"Gece herkes için aynıdır ama herkesin karanlığı farklıdır." ~•~ ISD'ye katıldığından beri Jimin'in tek bir hedefi vardır: kendisine yapılan şeyin başka çocuklara yapılmasına engel olmak. Ülkesinde ses getiren bir başarı sağladıktan sonra, çok daha zor ve tehlikeli bir vaka için yurt dışında görevlendirilir. Kore'den ayrıldığında karşılıksız aşkını da geride bıraktığını düşünür, ama zaman ilerledikçe yanıldığını anlar. Yaklaşık 200 yıldır varlığını sürdüren bir mafyanın sonunu getirmek, onun ve ekibinin yapacağı seçimlere bağlıdır. Şimdi Jimin'in kendine koyduğu üç kural vardır: Dostunu koru. Düşmanını katlet. Doğru olanı yap. ~✘~ Tür: aksiyon, romantizm, dram, polisiye, gizem, mizah

[TAMAMLANDI] "Bu kokuya sahip olduğun sürece benden kaçamazsın Rose."

Sessizlik boğucu bir hal aldığında Roseanne önündeki soğuk limonatadan bir yudum alarak bakışlarını Jungkook'tan çekti. Yumruğunu sıkmaktan damarları neredeyse patlayacak hale gelen Jungkook derin bir nefes alarak konuşmayı başlattı. "Doktorla görüşmen nasıl geçti?" çekinerek sorması üzerine Roseanne omuz silkerek arkasına yaslandı. "Daha sonra doktorla görüşmeyecekmiş gibi konuştun." gülüp tekrar devam etti "Ben söylemesem bile öğrenmen beş dakikanı almaz Jungkook... ya da Dylan, her kimsen artık." "Senden duymak istiyorum." Jungkook Roseanne'in alaycı tavrını görmezden gelerek inat etti. "Arkamdan yine iş çevireceğini inkar etmiyorsun." "Ben sadece senin için endişeleniyorum Roseanne." "Benim için endişelenmeni istemiyorum. Tanımadığım birinin ilgisine ihtiyacım yok." ! Yetişkin İçerik!

•tamamlandı• Park Roseanne, ablası için Jeon Jungkook'la evlenmeyi kabul etmişti. rosékook 300320 #1 at rosekook, unknown history #2 at fanfiction and bts, unknown history #3 at jungkook, unknown history

Oyun sonucu Karanlık Ruhlar Alemine geçiş yapan Gri na'nın beklenilmedik sonu.. 30/08/2018 14/11/2018

"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm. Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.

❝Unutalım.❞ İki dudağının arasından dökülenler neden bu kadar acı veriyordu bana? Neden en yakın arkadaşı gibi değil de birazdan cebindeki cüzdandan parayı çıkarıp komodine koyacağı tek gecelik bir sürtük gibi hissediyordum? ❝Arkadaşlığımızı korumak için.❞

"Yani hatırladığım her anın saçma bir simülasyondan ibaret olduğunu mu söylüyorsun? Ya sana dokunurken hissettiklerim, sen son nefesini verdiğinde çektiğim acı... Bana bunların sahte olduğunu söyleyemezsin, asker."

*Tamamlandı.* Hayatından vazgeçmiş, belki de doğduğu günden beri hiç yaşamamış bir çocuk. Pes etmekten ve vazgeçmekten delicesine nefret eden, oldukça deli bir kız. Bir daha yaşayamayacağını düşünen o çocuğun kapısını, yaşamın kendisi kadar renkli olan kız çaldığında, çocuk bir şeyi fark etmişti. İlk defa kapısı çalınıyordu ve ilk defa o kapıyı açmadan, içeri giren hiçbir şey olmamıştı. Kız, kapıyı çaldı. Geri çekildi ve yürümeye başladı, aralanan kapının ardından bir çift göz onu izliyordu. Kıza baktı, gidişini izlerken gözleri şimdiden ela gözleri aramaya başlamıştı. Nereye gittiğini bilmiyordu ama kapıyı açıp, ona doğru bir adım attığında, bir kayıp ruh için daha yerinin olmasını umdu. -Hayran Kurgu

"Sen ölüm kadar karanlık, hayat kadar aydınlıksın. İki dünya arasındaki iki sınırın ta kendisisin. Yaşama hayat verende sen... ölüyü diriltecek olanda sensin, lavina" ©️20180421