Kendine başka bir yer bulsan iyi edersin .- dağdan gelip bağdakini mı kovuyordu bu ????!!!!! Ne haddine . Sakin ol Asena sakin oll , bu yerin bir önemi yok , ne hali varsa görsün işte yine rolden gülümseyip + Tamam bu yeri çok sevmen normal otura bilirsin . İzninle çantamı götüre bilirmiyim ? - deyip cevap vermesini beklemeden kucağıyla masa arasındaki küçük boşluktan yerime geçtim . Bunu yaparken kasıklarına dokunmayı da ihmal etmedim . Bir az yaramazlıktan kimseye zarar gelmezdi sonuçta . Yüzüne bakmaya bile tenezzül etmeden eşyalarımı toparlamaya başladım . Yine aynı şekilde geçmek istiyordum ki elimi tutup beni kendine çekti , tam kasıklarının üzernde tökezleyip kucağına düşmüş rolü yaptım . Beni daha iyi tanımıyordu o ! Yüzümde alaycı ve keyifli bir sırıtma belli olmuştu - Otur , oturduğun yerde ! - sesi bir az sert çıkmıştı, tam da tahmin etdiğim gibi , zafer benimdi . Kucağından kalkıp yerime geçtim ....... #Yazardan küçük bir not: ARKADAŞLAR LÜTFEN OKUYUP BEĞENMEDİYİNİZ , KİTAPTA GÖRMEK İSTEDİKLERİNİZ HAKTA BANA BİLDİRİRSENİZ SEVİNİRİM. ŞİMDİDEN OKUYAN HER KESE TEŞEKKÜR EDERİM. İYİKİ VARSINIZ ☺️

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

"Ah! Hergün hayatlarını kurtardığım, dünya denilen kitlenin kahramanıyım .Bir okulun ezik öğrencisi olsam ne kaybederim? ••• Bir tarafta okulun ezik öğrencisi , Diğer tarafta dünyanın kahramanı, Pekii ben hangisiyim ? İkisi de benim. Ben hem Eda hem İşlemci'yim. Ah! Saçmalama... Ben insan değilim. Ben ne miyim ? Bekleyin... Çok yakında öğreneceksiniz. ••• Yazarınız; -ApporterMort- [12.02.2020 #1 - hacker] [09.12.2020 #1 - bilim kurgu] [06.08.2020 #1 - bilgisayar] [02.12.2020 #1 - dünya] [04.12.2019 #1 - 01] [01.07.2022 #1 - teknoloji] © Tüm hakları saklıdır.

X-18AB9 adında bir virüs..Kim bile bilirdi ki bu küçücük virüsün medeniyetin eşiğindeki Dünya 'nın sonunu getireceğini..Kaosun..Katliamın..Acı içinde haykırış ve çığlıkların kısacası vahşetin habercisi olduğunu.. Hayat ile ölüm arasındaki ince çizgide kıyasıya bir mücadele vererek bir o yana bir bu yana savruluyorsunuz..''Ölüm '' tüyleri diken diken eden soğuk ve sırlarla dolu bu kelime belki de tek kurtuluşunuz.. ''Şuanda bilmediğim dağların arkasında kuzeyde yaşam vardır umuduyla yürüyorum... '' Bilim kurgu #3 Zombi #1 Fantastik#10 Kitap tamamlanmıştır.Hakları saklıdır izinsiz kopyalanamaz ve çoğaltılamaz..!