Hepimizin bildiği gibi, kötülerin en büyük amacıdır, dünyayı yönetme arzularını gerçekleştirmek. Özeller, yıllar önce bu amacı engelleyerek düşmanları, yani yaratıkları, insanlara zarar vermeden önce yakalayıp bir adaya tutsak etti. Savaş tekrarlanıyor. Barış bozuluyor. Ama bu sefer Özellerin son ümidi olan bu genç kız, fazlasıyla acımasız, umursamaz ve duygusuz. Durum böyleyken Belma'nın taşlaşmış kalbini yumuşatmak ve savaşta iyilerin tarafına geçmesini sağlamak epey zorlayacak gibi görünüyor. Aşk ve savaşın karıştığı bu hikayede, savunmasız ve iyi kalpli bir kızın, bir oğlana aşık olmasını okumayacaksınız. Bu hikayede acımasız ve kendi korumak için bile olsa kalp kıran bir kızın cesaretini okuyacaksınız.

"Alametler baş gösterdi kâhin, O karanlık gecede yolunu aya sürüyen bir kadın var; genç ve kendine yabancı. Arayışı aya kadar yükseliyor, Ürpertiler sarılı ruhu kederli. Ve bir yaratık onu ısırmak için kolluyor bütün aydınlıkları. Kehanet Leivan, İnkâr edemezsin Leivan!" İlk Zamanlayıcı, nie:1839, Ay tutulması Velana Kenti, Araf Yazar: Ayşenur Sezer

Wattys 2020 Fantastik Kazananı Karpem yüzyıllar boyunca büyünün merkezi olmuştur. Dominik Dormen, hayatının bir kısmı bir handa, diğer kısmı herkesin hayranlıkla baktığı Işıklar Sarayı'nda, diğer kısmını da artık hayaletler ve yaşlı dostu Garrek ile beraber terk edilmiş bir kütüphanede geçirmiş bir bekçidir. Geçmişinin sadece birer isimden ibaret olduğunu düşünür ancak hikayesi daha yeni başlamaktadır. Dominik Son Büyü Bekçisi olarak, göreve çağrılır. Valerie Vaner, diğer bekçilerle beraber Matana'ya sürgüne gönderilir. Ailesini bu sürgünden kurtarıp Karpem'i eski görkemine kavuşturmak için tehlikeli bir göreve atılır.

İnsanların burçlarına göre kaderlerinin çizildiği bu düzende yalnızca bir kova dolusu insan kova burcuydu. Havran'ın hayatında bir kova dolusu dert zaten vardı, karısının hamile olduğunu öğrenmenin kovayı taşıracak son damla olduğunu zannetmişti. Çocuğun Balık olarak doğacağını öğrenince bir kova dolusu kaynar su başından aşağı dökülüvermişti. Çocuğu gerçek bir balık olarak doğacak olsa daha az üzülecek olurdu.

Doğru adımlarla atılarak ilerlenmiş bir gelecekte dünyanın neredeyse tüm medeniyetleri birleşmişti. "G.E.O" adıyla toplanan milletler insanlığın ezelden beri uğraştığı tüm sıkıntılardan arınmıştı. İki sıkıntıları vardı yalnızca, Geo'ya katılmamış olan milletler ve de uzay... İki sıkıntıları vardı yalnızca, görünürde. Böyle bir dünyanın içinde doğmuş-büyümüş olan David Tracker'ın herkesten ayrı bir problemi vardı: Eksiksiz değil doğru olan eğitim sistemini bulmak. Her şeyin kusursuz sayıldığı bir dünyada insanlara mükemmelin ötesini nasıl anlatabileceğini bilmiyordu. David'in bildiği tek bir şey vardı, öylesine kusursuz ve sıkıntısız bir dünyada dertli biri olarak yaşamak çok zordu.

İstanbul'un insanlarını birbirinden uzaklaştıran bir soğukluğu var, iki yakasını ilikleyen üç köprüsü var, kendisini hastalıklı gösterecek beton yığını birçok manzarası var, insanlarını birbirinden ayırmayan bitmez bir trafiği var. Kollarında, sırtında ve omuzlarında taşısa da yetmediği için kucağında da taşıdığı milyonlarca insan varken tek derdi insanları da değil. Şehrin ışıksız ara sokaklarında her insanın göremediği, görenlerin hayatta kalamadığı varlıklar yüz yıllardır geziyordu. Her şehrin bir elementi vardı, İstanbul'a bir element yetmiyordu. Her şehrin bir koruyucusu vardı, İstanbul'a bir koruyucu yetmiyordu. Dört element bir araya gelse bile şehir kendini güvende hissetmiyordu. Takvim yaprakları milenyuma varana kadar Savcıoğlu ailesinin her neslinden şehri koruyacak bir kişi seçilirken şimdi ailenin tümü şehirden sorumluydu. Yine de belalar ve sorunlar, buhranlar ve problemler bitmiyordu.

"İşte zaman çizgisinin eşitlendiği yer burası." dedi beni elimden tutup bütün renklerin karıştığı yere götürürken. Gördüğüm şey karşısında ağzım açık kalmıştı. Hayatınızda görüp görebileceğiniz bütün renkler buradaydı. Hatta daha önce algılamadığınız yeni renkler de. Her bir rengin kendine ait bir sesi vardı. Renklerin uğultusu kulaklarımda yankılanıyor daha önce hiç deneyimlemediğim bu şeyi hayranlıkla izliyordum. *** Dünyanın kaderi bir avuç insanın elindeydi. Dünya ya diğer gezegen tarafından istila edilecek ya da zaman yolcuları tarafından kurtarılacaktı. Bu bir avuç insanın yüklendiği sorumluluk ağırdı. Zaman yolcuları gezegenlerini kurtarıp kurtaramayacaklarını bilmiyorlardı. Onların elinde tek bir şey vardı. İnsanlık için savaşacak cesaret. Hepsi evlerinde oturmaktansa maceraya atılıp yeteneklerini gün yüzüne çıkarmayı tercih etmişti. Bu aynı zamanda kendilerine de açtıkları bir savaştı. Acaba kendilerini gerçekleştirebilecekler miydi? Gezegenlerini yok olmaktan kurtarabilecekler miydi? Fırtına kapıyı zorluyor inatla içeri girmeye çalışıyordu. Kapı sarsıldı. Kilit düştü. Büyük savaş çok yakındaydı. Kapak tasarımı @kairosay 'a aittir.

Çalışıyorsun, çalışıyorsun, çalışıyorsun. Uyanıkken çalışıyorsun uyurken çalışıyorsun. Sınavlara giriyorsun, yüksek not almalısın ki ebeveynlerinin sana duyduğu beklentiyi taşıyabilmeye devam et. Ters bir şey söylemek değil, düşünmüyorsun bile. Ters bir şey söylemek nedir ki? İnsanlık tarihinin en büyük felaketlerinin birinin gölgesinden kurulmuş Opus devletinin vatandaşı olarak yapman gerekenler çok basit ve basitliğin tersi zorluktur, Opus sana kolaylıklar sağlıyorken neden zorluğu tercih edersin ki? Çalış, söz dinle ve çalış, kurallara uy ve çalış, itaat et. Sen kendini Opus'a adarsan Opus kendini insanlığa adayacak ve o karanlık çağdaki halimize asla dönmeyeceğiz. Korkarsan, biz sana öğretmeyi başaramamışız demektir ve biz bunu başaramadıysak nedeni sen kendini yeterince adamadığın içindir. Korkma, kafanı çevirme ve göz kırpma. Eksiğini tamamla, geleceğine tamamla. -Kitabın adı gelecekte değişebilir-

Büyü Bekçileri kaldığı yerden devam ediyor! Dominik gücünü ve geçmişini öğrendiğinde başkente dönmeye karar verir. Ancak gücünü kontrol etmeyi öğrenmesi sandığından zor olacaktır. Bu sırada Marmares bekçilerin gelmesiyle birbirine karışmıştır. Valerie ise Datum'da yapayalnız uyandığında onu eski bir dostu karşılar.