O kazınan kanla sarılır boynuna gece. Öyle bir gece ki sahipsiz ve kahramansız kalırsın. İşte o zaman parmağına bir yüzük takar, Geçmeyecek izlerini nefret ettiklerinle kapatırsın. "Günün sonunda dönüp dolaşıp geleceğimiz yer," derken parmağımdaki alyansa dokundu. "Evimiz." Ve evin sen olduğunu söyleyecek o dudaklar. Kelimeleri tanı ve kalbine kazı. Kurtulma. Bırak kendini. Yine de kaptırma. Adını üfle senden seni çalanlara. Günü geldiğinde fısıltını, her zerresine kadar onlara hatırlatacaksın. "Araf yok Alyeska." derken boynuma çıktı dudakları. "İhtimaller yok." bir daha fısıltı. "Sadece sen varsın." İlk acıyı sonra uğruna savaşılan aşkı tadacaksın.

"Bu hikaye yoksul prenses ve zengin prensin değil, zampara kral ve skandal kraliçenin hikayesi." Naz Akamir, davet edilmediği oyuna tıpkı karşısında ki hırs ve kurnazlıkla partinin içine sızdığında tek bir amacı vardı. Yıllardır aile dostları olan Velezar ailesinin oğlu Dağhan Velezar'ın kurduğu karanlık tahtından etmek adına kendini oyuna dahil etti. Peki oyunu başına yıkmak için girdiği bu yolda kendisini baş düşmanıyla işbirliği yapmak zorunda bırakırsa? "Battığım bu bataklıkta ya kaybolacağız ya da yaşamak için sevişeceğiz. Bu saatten sonra benim için yaşamak, seninle aynı bedende kaybolmak." "Benim karanlık dünyama hoşgeldin, mi belleza."

❦ Texting. ❝Göğsümdeki yara izlerinin tedavisiydi o.❞ kediyisev: Her rüyamda varsın. kediyisev: Ama biliyorum biz asla bir olamayız. kediyisev: Çünkü sen aşka küskünsün. kediyisev: Benim ise yaralarla dolu bir kalbim var kediyisev: Ve sen Akgün ona rağmen kalbimde yer edinmeyi başardın.

"Topun peşinde bu kadar koşacağına benim peşimde koşsaydın şu an nikah masasına oturmuştuk." İlk mesaj. Sahanın içine gömülü bir aşk galibiyetle mi yoksa mağlubiyetle mi sonlanacaktı? Demirhan Bolat için aşk sahanın yeşilinde koşmaktı. Ecem Alpman için ise onun gölgesinin ardında kalmaktı. Yıllar geçti, seneler onlardan alıp gitse de kaderin doksan artı beş uzatması onları bir sahanın içinde yeniden buluşturmuştu. "Bir sahanın yeşilliğine bir de senin yeşillerine fanatiğim kızım ben. Sana verdiğim hiçbir sözü unutamadım. Tıpkı seni unutamadığım gibi." Unutmamıştı. ❝ İlk gölü değildi belki fakat beraber olduğumuz maçta bana adadığı ilk golüydü. ❞

"Yararak gidenler, hibe edilenler demek Mevahir. " Bu adı bize taktıklarında aslında kader bağlarımızın bir düğüm ile atıldığından habersiz yaşayıp gidiyorduk. Karhan Toral. Duru Payzen. Yalım Edhem. Alev Korhan. Erkin Yıldırım. Rüveyha Köksal. Devrim Akın. Özüm Alçin. Sekiz kişiydik, çocukluktan beri birbirinden ayrılmayan mahşer midillileri, büyüdük hepimiz on sekizime bastığımız da isimlerimiz "Mevahir" oldu. Kırcalı Villa Kent toprağımız, büyüyüp serpildiğimiz yerdi insan doğdu yerde nefes alır yaşadığı yere gömülürmüş. 22 Kasım tarih 2023, tarihler durdu, zaman ilerlemedi, gün geceye akmadı 22 Kasım saat 01:22'de bu sekiz çocuğun hayatı ellerinden kayıp gitti.

Kimileri denizlerin aslanı, Kimileri evladım, Kimileri Mehmetçik, Kimileri ise vatan sağolsun der. Hırçın dalgalı deniz kırmızıyı kucakladı, deniz karmen denizine dönüştü. "Yemin ederim ki Helen, değil seni yunan askerleri tüm dünya benden almaya kalksın, dalgalarımda boğarım hepsini" Dedi. Yüzbaşı boz. "Karmen denizi." dedi Yunan kırması çingene Helen. "Benim karmen denizim, yaseminlerimi sussuz bırakmayan, beni kimsesiz vatansız koymayan karmen denizim." ["𝒟𝒾𝓇𝑒𝓃𝒾𝓈̧ 𝓈𝑒𝓇𝒾𝓈𝒾 - 𝒪𝓃𝑒" ] . [Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup kurgudan ibarettir.]