Ceylin gözlerini kapatır ve titreyen elini sabitlemeye çalışarak, ileri doğru iter. Bıçağın eti kestiğini tüm vücudunda hisseder, bacaklarının bağı çözülür. Aynı anda yere düşerler. Ceylin bıçağı geri çıkarır. Yeni gerçeklerinin kapısından geçerler. Ilgaz dayanamayıp sırtını yere serer. Ceylin bıçağı yere atıp, bir eli ile Ilgaz'ın başını tutar diğer eli ile de kan çıkan karnına bastırır. Ilgaz'ın kanı vücudundan çıkıp yerde birikirken, gözü sevdiği kadına kitlemiş onun yüzünü son kez içmeye çalışır. "Kaç!" Ceylin ılgazın kan havuzu olmuş karnına elini daha sıkı bastırır, Kafasını hayır anlamında sağa sola sallar. "Git Ceylin! "Kanlı eli yerden zorla kalkıp Ceylin'in karnına dokunur "Onun için git!" Ceylin artık onu istemiyordu. Ilgaz olmadan yapamazdı. "Ceylin! Ne konuştuysak o!" "Hayır! Böyle konuşmadık! " (kendini kaybetmenin sınırındadır.) "Ilgaz yapamam!" Yapamam dediği neleri yapmıştı. Bunu da yapacaktı. Her şey Ilgazın gözlerini kapaması ile yeni bir renge büründü. Ceylin de ruhunu Ilgaz ile birlikte göndermiş, cehenneme adım atmıştı. Sakince kalktı, kollarındaki sevgilisinin başını yere nazikçe bıraktı ve yerdeki bıçağı aldı, arabaya doğru emin adamlarla yürüdü. -------Yargı dizisi 1. Sezon finalinde izlediğimiz 6 ay sonraki olayın nasıl olabileceğine dair alternatif bir kurgu.-----

Gülümsedi Ceylin çoktan dolan gözleriyle. "Senin gibi gülsün böyle. Her güldüğünde huzur dolsun içime." Elini Ceylin'in kalbine koyup öptü. "Senin gibi çok güzel bi' kalbi olsun." "Çok güçlü olsun annesi gibi." "Sana benzesin." dedi Ceylin'in iki elini tutarken. "Herkes, her şey sana benzesin Ceylin." ... "yüzünü dökme küçük kız, bırak üzülmeyi yalnız sen misin bi' düşün unutan sevilmeyi"