By się do nieba dostać, starać się trzeba żywot cały; aby piekło zoczyć, nie trzeba nawet ziemi opuszczać. W chłodzie zimowym, w świetle błyszczącym zza witraży, kupidyn błąka się wśród śmiertelników, opłakując utraconą miłość. Niebiański jego rodowód doskwiera, prócz wieczności zapewniając pustkę serca. Pozna on jednak, czym dobro, a czym zło, ujrzy na własne oczy mrok, w samym sobie odkrywając pokłady miłości niezliczone. Duszę swą złoży w łapska diabła niecierpliwe, czego być może prędko pożałuje... ***Słowackiewiczowe commision, pisane na zlecenie i na podstawie rysunków\rozmów wspaniałych, utalentowanych osób: @borówka i @PerGrabi (odpowiedzialnych też za okładkę)*** -"Średniowiecze\fantasy" AU, w którym to Juliusz Słowacki jest kupidynem, a Adam Mickiewicz to zło wcielone. LASCIATE OGNI SPERANZA, VOI CH'ENTRATE -Starałam się stylizować opowiadanie na średniowieczny utwór, zgodnie z zasadami tych utworów, które udało mi się przeczytać, więc postaram się, żeby akcja była szybka i pozbawiona tego, co zbędne. Pisałam z nadzieją, że opowiadanie będzie krótkie i w miarę rzeczowe,akcja będzie opisywana od wydarzenia, do wydarzenia, jak w Percewalu, albo Ereku i Enidzie, bez "stanów przejściowych". -Z góry przepraszam, jeśli ktoś uzna podczas czytania, iż uraziłam jego odczucia religijne. Nie to było moim celem. Wszelkie biblijne nawiązania mają służyć stworzeniu odpowiedniej atmosfery.

Fantasie-Impromptu, Op. 66 A classical composers: Liszt x Chopin modern coffee shop au where in Liszt is a new employee at a café that Chopin frequents at. | Please read disclaimer on chapter: Prelude |

Głośne imprezy, alkohol, lejący się strumieniami, wykładowca, rzucający w studentów markerami... To tylko niektóre z problemów, z którymi na pierwszym roku studiów musi zmierzyć się Fryderyk Chopin. Wtedy, na szczęście, z pomocą przychodzi mu jego współlokator Juliusz, przyjaciel - Felix Mendelssohn, gorąca czekolada oraz koncerty fortepianowe. Co jednak, jeśli Fryderyk nieoczekiwanie się zakocha? W dodatku w zupełnie nieodpowiedniej osobie... Jeśli masz ochotę na odrobinę słodyczy, dramatu oraz humoru - zapraszam ! To opowiadanie nie powstałoby bez pomocy cudownej Ani której profil na Instagramie znajdziecie pod nickiem "kinal.ova" To ona podsunęła mi wiele świetnych pomysłów, wykonała prześliczną okładkę i podjęła się ilustrowania moich rozdziałów. Dajcie jej dużo miłości, bo na to zasługuje 💛🌻

❝Na Odyna, Juliusz, czy ty naprawdę musisz być taki wkurzający?❞ ~*~ Juliusz Słowacki jest przegrywem i doskonale zdaje sobie z tego sprawę, Adam Mickiewicz nie radzi sobie w roli nauczyciela, ani właściwie w żadnej innej roli, przede wszystkim natomiast rzadko łączy fakty. Do tego dochodzi mieszanka wybuchowa złożona z problematycznej grupy licealistów, kilkoro dorosłych, którzy zachowaniem przypominają przedszkolaków, jeden były kryminalista i jeden ojczym, który lubi nabijać się z humanistów, a wszystko to odbywa się w towarzystwie nieprzespanych nocy, dram o nic, załamywania nad społeczeństwem i zdecydowanie zbyt dużej ilości kawy. ~*~ Zakończone, a legendy głoszą, że kiedyś pojawi się korekta. Zero akuratności historycznej, ale to w końcu au, slowburn na gigantyczną skalę, a na końcu każdego rozdziału moje narzekanie na to, jak bardzo nienawidzę tej książki.

CHRONOLOGICZNIE CZĘŚĆ I *** Kiedy dajesz romantykom telefony z chatem i myślisz, że to był dobry pomysł. Adam Mickiewicz uważa się za jedynego wieszcza narodowego. Fryderyk Chopin sądzi, że jest najwybitniejszym pianistą wszech czasów. Zygmunt Krasiński jest przekonany o tym, że jest zabawny. A Juliusz Słowacki myśli, że nie umie pisać. Cyprian Kamil Norwid bezskutecznie próbuje im to wyperswadować. *** Jeden z najbardziej beznadziejnych pomysłów tego stulecia/tysiąclecia. Fabuła jest miejscami nieco nieskładna, gdyż pisane to było pod wpływem impulsu chwili, dlatego proszę o przymkniecie oka na ewentualne nieścisłości oraz moją nieuwagę, którą często obdarzam fakty historyczne. Z góry dziękuję.

CHRONOLOGICZNIE CZĘŚĆ II *** Wielcy romantycy na wakacjach we Francji, a epoki w dziejach zaczęły się ze sobą przeplatać... Henryk Sienkiewicz chce zdetronizować Adama Mickiewicza. Ludwig van Beethoven rywalizuje z Fryderykiem Chopinem. Dante Alighieri wysuwa oskarżenia wobec Zygmunta Krasińskiego, A William Szekspir ma coś do Juliusza Słowackiego. Jedynie Cyprian Kamil Norwid pozostaje bez zmian. *** Największa głupota jaką wszechświat kazał mi napisać. Znajomość poprzedniej części nie jest konieczna, ale jak najbardziej wskazana.

CHRONOLOGICZNIE CZĘŚĆ III *** Kolejna odsłona przygód romantyków na czacie. Tym razem nękać ich będą ich własne dzieła. Adama Mickiewicza prześladuje tajemniczy Pan Tadeusz. Fryderyk Chopin uczy się piec mazurki. Zygmunt Krasiński boi się, że zastanie go przedświt, A Juliusz Słowacki spisuje testament. Podczas, gdy Cyprian Kamil Norwid zgłębia tajemnice fortepianu Chopina. *** Pierwsza dziesiątka w rankingu idiotyzmów dekady. Znajomość poprzednich części nie jest konieczna, ale jak najbardziej wskazana. #3 w poland

❝Taki z Mickiewicza jest demon jak ze mnie wielkanocny królik!❞ Nie jest łatwo być demonem z rozdroży na dziewiętnastowiecznej Litwie, a Adam Mickiewicz zdążył przekonać się o tym na własnej skórze. Jest jednak ta jedna noc w roku, Noc Kupały, gdy kupcy i handlarze z różnych stron świata zjeżdżają się, aby świętować razem przesilenie letnie. To idealna okazja, by zwieść młodych mężczyzn i kobiety; przecież właśnie tacy naiwni pójdą z demonem na układ! Pieniądze, miłość czy talent ─ na to wszystko złapią się lekkomyślne i głupie duszyczki. Juliusz Słowacki może co prawda nie jest głupi, ale na pewno lekkomyślny. Zawiera z demonem pakt, tym samym sprzedając mu duszę i zostawiając samemu sobie tylko pięć lat życia. Czas mija, Juliusz zostaje wielkim poetą, ale z roku na rok coraz bardziej przeraża go wizja skończenia w piekle. Postanawia wyjąć asa z rękawa i spróbować powstrzymać Mickiewicza. A sam Mickiewicz? Zaczyna grać w jego grę. Problem pojawia się wtedy, gdy okazuje się, że całkiem przypadkiem zakochał się w tym nierozważnym człowieku...

- To co teraz robimy jest karalne i haniebne, wiesz?- rzekł Julek z uroczym rozanieleniem wymalowanym na twarzy. - Gdybyśmy tego nie zrobili to ukaralibyśmy samych siebie.

„Duchowi memu dał w pysk i poszedł." XIX wiek -wiek wielkich wydarzeń, miłości i spotkań, które nigdy nie kończą się tak jak powinny... okładka autorstwa @ka_flexing >>>>