Pomoc od Vasqueza wydaje się nie potrzebna... lecz Erwin wydaje się być ucieszony... Miłego czytania! :)

~|Po prostu posty czy jak to nazwać|~

•Czy aby na pewno chłopak słusznie tam trafił..? Przecież to co mówił... Było chyba prawdą...

Jeden z szefów największej mafii w mieście, podczas jednego z przesłuchań policjanta znajduje dziecko, które postanowił wychować tak aby nikt się o jego istnieniu nie dowiedział. Po kilkunastu latach pozwala wyjść dziecku na dwór wśród innych ludzi co sprowadza nie małe kłopoty.

Samotne noce w Los Santos potrafią być dołujące. Siedząc w tym wszystkim da się poczuć chłód nicości nawet w najcieplejszym polarze. Ludzie są tacy sami, jak inni. Nikomu nie da się zaufać w stu procentach, póki nie znasz go na wylot. Grupy przestępcze piętrzą się w górę, jak pająki po pajęczynie. Erwin jest już tym zmęczony. Nikogo bliżej siebie nie dopuszczał do pewnej nocy, którą zakłócił on - przemknął się do jego myśli, jak cień, zostawiając w nich trwały ślad.

Co ty taki naburmuszony, szanowna Ekscelencjo? - Wydukał z głupawym uśmieszkiem, zapewne myśląc, że to tylko nasze codzienne, niewinne zaczepki z których oboje się śmiejemy. Jego pewna mina zrzedła jednak stosunkowo szybko, gdy moja twarz ukazywała ten sam, mający dość wszystkiego dookoła wyraz.

//spokojny Vasklesik :33 edytowany przez @alemqa peepoLove//