Διαφάνι, 31/12/1966 Ένα δώρο, έργο αγάπης, γίνεται αφορμή ν'ανοίξει μια πόρτα στο παρελθόν και να δυναμώσει η πίστη στο μέλλον ** Collab** Αρχική ιδέα & Art: Το κορίτσι με τα σκίτσα @elenaf_14 Γράμματα & Επιλογή ποιημάτων: ΡτΛ @Rtl_MargiePrince Κείμενο: Stamireiko @lilliebee20 ** Άγριες Μέλισσες canon, Λάμπρος-Λενιώ

Τα μέσα του 1966 βρήκαν το Διαφάνι να μετράει τις πληγές του. Κανείς δεν είχε μείνει ανεπηρέαστος από τα γεγονότα που ταλάνιζαν εδώ και χρόνια το χωριό. Η ελπίδα, όμως, αναγεννιέται πάντα μέσα από τα χαλάσματα, αγγίζοντας ακόμη και τους πιο σημαδεμένους... ακόμη και τον Λάμπρο και την Ελένη... Μία ιστορία για το τι θα μπορούσε να μεσολαβήσει από το τέλος του Β' Κύκλου έως και περίπου την επιβολή της Δικτατορίας, για το αγαπημένο μας ζευγάρι.

21 Απριλίου 1967. Η μέρα που άλλαξαν όλα. Η μέρα που η Ελλάδα πέρασε από το φως στο σκοτάδι. Και ενώ όλη η χώρα βρισκόταν σε αναβρασμό, η ζωή στο Διαφάνι κυλούσε φυσιολογικά για όλους. Και τότε όλα ανατράπηκαν. Η ευτυχία δύο ανθρώπων κατέρρευσε μέσα σε λίγα λεπτά. Ένα στιγμιαίο λάθος. Μια εξορία. Μια νέα ζωή για τον Λάμπρο και την Ελένη.

"Λοιπόν, μικρή μου, αυτό το χαρτί λέει... ότι από τον Σεπτέμβριο θα είμαστε μαζί στο σχολείο."

Η ιστορία αυτή είναι εμπνευσμένη και βασισμένη σε κάποια σημεία στο fanfiction του @kwstantisstamiris "Μετά τη Φωτιά". Ξεκινά από την στιγμή που η Ελένη, έγκυος, εγκαταλείπει τον τόπο της για να βρεθεί στο πλευρό του εξόριστου Λάμπρου.

Η αγάπη είναι αρκετά δυνατή για να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και δυσκολία. Είναι ικανή, όμως, να ξεπεράσει ακόμα και τον θάνατο; Δύο ερωτευμένες καρδιές, κλεισμένες μέσα σε μία μικρή, λευκή αχιβάδα, μπορούν να καταφέρουν τα πάντα...

"Υπάρχει ομορφιά στην κόλαση..." Έξι μικρές στιγμές, όσες και τα χρόνια της στη φυλακή, επανέρχονται στην Ελένη το βράδυ που αποφασίζει να πει στο Λάμπρο το μυστικό που θ' αλλάξει τη ζωή τους. Άγριες Μέλισσες - ΛΛ [Δεν περιέχει καθόλου αναφορές σε βία, αλλά προσθέτω ένα Content Warning λόγω φυλακής: αποτύπωση κακής ψυχικής κατάστασης και κάποιων μαύρων, κατάμαυρων, σκέψεων] ~ σκίτσα σκηνών: @efrangou_stats

"Και τότε ο ήλιος ζεσταίνει πιο πολύ τη γη, όταν αντανακλά τις ακτίνες του στις καρδιές των ανθρώπων" Μια διαφορετική τροπή στην ιστορία του αγαπημένου χαρακτήρα, στην οποία καταφέρνει να ζήσει και ουσιαστικά ελεύθερος, με αγάπη και γαλήνη.

"Το μεγαλύτερο δωμάτιο ... ετοιμάζεται μέρα με τη μέρα να υποδεχτεί το νέο του ένοικο. Έχει μετατραπεί στο δικό τους "μικρόκοσμο", όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν. Απ' άκρη σ' άκρη αραδιασμένα πολύχρωμα αντικείμενα που τους ωθούν να οραματίζονται ένα όμορφο μέλλον. Ειδικά τις πρωινές ώρες, όταν οι ακτίνες του ήλιου εισβάλουν με περισσότερη άνεση, λούζοντας το χώρο με φως, μοιάζει βγαλμένος από παραμύθι. "