Ailesinin zoruyla sevgilisinden ayrılan Ecrin arkadaşının yanına gönderilir ve orada bir adamın kızına bakıcılık yaparken hayatı ummadığı şekilde değişir... Profilimdeki linkten Yasaklı Bahçe'ye ulaşabilirsiniz ❤︎

Beni kucaklayan bedenle uyandım. "Muaz?" Boynuna sarıldım. "Benim, geldim." Dayanamadım ve sesli ağlamaya başladım. Salona geçince beni bıraktı, sımsıkı sarıldı. "Çok özledim." Ben de çok özlemiştim. "Ne çok özlemişim." Ağlıyordu. Yüzümü avuçlayıp yüzümün her karışını öptü. "Ağlama." Olmuyordu, göz yaşlarımı dinmiyordu. "Ağlama iki gözüm, ağlama canan bildiğim." Alnını alnıma yasladı. "Çok özledim." Sımsıkı sarıldı. Meğerse ne büyük acıydı eşinden ayrı kalmak, ne büyük bir imtihandı. Yüzünü avuçlarımın arasına aldım, bu sefer yüzünün her karışını öpen bendim. Onu o kadar çok özlemiştim ki. "Gitmem gerek." Bir söz bir yüreğe ne kadar ağır gelebilirdi? Bana bu söz çok ağır gelmişti. "Tamam." Başka ne diyebilirdim ki. Yüzümü avuçladı. "Âmine, sevdiğim..." Ağlamamaya çabaladım. "Seninle kavuşmalarımız cennete kaldı artık. Sana benimle evlenmek kolay olmayacak, hayallerini gerçekleştiremem demiştim. Hakkını helal et göz aydınlığım. Mazlumlar acı çekerken bir korkak gibi koynunda yatamam." Biliyordum. "Şikayetim yok. Sadece insanım ben, canım acıyor. Bu dava İslam davası, cihadında yanında olmaktan başka isteğim yok." Alnımı öptü. Ne doğumlarını ne de büyüdüklerini göremediği yavrularını öptü. Yanımıza biraz da para bıraktı. Suriye rejimi konu almaktadır. Yaşanan olaylardan esinlenerek yazılmıştır.

0544 *** ** ** : Şayet bir gün okursanız mesajlarımı, bilin ki... Bilin ki bir yolu olsaydı, karşınıza çıkıp gözlerinizin taaa içine bakıp size sadece iki kelime söylemek isterdim. 0544 *** ** ** : Kendine Gel! 0544 *** ** ** : Tövbe Kapısı kapanmadan Kendine Gel! (Görüldü.)

Amerika'da resim öğretmenliği yapan Asrın, yıllardır görüşmediği dedesinden bir telefon alır ve doğduğu topraklara Mardin'e gider. Peşindeki beladan kaçıp bir haftalığına tatil yapmak isteyen genç kadın onun için verilen hükümden habersizdir. "Nasıl buldun beni?" "Burası Mardin." Dedi. Sesi buram buram kibir kokuyordu. Aynı kibirle attı adımlarını. "Burada her yol bana çıkar." +18 İçerik mevcut

Yâre-i Dil serisi 1. Kitap Wattpad'de ilk Aşk-ı Reale isimli kitaptır. Elime aldığım valiz ile odadan çıktım, Elijah daha eve gelmemişti. Şalımı kontrol ederek saçımın görünüp görünmediğini kontrol ettim. Aklımı her ne kadar dağıtmaya çalışsam da olmuyordu. Elijah ile ayrılığımız ağır geliyordu. Rabbim, sen beni bu imtihana karşı sabırlı eyle. Elijah'ın sesini duymam ile onu özlediğimi fark ettim. Büyük aşkımız vardı, hâlâ var. Peki son bulacak mıydı? İzin vermeli miydim? "Camelia!" Sesi özlem barındırırken gözleri gözlerimi buldu. Hemen gözlerimi yere indirerek göz zinasını engelledim. Nefsimle yarışıyor, bana Elijah'a bakmam için komutlar veriyordu. Nede olsa son kez bakacaktım değil mi? Hayır, son da olsa, ilk de olsa, asla bakmayacaktım. Elijah gözlerini valize dikerek, "Seviyorum gitme," dedi. "Seviyorum ama kalamam." Ağlak sesim beni dumura uğratırken hayatımda daha önce bu kadar zorlandığım bir an olmamıştı. "İsteseydin kalırdın!" Sert sesi bana olan kızgınlığını yansıtırken yanan gözlerimi kapattım. "İsteseydin, isteseydin bizi oldururdun." İşte, severken yok olmak mümkündü! Acı çekerken birileri için mutlu olmak mümkündü! Kalp kırıkken en ücra köşelerde sakladığımız sevgi ile yaşamak mümkündü! UYARI - TELİF HAKKI Bu hikâyenin tüm hakları yazarı tarafından saklıdır. 6105 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereğince bu eserin izinsiz olarak kopyalanması, başka platformlarda paylaşılması, uyarlanması veya yeniden yazılması yasaktır.

Suikasti yapacağı yer üst kıdemde bir askeri karargahtı ve orası en iyi eğitilmiş askerleri barındırıyordu. Ve araştırdıklarına göre General'in kızı Âmine'yi parmak izi almadan içeri alıyorlardı. Çarşaf ve maskeyle kendini kamufle edebilirdi genç kadın. Askeriyede Âmine'yi daha önce görmüşlerdi. İki santimlik bir boy farkı dahi olsa bunu fark ederlerdi. Âmine ondan 5 cm daha uzundu ve bu yüzden boyu ona yakın olsun diye altı dolgu topuklu spor ayakkabı giymişti. Üzerinde ki çarşaf bol olduğu için ondan daha zayıf olduğu belli olmuyordu. Mavi gözlerine Âmine'nin bal rengi gözlerini lensle taklid edince herşey tamamdı. Bilerek onu seçmişlerdi. Bir karargâha girip oranın en yetkili General'ini öldürmek ancak onun altından kalkabileceği bir görevdi. Ve bunu başaracaktı! Bugün örgütlerinin kabusu General Hamid Aladağ ölecekti! Üstelik bunu öz kızı Âmine Aladağ yapacaktı. En azından herkes böyle bilecekti... 🗝️ Burası Hemsâye Adası'ydı. Dört tarafı denizle kaplı, içi huzur dolu bir kara parçası. Sanki burası dünya da temiz kalmış tek yerdi. Hâlâ insanlar düşenin üzerine basıp geçmek yerine birbirleriyle yardımlaşırdı, hoşgörü vardı mesela hangi dine, ırka, yahut giyimde olduğuna karışmıyorlardı burda insanlar. Birlikte huzur içinde yaşayıp gidiyorlardı. Aylardan Temmuz'du. Hemsâye'nin çiçek açtığı en göz kamaştırıcı zamanlarındanlardı. Çiçekler takmış bir gelini andırıyordu Huzurun Adası. Rengarenk eski usül boyanmış evlerin balkonlarına tırmanıyordu Begonvil çiçekleri. Yanından yürüdüğü ahşap konağın duvarlarını saran asmanın yapraklarını toplayıp hasır sepetine biriktiriyordu bir genç kız. Şimdi bu nadir kalmış temiz beldeye kendi karalarını çalmaya planlıyordu kara ruhlar. Elbette ki onlara set vuracak kahramanlar mevcuttu. İşte serüven böyle başlayacaktı.

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

FÜG SERİSİ Zihnimdeki Kaçış Yaralı bebek Uyanış 1. Kitap son güncelleme ˚₊· ͟͟͞͞➳❥ 14 ağustos 2024 . . . Bu kurgu tamamen bana aittir ve tüm hakları saklıdır. . . . Kapak: pinterestten alıntıdır.

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

Zarin, kendini bulmak için ansızın bir yolculuğa çıkar, bu yolculuk onu tahmin edemeyeceği yerlere götürür. Yeni dostluklar, yeni başlangıçlar ile çevrili hayatında onu neler bekliyor olacak ? "Yıldızlardan daha fazla kelebeğim var, bir günlük ömürlerinin son saatlerinde hepsi. Biraz da umudum var, kendi hayatımın son demlerinde." Saat : Yıldızı insan geçe Konum: Gökyüzü treni