"Herkes kazanır ve kaybeder. Düşersin ve çıkarsın ama eğer dipte yaşayacaksan acısı da senindir. Göklerde uçacaksan atılan taşlar da senindir."

Quarsilta takvimlerime göre bundan yaklaşık beş milyon asır önceydi.Henüz bir sürü ruh ,beden ve irade sahibi olmak için sırada bekliyordu. 18.000 alemden sadece birinde yaşayabilecekti ruh sahipleri .Tek hakları vardı ve başka alemlerin varlığından haberleri olmayacaktı. Ruhlar aleminden çıkmadan hafızaları silinecekti .Tabi bir istisna vardı: Quarsiltalıların alemi bütün kuralları yıkabilirdi çünkü bütün bu alemi korumak onların göreviydi ,onlar hiçbir şeyi unutmayacaklardı. Ben de oradaydım sıranın sonunda bekliyordum. Sıra bana geldiğinde kulağımı bir şeyler fısıldadılar: -Artık sen bir Quarsiltalısın. 18.000'ci alem olma onurunu tatmıştım.Ve bir yemin ettirilmiştim , bu alemde yaşayan liderler olarak geride kimseyi bırakmayacaktık...

1948 kışı. Hiçbir şey Melancholy'de yolunda gitmemişti. Ve sokaklar kimsenin görmek istemeyeceği bir karanlığı yaşıyordu. Evlerin duvarları kanlarla, salonları cesetlerle dolmuş, sokaklar ölülerle. Havada parçalanmış kafalar uçarken, İnsanlar, aslında çok önceden delirmiş insanlar kaçıyorlardı. Yaptıklarından, görüp sustuklarından, bencilliklerinden dolayı, başlarına gelen o şeyden; Kıyametin getireceği ölümden kurtulmak için tekrar ahlaksızlık yapacaklardı. KİTABIM 2019'DA BİTMİŞ, 2024 YILINDA BASILACAKTIR. OKUDUĞUNUZ BU HİKAYEDEN HERHANGİ BİR CÜMLEYİ, PARAGRAFI İZİNSİZ BİR ŞEKİLDE PAYLAŞTIĞINIZ YA DA KONUSUNU KULLANDIĞINIZ ZAMAN HAKKINIZDA HUKUKSAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. Kapak tasarımı @golgehayaller 'e aittir.

Cara Hamilton; Durham'ın en gözde ailesinin; Hamilton'ların tek kızları. 17 yaşında olan Cara; diğer kızların aksine evlenmek değil, tatlılar yapmak istiyordu. Tüm vaktini bir Dükün peşinden koşmak yerine mutfakta harcamak istiyordu. Marifetli elleri ile pastalar, çörekler, yemekler yapıp en başta çocuklar olmak üzere herkesin tatması için can atıyordu. Fakat; kaderin onun için yaptığı yol zorlu ve taşlarla kaplıydı. Bir yanda bir an önce evlenmesini isteyen annesi, bir yanda minik limon ağacının sahibi ve diğer yanda ise bir katil. -07|08|2019- -Tüm hakları saklıdır, tamamen kurgudur. İçinde hiç bir gerçeklik barındırmaz.

"Cenneti bekleme, biz oradan kovulalı çok oldu." Parmağına bulaşan kanım ile kaşları çatılır iken huysuz bir sesle devam etti. "Cennetin kapısından utançla çevrilecek kadar günaha batmış bedenlerimiz, Cehennemi söndürecek kadar kana bulanmış parmak uçlarımız ile kabullen artık." Ela irisleri zehir yeşili gözlerime kenetlendiğinde savaşarak gözlerimi açtığım bu hayatta ilk defa direnmek yerine pes ettim. Tanrının huzurunda, meleklerin şahitliğinde, ölümün kıyısında kabullendim. "Bizim birbirimizden başka kimsemiz yok." Acı sesime seve seve eşlik etti. "Bizim birbirimizden başka sığınabileceğimiz kimsemiz yok, Yedi Şeytan." Cehennemin kül etmeye yetmediği ruhu, yıllar içinde acılarla yeniden doğmuş parmak uçlarına kadar hırstan yaratılmış bir kadın. Kirpiklerinin arasına hüznü, kaburgalarına aşkı sığdırabilecek miydi? ŞİDDET, UYUŞTURUCU, CİNSELLİK VE ARGO İÇERİR! Olayların gerçek kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Herhangi bir çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. İlk yazılma tarihi: 20 Mayıs 2019 Yayınlanma tarihi: 24 Mart 2021