"Si-eun... Bana sadece arkadaş olduğumuzu söylemeyeceksin, değil mi?" "Sadece arkadaşız."

Aynı yurtta 467. Odada birlikte kalan iki yabancı. Ruh ikizi olabilirler miydi? Fic song: M. ★ "Şu yıldızlarla aranda ki tek fark ne biliyor musun Jisung?" "Neymiş?" "Sen onlardan daha parlak ve güzelsin."

Suho uyandı, peki ya sonra?

"Sen böyle bakmaya devam edersen, sahnelerde durmadan kesilecek." Hyunwook şaşırdı. "Bakmak mı?" "Evet. Gözlerin çok açık konuşuyor."

Yıllardır aynı sınıfta ama birbiriyle hiç iletişim kurmayan Sieun ve Suho, sonunda birbirini tanımaya başlar ama bunun düşmanca olabileceğini tahmin etmez. ‼️yarı texting.

"İyi misin?" Sieun ağzını araladı ama ses çıkmadı, boğazında koca bir düğüm vardı. "Mhm," gırtlağından onaylayan bir ses çıktı. Suho'nun bakışlarının arkasında bekleyen arkadaşlarına kaydığını gördü. Üçü de sessizce onları izliyordu. Havanın ağırlaştığının farkında, anın büyüsünü bozmamak için titizlikle nefeslerini bile kontrol eder bir şekilde, orada öylece bekliyorlardı. "Şu arkandakiler kim?" "Arkadaşlarım," dedi Sieun, sesi kısık ve hırıltılı çıkmıştı. Her an ağlayabilirmiş gibi hissediyordu. Acaba Suho göz yaşlarının biriktiğini aralarındaki mesafeden görebilir miydi? "Buna sevindim," dedi Suho, yüzüne bir tebessüm oturmuştu. Sieun onun rahatlamış gözüktüğünü hissetti. Nefesi kesilmişti, etrafındaki havanın ağırlığı ciğerlerine baskı yapıyordu. Kesik kesik nefesler verdi. Şimdi o da gülümsüyordu. Sonunda, diye düşündü. (Suho uyandıktan sonra ne oldu?)