16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Zerda Güven. Onun sadece bir soyadına ihtiyacı vardı. Kendi kirlenmiş olan ve değişmesi gereken soy isminin yerine, temiz ve yeni bir soyadı. Gönül rahatlığı ile kullanabileceği, yüzüne vurulmayacak bir soyadı. Malik Faik Erdemay. Onun ise imza yetkisi verebileceği bir eşe ihtiyacı vardı. İki yıl önce geçirdiği trafik kazasının ardından belden aşağısı felç olduğundan beri defalarca avukat, yönetici, temsilci değiştirmek zorunda kalmıştı. İşinin başına gidemiyordu. Lanet insanların acır bakışları...! Ama sözleşme ile sahip olabileceği bir eş... İşte bu tam da işine yarardı. Dünyada her şey çıkar ilişkileri üzerine kuruludur. Ve şimdi de çıkar ilişkisi üzerine kurulu bir evlilik. Bir anlaşma. Bir evlilik. Öz güveni düşmüş bir adam. Cesaret ile yanan bir kadın. Ve iki cephede oluşan savaşı iyice harlayacak bir birliktelik...