Ne güzel şeydi çocuk olmak... Tozlu yollarda koşmak, oyunlar kurmak, gülmek en saf halinle. Ne güzeldi kirlenen eller, en temiz halimizde. Ne özeldi yaşanan her an, farkında olmadan. Çocukluk hayalleri, kurulan arkadaşlıklar.. Aşık olmak belki de, ne anlamını ne hissiyatını bilmeden. Hayatımın en zor yılları sanardım çocukluğumu.. Şimdi ise hayat çok daha acımasız. Bir oyuncağım bile yoktu mesela. Bir oyuncakçı dükkanı vardı, her sabah daha açılmadan gider yeni bir oyuncak gelmiş mi diye merakla beklerdim. Bir gün pembe renkte çok güzel bir uçurtma geldi dükkana. Sonra bir çocuk gelip annesine yalvara yakara aldırdı o uçurtmayı. Bense arkasından bakakaldım öylece. Çünkü benim şımarmaya, istediğim olmayınca ağlamaya hakkım yoktu. Çünkü benim şımarabileceğim bir ailem yoktu... Sonra bir çocuk çıktı karşıma. Benden sadece birkaç yaş büyüktü ama kocaman bir kalbi vardı.. Ne mi oldu? O çocuk benim ailem oldu... "Son bir masal anlatayım mı sana? Bir varmış, bir yokmuş.. Zamanın birinde küçük bir süper kahraman varmış. İnsanlara yardım eder, kimsenin başına kötü bir şey gelmesine izin vermezmiş. Hiç dostu yokmuş ama. Yapayalnızmış koca dünyada. Bir gün başı derde giren bir peri kızı görmüş. Hemen gidip kurtarmış onu. Bir daha asla zarar görmesine izin vermemiş. Kızın upuzun kıvırcık saçları varmış. Saçlarıyla oynamayı çok severmiş. Aşk nedir bilmezmiş önceden, kızı tanıdıkça öğrenmiş. Çok sevmişler birbirlerini. Sonra.." "Sonra?" "Gökten üç elma düşmemiş ve bu masal burada bitmemiş.."

Klişelerden uzak gerçek aile, abi ve asker kurgusudur. :) Bu yıkım hepsinden büyüktü, yerle bir olan şehirlerin yanında ben de yıkılmıştım. O enkazdan çıkmıştım ama öğreneceklerimden sonra hiç çıkmamış olmayı dileyeceğimden bihaberdim. Depremde hayatı altüst olan bir kız. Evi yıkılan, enkaz altında kalan bir kız. Hayatı yıkılan, yine enkaz altında kalan bir kız. Yıllarca kendisinden saklanan gerçekleri öğrenip bu defa kendisi yıkılan bir kız. ... Ben Naz Günay, bu gece sıradanlığından şikayet ettiğim hayatımın sıradan olan son günü olduğunu bilmeden gözlerimi yumdum.

Avcı, uçurumun esaretini de gördü, gökyüzünün özgürlüğünü de... Avcı, acıyı da tattı, çaresizliği de... Dünya'nın ona öğrettiği tek şey adaletsizlik Ve bulduğu tek çözüm, her şeye rağmen hayatta kalmak Yemini, bir daha asla güçsüz olmamak Amacına ulaşmak için tek bir görevi ve tek bir seçimi var. Aşk mı? Zehir mi? #Wattys2015'in En İyi Keşfedilmemiş Hikayesi

Karanlığın Efendisi' nin devam kitabıdır. "Siz Beren Başak, Ares Karal' ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Onun bastona ihtiyacı olduğu o yıllara dek hayatında olmak istiyorum. Yaşlılığın getirisi olarak sokakta top oynayan çocuklara kızarken onun yanında olup sakinleştirmek istiyorum. Evet, hayatımı Ares Karal' a adamayı kabul ediyorum." "Siz Ares Karal, Beren Başak 'ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Bana yeni bir hayat bahşeden, benim gibi kalbi taş kesmiş bir adamı dizlerinde uyutmayı başarmış olan, gözleri ile gündüzleri dahi yıldızları gözlerimin önüne seren, acımı unutturup bana şifa olan, Beren Başak' ı el üstünde tutmayı kabul ediyorum." "Bende şahitlerin huzurunda sizi karı - koca ilan ediyorum." Nepenthe : Acıyı ve üzüntüyü yok eden ilaç.

GW8013GH Gavina MacDougal güzelliği ve asiliği ile efsaneleşmiş asil bir İskoç leydisiydi. Tehlikeliydi, cesurdu ve en önemlisi mücadele etmekten asla vazgeçmezdi. Davranışları sonunda başını derde soktuğunda ağabeylerinin onun için düşündüğü ceza ise belliydi. En yakın zamanda evlenmek zorundaydı. Eğer hayatta en nefret ettiği adamla evlenmek zorunda olmasaydı bu cezanın onun için bir kurtuluş olduğunu düşünebilirdi. Ewan MacLeod ya da herkes tarafından bilinen ismiyle Atmaca; zeki ve cesur bir savaşçı olmasının yanı sıra tehlikeli derecede yakışıklı bir adamdı. Klanını sorunsuz şekilde yönetip düşmanları karşısında güçlü olmak için Gavina ile evlenmek zorundaydı. Seçtiği gelinin başına açacağı dertlerden habersiz, kendisine doğuracağı varislerin hayalini kuruyordu. Kadınları iyi tanırdı, onlarla arası her zaman iyiydi ve hayranlıklarını kazanmak konusunda uzmandı. Tabii Gavina tanıdığı hiçbir kadına benzemiyordu ve onu evlendiğine pişman etmeye sonuna kadar kararlıydı. İkisi için de büyük bir savaş başlamak üzereydi. 1315 senesinin İskoçya'sında birbirlerine düşman ve aynı zamanda muhtaç bir çiftin hikâyesi...

Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...