siz : Eli damarlı olanın şeyi de damarlı olur derler doğru mu? Uygar : Gece gece sen kimsin? Uygar : Canına mı susadın? siz : Uh,sert erkeklere bayılırım siz : Yatağa geçmemiz gereken konular var Uygar : Herkesle sevişmiyorum Uygar : Hele senin gibi küçük bir kız çocuğu ile asla... ...devamı kitapta~ • #ihtiras -1 |10.08.21| #genelkurgu -16 |21.08.21| #kurgu -2 |31.01.22| #text -2 |13.01.23|

Eşlem: Dikkat çekecek kadar ufak değilimdir belki Yağız: Anlamadım? Eşlem: Görünüşüme aldanmış olabilirler (: Eşlem: Fotoğraf* Yağız: Hadi lan ordan! Yağız: HADİ Yağız: LAN Yağız: ORDAN Yağız: BU Yağız: SEN Yağız: EŞİM Yağız: Siktir! Yağız: Karım sen misin? • [Yetişkin okurlar içindir.]

**77:Sabah sabah kahvaltıdan önce böyle olabilirdik. **77: Fotoğraf **77:Kaçıp gittiğimiz dağ evimiz olsaydı, evin içinde böyle dolaşırdık. **77:Fotoğraf **77:Asansörde seni sinirlendirip beni böyle taşımanı sağlardım. **77:Fotoğraf **77:Mafya olsaydın silahlanıp çatışmalara giderdik. **77: Fotoğraf **77:Senin gömleğini giyinip sabah sporunu yaparken kaslarını yiyecekmiş gibi seni izleyebilirdim. **77:Fotoğraf **77:Bana atış yapmayı öğretebilirdin. **77: Fotoğraf **77:Motorumuzu yolda durdurup seni öpebilirdim. **77:Fotoğraf (Yn: Yetişkin içerik barındırır. Lütfen bunu bilerek okuyun hikayeyi. Sonradan ileri geri yorumlar yapmayın.)

Tam 2 yıl beklemişti Ateş, helen'i artık onun olucaktı. Bu kitap başlı başına cringe dir! oku geç. hatta tavsiyem, lütfen benim bu ergen kafamla yazdığım şeyi okuma, gerçekten beğenenler olmasa kaldırırdım. ♡̸ 𓏲 ࣪₊♡𓂃 ִֶָ ִֶָ

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Yanlışlıkla bi askere mesaj atarsan ne mi olur??? Görelimmm..

Kitap oldu. Dört kitabı basıldı. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmesek bile bir numara hayatımızı yönlendirebilirdi. Fakat bu sefer bir numara hayattaki çizgini belirlemek için tam tepende duruyordu. 17 Numara... Bazen sırf 17 Numara olduğun için şanslısındır, bazen de sırf bu yüzden ölüsündür. Defne otobüse binerken birkaç saat sonra olacakları tahmin bile edemezdi. Katliamın içinden kurtulan tek numaranın sahibi olmak ona göre şans değildi. Çünkü bazılarına göre bu şans, onun katil olma yolundaki ilk adımıydı. Çünkü o, etrafındaki yedi katilden sonra gelen sekizinci katildi. *Şiddet, kan ve vahşet içermektedir. Başlangıç: 20 Mayıs 2017 Bitiş: 2 Aralık 2018 Kitap: 14 Nisan 2023 Aksiyon #1- 02.2020/10.2020 Korku #1- 04.2020 Gerilim #1- 04.2020 Gençkızedebiyatı #1- 11.2020 Gizem #1-12.2020/01.2021 Macera #1-01.2021