Nie była wojowniczką, ani magiem, jak można przypuszczać po jej zdolnościach. Była kimś innym, czymś innym. Jej tatuaże niczym cienie były bronią czekającą na kolejną walkę. A w najbliższej przyszłości miało być jej bardzo dużo. Zbliżała się wojna, a w samej jej środku stała Mira z trójką nowo poznanych towarzyszy. Szanse na przeżycie mieli małe, mimo to żadne z nich nie chciało się poddać. Gra toczyła się o wysoką stawkę, a wygrać mogła tylko jedna ze stron. Kto pierwszy przebije serce przeciwnika, ten założy koronę. Jest ona jedna, a istot na ziemi wiele. "Derwan z zafascynowaniem wpatrywał się w walczącą Mirę. Nigdy nie widział takiego sposobu walki, nawet nie wiedział, że istnieje taki rodzaj magii. Tworzenie z tatuaży broni. Niezwykłe - pomyślał, gdy zobaczył wirującą w powietrzu kobietę, rzucającą sztyletami wprost do celu. To wszystko wyglądało jak... - Taniec. Tak właśnie uważał. Taniec. To było odpowiednie słowo. Każdy jej ruch był lekki, krok stawiany delikatnie, ale w sposób pewny. Wszystko było przemyślane. Każdy oddech, ruch nadgarstka, nawet mrugnięcie... wszystko było pod jej kontrolą. Ona była królową tego tańca, a wszyscy dookoła - to tylko publiczność. Widział wielu potężnych wojowników, znał wielu ludzi, których nazwiska zapisały się na kartach historii, jednak żadna z tych osób nie dorównywała tej kobiecie. Jej styl walki... był czymś nowym, czymś, czego właśnie szukał. "

Celia Faintharow jest sierotą, wiedzie nieprzyjazne życie pod dachem ośrodka Madam Bonet. 10 dni tyle czasu zostało jej do wyjścia na świat. Tylko co dalej będzie z jej nędznym życiem? Pewnego dnia, gdy stoi za ladą karczmy zjawia się zakapturzona postać, która nie spuszcza z niej wzroku. Wojownik jest zrezygnowany życiem, ale gdy widzi Celie jego nadzieje na to, że uda mu się spłacić dług stają się realne. Bezduszna sierota i arogancki wojownik, który za wszelką cenę chce pozyskać sojusznika.

Obiekt sto sześćdziesiąt to ja. Brałem udział w programie o kryptonimie ,,Andetta", którego celem było stworzenie żywej broni. Poddawali nas seriom badań - chcieli nas odrzeć z uczuć i sprawić, żebyśmy ślepo wykonywali każdy rozkaz. Ale coś poszło nie tak. Zamiast odciąć nas od emocji, sprawili, że odczuwamy je dwa razy mocniej, a nasze zdolności motoryczne wzrosły o sto procent. Chociaż osiągnęli cel odwrotny do zamierzonego, nadal uważali, że mogą z nas zrobić chodzącą broń. Gdy zaczęli nas przygotowywać do pierwszej misji, większość z nas nie chciała wziąć w niej udziału. Perspektywa zabicia ludzi napawała nas strachem. Zmusili nas do wykonania zadania. Łącznie zabiłem sto jedenaście osób. Gdy przyszło mi pozbawić życia sto dwunastą osobę, która okazała się być małą dziewczynką o wielkich zielonych oczach, zacząłem wątpić w to co robię. Zorganizowaliśmy bunt. Wszyscy, którzy przeżyli, ukryli się na różnych kontynentach, w różnych krajach, w różnych miastach i ukrywamy się do dzisiaj. Ludzie, którzy stworzyli program ,,Andetta", po naszym buncie otworzyli nowy projekt o nazwie ,,Salmara" i tym razem udało im się - odebrali ludziom emocje oraz wolną wole i zrobili z nich puste skorupy pozbawione skrupułów. Stworzyli armię, która miała zapewnić pokój i bezpieczeństwo. Prawda była inna - z pomocą swojego wojska chcieli przejąć władzę nad światem. I udało im się. Ale ja nie zamierzam siedzieć bezczynnie i patrzeć jak wszystko co znam, znika. Nie spocznę dopóki nie przywrócę światu jego poprzedniego stanu. Nie spocznę dopóki Lionel Terrency nie zginie. Nie spocznę dopóki nie dokonam zemsty. Okładka: -FirstLostGirl- WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE #10 w Science-fiction 15.02.17r. #10 w Science-fiction 05.06.17r. #8 w Science-fiction 11.06.17r. #5 w Science-fiction 17.06.17r. #9 w Science-fiction 24.08.17r. #8 w Science-fiction 22.10.17r. #2

Hongbin to płatny zabójca, który ma jedną zasadę: nie zabija niewinnych. Nim zdecyduje się wykonać zlecenie, obserwuje ofiarę i dokładnie sprawdza jej przeszłość. To samo robi z tajemniczą Jiah, której zabójstwo zleca jedna z największych na świecie firm farmaceutycznych, jednak jest jeden problem: nie potrafi znaleźć żadnych informacji na jej temat. W dodatku zamiast "zagrożenia dla społeczeństwa" dostrzega przerażoną dziewczynę, która nawet nie potrafi się bronić. Czy Jiah rzeczywiście jest niewinną osobą, niezasługującą na śmierć, czy może osąd Hongbina jest błędny? ⊱ Okładkę oraz banner przy rozdziałach zawdzięczam @Tea-Amo ♥⊰

Moje życie może wydawać się okrutne a ja głupia. Sama pcham się w niebezpieczeństwa bo tak podpowiada mi instynkt. Instynkt, który zostanie spotęgowany o stokroć przez nowo poznanych przyjaciół i nową prace. Fakt, że jestem inna wśród tylu innych sprawia, że czuję się wyobcowana, a jednak nie czuję się z tym źle. Lubię być sama. Lubię noc, ciemność i ciężką pracę. Ból sprawia tylko, że czuję choć odrobinę tego co było... zanim stałam się tym kim jestem. A jestem Rose... wiedźma, agentka i orzeł w jeden postaci. Zapraszam.

Każdy ma jakieś życie, ma swoją historie. Czy sami piszemy sobie scenariusz? Czy może wszystko jest już zaplanowane? Co jeśli ktoś pozwolił ci żyć tylko dlatego że cię potrzebował? Będziesz robić to co przystało i grzecznie zagrasz swoją rolę w tym dziwnym planie? Ja nie znam odpowiedzi na to pytanie, ale nie mam zbyt dużego wyboru. Gram swoja rolę, zbieram magię, oddaję ją podczas pełni i dziękuje ojcu za życie. Bo kiedyś już żyłam... kiedyś ... tak dawno że nic nie pamiętam... A potem czekałam na nowe życie.

"Świat nie jest łaskawy dla tych, którzy odstają" powtarzała jej matka. Jednak mimo to, Taerin Aidenhall od kilku lat służy Królowi Adarlanu. Sama zapracowała na to, aby zająć należne jej miejsce wśród mężczyzn. Każdego dnia zmaga się przeszkodami, jakie niesie bycie jedyną kobietą w Gwardii Królewskiej, by w końcu pewnego dnia stać się jej kapitanem. Spokój zostanie zakłócony, kiedy na szklanym dworze zawita tajemnicza Lilliana Gordaina... 22.04.2021 - 3 #szklany tron

Góry Deszczu i Nocy ukrywały przed światem zewnętrznym wiele tajemnic. Wśród nich jedna była ważniejsza i pilniej strzeżona niż inne, choć szeptały o niej wszystkie rośliny i zwierzęta w Araluenie, przez nikogo nierozumiane. Lord Morgarath miał syna. Ponadto sam skrywał sekret, o którym wiedzieli tylko najbliżsi mężczyzny i pewien demon w postaci kota. Niemal szesnaście lat po stłumieniu wojny domowej w Araluenie, były baron Gorlanu szuka sposobu, by porozumieć się z Duncanem i wyjaśnić, dlaczego w ogóle doszło do buntu. Jest to tym bardziej ważne, że nieporozumienia te zagrażają stabilności świata Obdarzonych. Świata, który i tak stoi na krawędzi zagłady, gdy w tajemniczych okolicznościach giną te nieliczne postacie z książek, które znają jego tajemnicę. *** Luźne fanfiction na podstawie serii „Zwiadowcy" wyjątkowo mieszające w kanonie.

Mogłabym tu napisać, że bohaterka to super dziewczyna, której imię wymyśliła jedna z czytelniczek wattpada, za co naprawdę jej dziękuję bo imię jest przepiękne :) Mogłabym napisać, że historia jest w miarę przeciętna. Że opowiada o wampirach, wilkołakach wiedźmach i takich tam... Mogłabym opisać też jakiś fragment książki... Jednak ja napisze wam tylko, że ta historia jest o kimś, kto nie jest idealny, kto nie leci na każdy problem z mieczem czy pistoletem i nie zakochuje się w pierwszym lepszym chłopaku. Melody jest dziewczyną, która nie rozumie co się z nią dzieje. Stara się to ukryć, oszukać ludzi... czuje się jak mała kropelka w morzu innych nadnaturalnych. Chociaż nie zna wielu zasad, spraw, odpowiedzi... pisze swoją historie dalej. Kiedyś razem z innymi takimi jak ona rządziła światem, teraz nie chce rządzić. Mimo tego, że fascynuje ją nowe otoczenie, woli oglądać go z ukrycia. Zostańcie z nią jeśli chcecie przeżyć historie pełną dziwnych i niezrozumiałych sytuacji zapełnionych magią... wilkami... Tiangszi... i Majo-ji.