Ochako Uraraka miała nieszczęście być świadkiem bójki wywołanej przez najbardziej nieobliczalnego chłopaka w całej szkole - Katsukiego Bakugou. W tamtej chwili jedyne, o czym myślała to fakt, jak bardzo miała przerąbane. Nie spodziewała się jednak, jak mocno się myliła. Nie było źle. Było tragicznie, o czym całkiem niedługo miała się przekonać. Będzie krótko, słodko i do bólu romantycznie.

Życie z fobią społeczną nie było w żadnym stopniu proste i bezproblemowe. Zwłaszcza kiedy twoja najlepsza przyjaciółka, wykorzystywała to na swoją korzyść, starszy brat ignorował problem, nie biorąc go na poważnie, a każda inna osoba posyłała oceniające spojrzenia. [__] [____] tonęła przez to w samotności, akceptując swój los. Zamykała się w sobie coraz bardziej, aż w końcu utknęła w klatce i nie potrafiła z niej wyjść. Kiedy już przestała marzyć o szczęściu i przyjaciołach, spotkała przez przypadek kogoś, kto podobnie jak ona, potrzebował pomocy.

Bakugo Katsuki uważa, że egzystencja Uraraki Ochaco jest wybitnie wkurwiająca, ale z jakiegoś durnego powodu nie potrafi przestać się na nią gapić.

wystarczyły dwa odpowiednie słowa: "potrzebuję cię" "zależy mi" "chcę cię" bo zawsze była tam dla niego. tylko dla niego. był jedynym powodem. ale on się tego bał. więc sobie z tym nie radził. dlatego zamiast wypowiedzieć dwa magiczne słowa, on wybrał: "zostaw mnie!" ona tego nie chciała. ona wiedziała, że on tego nie chce. ale nie chciała go zmuszać. więc odeszła. i kiedy znów ją zobaczył, chciał wykrzyczeć: "wróć, proszę" ale nie mógł jej tego zrobić. bo była już szczęśliwa. z kimś innym. z kimś, kto nie był nim.