Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

Lanet olası gençlerdik, duvar boyayıp birbirini öpen. 250519

ülkeden sürgün edilmiş bir yazar kim taehyung ve onun için tez araştırması yaparken peşine takılmış bir üniversite son sınıf öğrencisi jeon jeongguk.

[tamamlandı] "keşke sana her şey düzelecek diyebilseydim, ama düzelmeyecek. sen düzeleceksin." ••• texting & düz yazı küçük bir tw ⚠️ hikaye intihara meyilli düşünceler içeriyor

Söylesene Chanyeol, hangi yağmurlarda yıkandın da soldu saçının pembesi?

Park Chanyeol, plaklara aşık birisi olan benim üç yılda kırdığım onlarca plağın sebebi, karşımda durmuş bana bakıyor ve gülümsüyor. Gülümsemesi kırık, en az benim kalbim kadar. chanbaek | ex boyfriend au

Kendimi gerçekte var olmayan bir trenin içinde bulduğumda, saat altıyı beş geçiyordu. 17/02/2017 ~ 26/04/2017

ne zaman yenilgilerden birine düştüğümü fark etsem, ceketimin cebinden çıkarıyorum fotoğrafını.

"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."