime dikkatle baktı. Hareketim ile sanki gözlerinde ki acı yerini başka şeylere bırakmıştı. Neden böyle olduğunu anlamazken boşluğumdan faydalanıp hızla yerlerimizi değiştirdi. Altında debelenip birkaç darbe atarken acıyla inlese de bir şey yapmadan öylece bileklerimi tutuyordu. En sonunda bir işe yaramayacağını anlayıp durduğum da öylece gözlerime bakıp kafasını kulağıma doğru eğdi. Dudaklarından anlamadığım bir dilde çıkan fısıltılar bedenimi saçma bir şekilde uykuya sürüklerken tam bayılmadan önce duyduğum şeyler kendimde olsam ona sağlam bir yumruk atmamı sağlardı. "Sonunda bana geldin beyaz saçlı gelinim." "Benim beyaz gelinim."

Rüya bal rengi gözleri ve uzun kumral saçlarıyla su gibi bir kızdı. Bir kere gördünüz mü bir daha bakmak isticeğiniz etkileyici bir aurası vardı. İçindeki güçten ve kaderinden habersiz masum bir kız. Karanlıkların efendisi aynı zamanda kötülüğün prensi olan Ateş . Karanlığın vücud bulmuş haliydi. Simsiyah saçları , kıpkırmızı gözleri kusursuz yüzünde inci gibi parlıyordu. Oysaki kusursuz görünüşünün altında bi canavar yatıyordu. Tüm yaratıklar ve karanlık ona hizmet ediyordu. Çünkü o sadece kan içen bi vampir değildi. Bunu okudukça öğreneceksiniz. Hikayemiz başka bir gezegende başlıyor şimdilik🌹

"Nefret aşka en yakın duygudur derler. İste bu yüzden geç anladım sende kendimi kaybettiğimi." Zoraki bir evlilik. Aşka yolculuk. Not= Bazı sorunlardan dolayı ilk 3 bölümünü yayınladığım hikayeyi silmiştim. Ama artık buradayım?

Ruhumuz bazen kendi bedenimize ait hissetirmez. Bunu farklı yollarla bize gösterir. Kafada duyulan sesler, görülen gölgeler ve daha fazlası. Ruhumuz özgürlüğüne kavuşmak için bir sürü doğaüstü yolu dener. "Her gece ruhumunun bedenimden ayrılmaya çalıştığını hissediyorum" dedim çaresizce. "Çünkü ruhun bu evrene ait değil" dedi gezgin. Arkedia'da her yüz yılda olabilecek felaketleri ön görüp, tanrı tarafından ateş mührü vurulan iki koruyucu vardır. Burada ruhlar tamamen ölmez ve sıradaki yaşamlarını bekler. İgnis'in ruhu ise büyüden uzak, farklı bir evrende, yeni bir bedende reekarne olmuştur. Bu gerçekliğe alışmak ve felaketi önlemek sanıldığı kadar kolay değildir. Bu gücü kontrol edebilmek, bu şansı yakalamak kadar zordur. Kimisi için şans, kimisi için de bir lanet. Yarı tanrının gücü, İgnis ve Mortem. 1.Kitap tamamlandı! (ATEŞ MÜHRÜ) 2.Kitap devam ediyor. (İGNİS YOLU)

"O okuldan çıkanlar dahi gibiymiş.Pelin keşke ben de oraya gidebilsem." dediğinde gözlerimi devirdim.Sürekli aynı okuldan bahsediyordu ve ben bunalmıştım. "Okul okuldur ikiz.Bu okulu düşüneceğin yerde derslerini çalışsan ordakilerden daha zeki olursun."dedim. "Aman sen ne anlarsın"diyip koltuktan sarkan bacağını ileri geri sallamaya ve saçları ile oynamaya başladı.Yine kendi hayallerine dalmıştı.Aman benim rahatıma dokunmasın da ne hali varsa görsün. Mutfaktan bulduğum elmayı yıkayıp yemeye başladım.

Bir R-19 romanındaki erkek başrol oyuncularıyla uzak bir adada mahsur kaldım. Kadın başrol oyuncusuna eziyet ettikten sonra erkek liderler tarafından öldürülecek olan kötü adam Margaret'e sahiptim. Bu yüzden hayatta kalmak için erkek liderlerden kaçmak zorundayım...... "Marga...... geri mi?" Ben kaçmak üzereyken 1. erkek başrolün eli bileğimi tuttu. En başından beri planlarım alt üst oldu. *** Benden nefret eden erkek başrollerle uzak adaya döndüğümde çok şey değişti. "Yanımdan uzaklaşma, bu tehlikeli." "Lütfen sana yardım etmeme izin ver. Sana ne olacağından korktuğum için çıldırıyorum." "Bana bak tamam mı? Bana da bakar mısın?" Kadın başrole takıntılı olması gereken çılgın erkek başroller beni takıntı haline getirmeye başladı. Sadece güvenli bir şekilde hayatta kalmak istiyorum! Üstelik bu garip tropik adanın henüz farkına varmadığımız derin bir sırrı var gibi görünüyor.