❝Sıradan bir kız, akıl hastası bir adama aşık olduğunda artık tek hasta adam değildir.❞ Bakışlarımı kaçırmamam onu memnun etmiş olacak ki suratında belli belirsiz, yarım bir gülüş belirdi. Tehlikeli derecede güzel bir gülümsemeydi bu. Onu tanısaydım, bu gülüşten etkilenebilirdim. Ama bir yabancı olarak, bu gülüş sadece tüylerimi ürpertmişti. Perdeyi bırakarak aramıza koyu renk tüllerin girmesine izin verdim. Perdelerin arasından sızmasına izin vermediğim bu adamın, tenimin altına sızacağını nereden bilebilirdim? • • • Gizem #2 | 28.11.2021 Gerilim #6 | 19.05.2022 Romantizm #9 | 23.07.2022 Korku #5 | 25.07.2022 Bilimkurgu #1 | 30.10.2022 Paranormal #1 | 03.11.2022 WattpadMystreyTr Okuma Listesin'de!

Bir katilin pençeleri arasındayım ve o bir canavar. Cehennemin en dip köşelerinden yükselen vahşi bir iblis. Kaçsam bile saklanamayacağımı, şeytanı aldatamayacağımı söylüyor bana. Dişlerini biliyor, pençelerini avına geçirmek üzere hazırlanıyor; dikkati üzerimde, adımlarıma kadar sayıyor. Ve geliyor. Benim için. Ona ait olanı geri almak için. Drama #1 / 07.11.2023 Psikoloji #1 / 29.10.2023 - 25.06.2025 DİKKAT! Bu kitapta cinayet, cinsel istismar, psikolojik ve fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek içerikler bulunmaktadır. - TAMAMLANDI -

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

"Ya kimsin sen? Amacın ne senin, derdin ne? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum." Hıçkırıkların arasından zorlukla konuşurken başımı kaldırıp yüzüne baktım. Bakışları garipti. Az önce birini öldürmemiş gibi, masum bir adammış gibi. Üzülmüş gibi. "Benim derdim sensin." Uzanıp kolumu kavradığında hiçbir şey yapamadım. Kilitlenmiş gibi yalnızca onu izliyordum. Kolumu kendine çektiğinde gözlerini benim gözlerimden çekip koluma odaklandı. Kapüşonlumu sıyırıp kolumdaki kesiklere baş parmağıyla dokunmaya başladı. Tek tek hepsinin üzerinde parmaklarını gezdirirken ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. "Benim derdim bu kesikler. Benim derdim bu kesiklerin, bu yaraların sebepleri. Bazen yaraları iyileştirmek için sebebini yok etmek gerekir. Yara bantları fayda etmez, merhemler bile iz bırakır. Ama sebepler ortadan kalktığında yaralar artık acımaz, sızlamaz hiç."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.