Bir elin beş parmağı... Biri olmasa hepsi eksik, hepsi yarım. Ama eğer bir aradalarsa sırtlanabilirler yükünü tüm dünyanın. Onlar kanlı bir çemberin içinde sürdüyorlar hayatlarını. Etrafta ceset kokusu var, bir de acıyla örülmüş duvarlar... Sıkışıyorlar, sıkıştıkça birbirlerine sığınıyorlar. Yeri geliyor, o duvarlar üzerlerine yıkılıyor. Önce biri çıkıyor enkazın altından, sonra canı pahasına diğerlerine uzatıyor elini. Çünkü bu bir ekibin aileye dönüşme hikâyesi.

"Neden buradasınız ?"dedim tekrar ve sakin sakin elimi çantamın içerisine doğru hareketlendirdim. "Birisini öldürmek için gelmiştim." dediğinde sertçe yutkundum, elim hemen çantamın içerisinde durdu ve donup kaldım. Gözleri ağır ağır gözlerimden düşerken bakışları kolumu takip edip çantamın içindeki elimi buldu. "Ben...seni görmemiş gibi yapacağım." dediğimde hayatım boyunca söylediğim en aptalca cümleye baktım, karşımdaki katile seni görmemiş gibi yapacağım demiştim. Bakışları bir saniye olsun çantamdan ayrılmazken bir süre bekledim fakat daha fazla dayanamadığımda hiçbir mantık barındırmayan atağımla arkamı dönüp koşmaya başlamıştım. Kameralarla dolu bir hastaneye silahla girmesi pek akıllıca değildi, tıpkı benim bir katile arkamı dönüp kaçmaya çalışmam gibi. Yangın çıkışına doğru koşarken silah sesiyle korkup elimdeki acil yardım düğmesini düşürmüş üzerine bir de çığlığı basmıştım, topuklu ayakkabı giymeyi sevsem de bugün pişman olmuştum ama durup çıkarmaya vaktim yoktu bu yüzden olabildiğince hızlı koşmaya çalıştım fakat ikinci patlayan silah sesiyle sırtımdaki o keskin acıyı hissettim. Birkaç salise içinde acı bütün bedenime yayılmış ve bacaklarımı titretmeye başlamıştı, koşmayı unutmuş olmamın yanı sıra düşünmeyi hatta tepki vermeyi unutmuştum. O adam beni...vurmuştu! * Alıntı yapılamaz veya çoğaltılıp, kopyalanamaz. Tüm hakları saklıdır.™

Denizkızına

*Otantik Kitap tarafından basıldığı için bölümlerin birçoğu kaldırılmıştır.* Wattys2018 "Büyük Buluşlar" Kazananı! #4 Bilim Kurgu. 08.05.2018 ✧ Gelecek... Yüzlerce yıl sonra, insanların Dünya Gezegeni'ni terk ettiği bir gelecek. Tufan yaşanmaya başladığı zaman Atherionlu kuzenleri tarafından Dünya'dan kurtarılan insanoğlu, yine bu kuzenleri aracılığı ile Galaktik Birlik'e alınır ve koloniler halinde pek çok gezegene yayılır. Sonunda huzuru bulduğunu sanan insanoğlu çok daha kaotik bir gerçeğe düştüğünü öğrendiğinde çok geç kalmıştır. Geriye dönüş yoktur. Karmaşanın ortasında, galaksinin kaderi genç bir insan kızın omuzlarına bindirildiğinde galaksi ikiye bölünecektir. Kaosun içine düşen Aria, bu yükten kaçıp kendi yolunu çizebilecek midir? ✧ *Bilinmezlik Senfonisi' Serisi'nin İlk Kitabıdır. 25.11.2017 *Bu eserin tüm hakları Ezgi Su Yıldırım'a aittir. Çalışmam 8 yıllık emektir ve noter tasdiklidir. Herhangi bir çalıntı veya zarar, silme vs ilgili konularda yapanlar bulunup yasal işlem başlatılacaktır.

İzlerimiz, bunlar bizim kaderimiz ve bizi bırakmayan tek şey kaderlerimizdir. Biz izimizden ibaret değiliz ama izimiz bizden ibaret. Kendimizi buna adadık. Gelecekler, az kaldı... - "Bir karanfil, işte siz oydunuz..." - 07.19 savaş kategorisi #10 Kapak tasarımı: @kairosay

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Psikiyatrist, karanlık kadar çekici ve zeki bir adam... Şizofren, öldürücü güzellikte bir kadın... Her şey çok normaldi ta ki kadının aslında şizofren olmadığını öğrenene kadar. Her şey karanlıktı, kanlıydı, tutkuluydu, acı verici, büyüleyici ve gerçekti. Bu aslında masal kadar inanılmaz ancak kırmızı kadar kızıl, siyah kadar karaydı.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

Özgür,Denizi iyileştirdiğini sanarken yanılıp ona aşık olabilir mi ? Yada Deniz iyileştiğini sanıp,Özgüre aşık olabilir mi ? Deniz özgürlüğün içine sığabilir mi ... ?