Το μακρινό πια 2010, ο Φίλιππος, ένας εικοσιτετράχρονος άνεργος γραφίστας, παραλαμβάνει ένα λάθος δέμα που αντί για τα εργαλεία της δουλειάς περιέχει τα παλιά, σκονισμένα σημειωματάρια μιας άγνωστης που, σύμφωνα με την διεύθυνση, μένει στην άλλη άκρη της χώρας και πολύ πιθανόν τα δικά του πράγματα να βρίσκονται στα χέρια της. Οι ταχυδρομικές έχουν ήδη κλείσει λόγω καλοκαιρινής άδειας, κι ένα τηλεφώνημα από την μητέρα του τον κάνει να θέλει να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Γι'αυτό αποφασίζει να πάρει το επόμενο λεωφορείο προκειμένου να λύσει ο ίδιος το μπέρδεμα. Με το ταξίδι να διαρκεί μια ολόκληρη μέρα, η περιέργεια και η βαρεμάρα τον οδηγούν στην ανάγνωση των δύο ημερολογίων από το ακόμη πιο μακρινό 1997, της Λυδίας Βυρώνη. Έτσι γίνεται μάρτυρας σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα κι όσων δεν έμαθε ποτέ κανείς για αυτόν, καθώς ανακαλύπτει πράγματα για το παρελθόν του που δεν γνώριζε. « Μέχρι να πάψουν να υπάρχουν καλοκαίρια...» - Ένα πάντρεμα Βόρειου και Νότιου Αιγαίου, δύο κόσμων τόσο ίδιων μα συνάμα τόσο διαφορετικών.

"ΞΈΡΩ ΠΩΣ ΜΕ ΑΚΟΎΣ, ΞΈΡΩ ΠΩΣ ΕΊΣΑΙ ΜΈΣΑ." Φώναξε και συνέχισε να χτυπάει την μεταλλική πόρτα με την γροθιά του "Δώσε μου μονάχα ένα στοιχείο και θα την σπάσω την καριόλα" Ψιθύρισε χρυποντας πιο δυνατά την πόρτα,κάνοντας ένα βαθούλωμα "Σε παρακαλώ" Ψιθύρισε ακόμα πιο σιγά και τα δάκρυα έσταζαν πιο γρήγορα στα μάγουλα μου ~~~~ Η ιστορία είναι γραμμένη με την βοήθεια της πολυαγαπημένης μου συγγραφέας @annoulacaramela 🧡❤️

Η Ναγια είναι ενα κορίτσι 16 ετων. Ζει στην Αθήνα με την οικογένεια της και των αδερφό της Μάρκο που είναι 19 και παει στρατο. Τι θα συμβεί όταν η Νάγια επισκευτεί τον αδερφό της? <3

Η Εύα είναι 25 ετών, ζει στο Λονδίνο μόνη της, αφού οι γονείς της έχουν πεθάνει. Είναι σχεδιάστρια και παράλληλα μοντέλο σε μια από της πιο γνωστές εταιρείες εσωρούχων. Είναι απίστευτα καλή στην δουλειά της, κοινωνική, πανέμορφη και φυσικά πανέξυπνη. Όλα δείχνουν απολύτως υπό έλεγχο, τι θα γίνει όμως όταν ο Μάνος, το αφεντικό της αρχίσει να έχει αλλά σχέδια για την μικρή μας σχεδιάστρια!? -Σας έφερα τα σχέδια! λέω καθώς μπαίνω στο γραφείο του -Ξέρεις θα ήθελα πολύ να τα δω πάνω σου! λέει με πονηρό ύφος -Θέλετε να πάμε στην πασαρέλα? ρωτάω μπερδεμένη -Σκεφτόμουν κάτι εκτός δουλείας! λέει και τα μάτια του κάνουν κύκλους στο σώμα μου