Bazen şehir ışıkları söndüğünde yıldızlar daha net gözükürdü. O zamanlar yıldızları izlemeyi çok severdim. Ama hepsinden farklı bi yıldız vardı... Diğerlerinden daha parlak ve güzeldi. İşte o benim en parlak yıldızımdı.
Senin kalbin, onun okyanusunda atıyordu. Öylece elleri ellerinde çaresizce önünüzde dönen geçmişin dönme dolabını izliyorken, kasırgalar saçlarının arasındaydı. Çığlıkların göz yaşlarına sıkışıp evreni örtüyordu. "Ağlama," dedi hep, ve tutunduğun tek bir kelime oldu. Bir insan, bir hayat oldu. Aslında, çokça koşup...
Beyaz, narkoz kokan hastane koridorunun tam ortasında. Sızım sızım sızlayan geçmişin iltihaplı yaraları inliyordu. Geçmişinin pranga vurduğu bileklerinde, kelepçeleri küf tutmuştu. Yosunların su ile seviştiği saklı bir kutuydu Park Jimin ve Hye Su. Hastanenin başhekimliğini alarak kendisi ile gurur duyan Hye Su, s...