Άγριες Μέλισσες

Σταματησαν να κελαηδούν οι σπινοι. Μόνο σιωπή, μοναξιά, όλεθρος... Ήταν Μάιος όταν τραγούδησε τελευταία φορά, από τότε δεν τραγούδησε ποτέ ξανά. Χάθηκε η μουσική, χάθηκε και η χαρά.

Τι θα αποφασίσει να κάνει η Ελένη με αυτό που έμαθε;Πως θα το αντιμετωπίσει μόνη της; Άραγε θα γυρίσει πίσω ο αγαπημένος της Λάμπρος; Φτάνει μια χαραμαδα ελπίδας,για να ζήσουν μετά από τόσα εμπόδια την απόλυτη ευτυχία;

Η ιστορία της Ελένης και του Λάμπρου από το πρώτο επεισόδιο ως τώρα από την όψη της Ελένης. Κάθε σκέψη και κάθε συναίσθημα που ένιωθε κάθε φορά που συναντιόντουσαν.

Όσα σε πλήγωσαν, τα έκανες ασπίδα, τίποτα να μη σε αγγίζει πια. Κι όσα όνειρα γέννησε η αγάπη, τα κλείδωσες στην αποθήκη, κι ακόμα εκεί σε περιμένουν...

Τελικά η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια;

Η ζωή μας αποτελείται από επιλογές. Σταυροδρόμια δίχως ταμπέλες που σου φωνάζουν "Διάλεξε". Μονοπάτια με προορισμό άγνωστο... Ένα κιόσκι σε περιμένει στο τέλος κάθε δρόμου, ίδιο ή διαφορετικό, αυτό ποτέ κανείς δεν το έμαθε.

Τι θα γινόταν αν ο Λάμπρος όταν έλαβε το γράμμα της Ελένης στο στρατόπεδο πήγαινε να τη βρει για να της εξηγήσει και να της ζητήσει να κάνουν μια νέα αρχή; Θα δεχτεί να γυρίσουν σελίδα στη σχέση τους ή θα τερματιστεί για πάντα;

"Το μεγαλύτερο δωμάτιο ... ετοιμάζεται μέρα με τη μέρα να υποδεχτεί το νέο του ένοικο. Έχει μετατραπεί στο δικό τους "μικρόκοσμο", όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν. Απ' άκρη σ' άκρη αραδιασμένα πολύχρωμα αντικείμενα που τους ωθούν να οραματίζονται ένα όμορφο μέλλον. Ειδικά τις πρωινές ώρες, όταν οι ακτίνες του ήλιου εισβάλουν με περισσότερη άνεση, λούζοντας το χώρο με φως, μοιάζει βγαλμένος από παραμύθι. "

[Άγριες Μέλισσες one-shot] Είμαστε αρχές Απρίλη του 1967, λίγους μήνες μετά τη μαύρη νύχτα του Διαφανιού. Ο Λάμπρος ξυπνάει ξαφνικά σε μια παράλληλη, άγνωστη πραγματικότητα, η οποία γίνεται παράδοξα οικεία, καθώς στο νου του εμφανίζονται σιγά σιγά "μνήμες" που δεν υπήρχαν πριν. Πασχίζοντας να ξεμπερδέψει το κουβάρι, συναντάει αγαπημένα πρόσωπα που λείπουν από τη δική του πραγματικότητα όπως τη γνώριζε μέχρι σήμερα.