You can read this as a standalone story! Cavanaugh #2 Holy, a young soft woman who have erotophobia. Fear of sex. Just like her name, she have these angelic looks, soft-spoken in a way that she would always stutter, and timid. She have been suffering from traumas and anxieties she got from her toxic parents who have both passed away years ago. And the only way she knows to overcome the phobia is to face it.

Bakit kaya hindi na lang gumawa ng perpektong tao ang Diyos? Bakit kailangan may mga taong halos sambahin at may mga taong halos pandirian? Bakit hindi pantay at patas ang mundo para sa lahat? Those are the questions that haunt me late at night. I belong to those who don't receive love because I do not meet people's standards. I belong to those who lack privilege because I am not considered beautiful. I am not like them. I am not like those other pretty women. I am not what he wants me to be. But then came this man, my fake boyfriend, who made me realize that I am enough just as I am. He showed me that there's beauty in embracing who you are. That there's relief in believing in yourself, even when others don't. That you can sleep peacefully when you stop worrying about others' opinions. That man is Rafael Magnius Gonzalvez, a dentistry student, who told me that among all his achievements and trophies he carried, I am the most valuable and treasured one. He treats me like I am the most loved person in the world, even after countless heartbreaks. He's a living proof that love will find me, no matter who I am.

[SOON TO BE PUBLISHED UNDER LIBxWattpad] seniors series #5 A Senior Highschool series. complete [unedited] Solstice Lavender Reverio had it rough, the only silver lining in her life is her childhood friend-Etienne Nealcail Soteiro. However, the two of them are both compatible but also fight like cats and dogs. As if mixing oil and water. Two magnets that parallels each other. It was built just to fall apart. Deceptions, betrayal and the loss of trust for each other only makes it hard for them to form the love that they're trying hard to attain. We all have to admit, no matter how hard we try-men are sometimes just really from mars and women are from venus. Thus, could these two find the perfect balance? Can you make something work, with only bits of chemistry?

Started: 04/27/2021 Ended: 08/24/2021 Ang hirap palang tumanda. Ang hirap magbayad ng bills. Ang hirap suportahan ng pamilyang akala ay isang milyon ang suweldo mo. Ang hirap ngumiti sa nanay na mataas ang tingin sa'yo pero hindi ka kayang ipagtanggol. Ang hirap tabihan sa hapagkainan ng tatay na pinag-uubusan mo ng pera pero hindi ka maalala. Ang hirap mag-abot ng tulong sa kapatid na baon sa utang. Ang hirap intindihin ng hipag na nakakapagpa-rebond pa kahit kapos na kapos na. Ang hirap pakisamahan ng bunsong halos ilahad ang mga palad tuwing makikita ka. Ang hirap ngitian ng mga taong tanong nang tanong kung bakit hindi ka pa nakakapag-asawa. Ang hirap humarap sa mundong isasampal sa'yo na mag-isa ka. Tulong, bigay, utang. Isang iling mo lang, madamot ka na. Kasama mo sila kapag may maibibigay ka, pero hindi mo sila mahahanap kapag wala na. Ikaw ang kakayod, sila ang tutuka. Ikaw ang iiyak sa pagod, sila ang magtatamasa. Iyon ang summary ng buhay ko. Sobra-sobra ang naririnig na paghingi, kulang na kulang ang naririnig na pasasalamat. Sobra-sobra ang pagpapasensya, kulang na kulang ang natatanggap na pagpapahalaga. Sobra-sobra ang binabayaran, kulang na kulang sa kasiyahan. Kaya nang dumating sa buhay ko ang nag-iisang lalaking hindi ako nakita bilang naglalakad na alkansya, ang nag-iisang lalaking nakinig sa mahabang listahan ko ng problema, ang nag-iisang lalaking nagbigay sa akin ng kakaibang saya, ipinangako ko sa sarili na sa gitna ng hirap ng pagtanda, magtitiis ako basta't siya ang kasama. Kahit pa ang kapalit noon ay pagtalikod sa minahal na pamilya. Kahit pa ang kapalit noon ay paglaban sa mundong pinatatakbo ng kapangyarihan at pera. Kahit pa ang kapalit noon ay ang pagdurusa't pag-iisa. Siya ang ginhawa, pahinga, at kasiyahan ko. Dumating man ang araw na tanaw ko na ang dulo. Dumating man ang araw na wala na kaming sagot sa lahat ng bakit at paano. Dumating man ang araw na pareho na kaming talo.