YENİ OLMAYA BİLİR. AMA YENİDEN OLMASINA KİMSE ENGEL OLAMAZ... Yeni bir başlangıç için harıl harıl derslerine çalışan gençler, bir zehre tutsak kalırsa ne olur ! Ne yapıp nasıl kurtulmaya çalışırlar. Çalışsalar da kurtula bilirler mi ? ×××××× "Nasıl mesela Berk !" Aa ismi Berk'miymiş. Hani şu 'Ela' gözlü olan :) sence şu an konu bu mu !! Kolunu arkadaşının ensesine dolayıp ciddi bir şey söyleyecekmiş gibi baktı. O böyle bakınca bir anda 'yaşasın kurtulduk' diye bir sevindim. "Şimdi şöyle canım arkadaşım..bende bilmiyorum" Ne !! "Ama burdan çıkıcağız ve o Alperen'e ödeticeğim bunu" İlk kurduğu cümlede her ne kadar alaylı konuşsa da sonradan ciddileşmesi ile sinirlendiği belliydi. Bir anda gözlerim yine dolunca arkamda duyduğum seslerle diğerlerinde buraya geldiğini anladım. Ama benim aklım annem ve Yiğit'te idi. Onlar ne yapıyorlardı şimdi ? Yiğit eve gimiş miydi ? Annem gazdan nasıl korunucaktı ? Bizi arayıp ulaşamayınca nasıl merak etmiştir şimdi. Gözlerim yeniden dolunca öylece kala kaldım. Şimdi Beste gibi titriyordum, elim ayağım buz kesilmişti, kim neden böyle bişey yapsın ki ? Neden ? Bizi öldürünce eline ne geçecek ? Birden daha fazla ayakta duramayacağımı anladım ve dizlerimin üstüne düştüm. Ben yerde dizlerimin üstünde sessiz sessiz ağlarken. Sol tarafımda Nehir ve arkadaşkarı, sağ tarafımda ise şimdilik sadece adından tanıdığım insanlar bana öylece bakıyordu.. ___________ Kitap şarkısı: Modemoiselle Noir