Duyguların kelimelere dökülüp birkaç dizede buluşmasının huzuruydu şiir...
Hislere tercüman olurken çekilen acılara da mutluluklara da ortak olmaktı. Şiir duyguların dili demekti. 😊
O yalnızlıktı.
Kendini sonsuz karanlığa esir edecek kadar kayba uğramış bir ruh...
Bense suçluydum.
Kalbine düşman kelepçelere sarılan, dokundukça kanayan...