Çocukluğumdan beri doktor olmanın hayallerini kurdum. Bir de Çalıkuşu'ndaki Feride gibi uzak diyarlara gitmeyi. O öğretmen olarak gitti ben ise doktor oldum ve ninemin bana yadigar bıraktığı mavi bavul ile çıktım yollara. İnsan hayatı boyunca attığı her adımı yeni bir umut ile atardı. Daha iyisi, daha güzeli için uzun yolculuklara çıkardı. Her zaman güzelliklerle karşılaşamazdı elbet. Ama denemekten vazgeçmezdi, insanı insan yapan en önemli özelliği de buydu. Ben de çocukluğumdan beri taşıdığım umutlarla yeni bir yola çıktım. Evimi, ailemi, tanıdığım her şeyi arkamda bırakıp beni büyüteceğine inandığım bir hayata adım attım. Güzel günler bizi bekler diye umut ederek.

"Bu ateş bizi yakar Ay ışığı." 🌖 Zeynep, küçücük cüssesi ile yüksek bir dağ kadar kibirliydi. Kibirli ve ulaşılamaz. Bu dağ, otuzlu yaşlarının ortalarına gelmiş adamı hırslandırdı. O dağı aşacak ve yerle bir edecekti! Belinden çıkardığı kelepçeleri genç kızın ince bileklerine geçirdi. Bu ona sapkın bir haz veriyordu. O dağı arşınladığını hissetti, ciğerlerine bol bol oksijen çekiyordu. Zeynep'i demir parmaklıkların arkasına tıktığında o dağı yerle bir edecek, yıkıntıları üzerinde zaferini kutlayacaktı. Fakat bu soğuk savaşın sonunda kimin kazanacağını zaman gösterecekti. 🌕 "Beni sensiz yaşamaya itme Zeynep, çünkü bu yaşamak değil." 🌒 (Klişe barındırmaz!) Çalınma ve kopyalanma durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

"Ben harama bakamam. Sen bana haramsın. Gözlerine bakmak, ateşe düşmek demek. 'Saçlarına dokunmak istiyorum' diyorsun lakin o dokunuşların benim için bir adet kurşun olduğunu biliyor musun? En acısı da ne biliyor musun? Benden, saçımdaki örtümden utandığını söylüyorsun ve bunu söylemene rağmen yine de karşıma geçip aynı zamanda sevdiğini dile getiriyorsun.Utandığın bir kızı sevmek...Sanırım sen bununla beraber, duru sevgini gurursuzluğa kurban ediyorsun." ♣♦♣ "Şimdilik olsam da hasret, sonunda sadece benim olacak o eşsiz kokun cennet." Dedi, bu sözlerle nefesimi kestiğinden habersiz. ♣ Artık birbirine tutsak olan kalpler değil, Allah'ın hürriyetinde olan yüreklerdik. Sadece ona meftun yürekler... ♦ ***Bu dini bir hikaye değildir. Sadece dinini yaşayan bir genç kız ile dini hakkında fazla bilgisi olmayan bir adamın hayatlarının ve gönüllerinin kesiştiği bir hikayedir.

Binlerce günah karşısında İMAN KIYAMINDAN TAVİZ VERMEYEN asil kadının öyküsüdür bu... 4.Şubat.2017 ....

"Oku! Yaradan Rabbinin adı ile! O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku! İnsana bilmediklerini belleten, kalemle yazmayı öğreten Rabbin en büyük kerem sahibidir." (Alak,96:1-5) Oku! Yani İkra yazıyordu. Cümlenin tamamının altı bir kaç kere çizilmişken, Oku! Yani İkra yazılarının altı daha fazla çizilmişti. Bu bir tesadüf müydü? Tabi ki de tesadüftü. Kafamı iki yana sallayarak, karmakarışık beynimi, daha fazla karıştırmak istemedim. Bu yüzden derin bir nefes aldım ve var gücümle derse yoğunlaştım.

Aile'de Kadın Erkek Hakları

Bir sevdaya düşeceksin,o sevda kuyu olacak sana.Sen kuyuda yusuf olacaksın sabredeceksin.Sonra sevdaya sultan olacaksın.. 》MEVLANA CELALEDDİN RUMİ》

|Gerçek Yaşanan Bir Hikayeden Esinlenilmiştir.| Sonbaharın usulca şehirden uzaklaştığı bir akşamüstü. Son demini döken yapraklar. Bulutların ağlamaya hazırlandığı dakikalar. Güneşin, bir daha kızın yüreğine açmayacağına and içeceği lahzalar. Karanlığın bir ruha sıkı sıkıya meyledeceği yıllar.. Bir an, bir lahza ve kayboluş. Kadının yüreğinin diri diri gömüldüğü o an. Küçüğünün, üşüyen avuçlarının topraklar buluştuğunu gördüğü o an. Ruhundan firar eden hıçkırıklar. Kalbinden akan oluk oluk kanlar. Nefesinin bir ipte salındığını hissettiği dakikalar. Ve onun, hep bir adım ardında bekleyen bir adam. Elinde kalemiyle, yüreğine nakış nakış şifa işlemeyi bekleyen bir adam. Bir adam, bir kalem ve bir şiir. Bir ölüm, binbir diriliş. Bir toprak, bir filiz. Bir hikaye, iki yürek. Bir ayrılık, binbir vuslat. Kapa gözlerini. Arala yüreğinin ıssız kapılarını. Ve bekle. Işığın, merhametin ve şiirin ruhuna hakim olacağı anı bekle..

Gözlerime iki çift yeşil göz bakiyordu yoksa ela mıydı *aman sanane Kızım kendine gel Afife* diye kızıyordum kendime şokun etkisinden kurtulduktan sonra gözlerimi gözlerinden kaçırdım ve kendimi doğrultmaya çalıştım. Gözlerinin rengi çok güzeldi ama bunları benim düşünmem doğru değildi sonuçta haram di. Sinirlenmiştim, bunca senedir helal olmayan bir erkeğe elimi bile vermeyen ben Afife. Adamın biri gelmiş ve ben onun kucağına düşüyorum. Ben kendime çeki düzen verirken o beni izliyordu bu durumdan oldukça rahatsız olmuştum. „Sağır mısınız?" Diye bir ses çktı su dev gibi Adamdan baya kasklı gibi duruyordu baya da yakışıklıydı üstündeki lacivert Takım Elbise de baya bi yakışmıştı. ALLAHim ne diyorum ben tövbe tövbe. Biraz duraksadıktan sonra „sizsiniz sağır, hem siz bana hangi hakla dokunuyorsunuz ki?" Bunları söyleyince tabikide yüzüne bakmıyordum bay öküzün ne demek ya sağır mısınız demek. Insan bir özür diler, iyimisiniz diye sorar.

O ne güzel tehdit öyle, namazını kılmazsan evlenmem seninle!