Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

YAKINDA KALDIĞI YERDEN DEVAM EDECEK, BEKLEMEDE KALIN! Varoluşumuzdan beri hep iki kavram vardı; yaşam ve ölüm. Hep birileri yaşar, birileri ölürdü. Hazan vakti yağmurun öylesine şiddetli yağdığı o sokakta bir adam belirdi. Adam öyle büyük bir hata yapmıştı ki, o sokakta lanetlenmişti. Girdiği sokak araftı, ama adam ölümle lanetlenmişti. Adam ölümdü, arafın sokağı artık ölümün tesiri altındaydı. Yıllar geçti arafın sokağında bir kadın belirdi; turuncu, sonbahar kokan saçlarıyla. Arafın sokağı ölümle çevriliyken her bir yanı, o sonbahar kokan kadın sayesinde bir umut doldu içi. Ölümün laneti yüzünden yıllarca yağmur yağmamış, sert rüzgarlar esmiş arafın sokağında. Hazan vakti lanetlenen arafın sokağı başka mevsim görmemiş o günden sonra, görmeyince mahkum olmuş hazan vaktinin en karanlık sert anına. Unutmuş asıl hazan vaktinin güzelliklerini, o yağmurları, o hafif esen rüzgarı... Kadının gelişi bir umutmuş çünkü unuttuğu o hazan vaktinin güzelliklerini hatırlamış arafın sokağı, kadın korkusuzca yürümüş ölümle sarılmış o arafın sokağında. Kadın o gün öyle bir şey yapmış ki, yıllardır yağmurun düşmediği o sokağa yağmurlar yağmış, rüzgar ilk kez bir teni okşuyor gibi usul usul esmiş. Adam ne kadar ölümse kadın o kadar yaşamdı. Ölümle lanetlenen adamı yaşamla kurtardı kadın. Kadın yaşamla ödüllendirilmişti, kadın artık yaşamdı. Arafın sokağı ise artık sadece araftı, lanetinden kurtulmuş her bir mevsimi doya doya yaşayan... Yaşam ve ölüm arasında olan bir masaldı bu... "sen ölme, daha bulmadın beni" - Yayın Tarihi: 26.02.2022, 00:05 Kapak Tasarımı: @japoncivciv 'e aittir.

↬Çatlak bir kız, hiçbir şeyden haberi olmayan bir çocuğu kendine shiplerse ne olur?↫ T A M A M L A N D I 05.09.2019 |Perşembe. Mizah➳4 |26.04.2020 Çevrimiçi➳1 |25.04.2020 Çevrimdışı➳1 |25.04.2020 Kısa hikaye➳1 |18.04.2020 Genç kurgu➳2 |20.04.2020 Bilinmeyennumara➳1|20.05.2020 Text➳1|20.05.2020

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Tamamlandı MaaşıYatırmayanAdam: Ne? Siz: Ne için yazdığımı unuttum ben. Siz: İsmini görünce hatırladım. Siz: Maaşları yatırsana amk 04.02.2022 #kurguolmayan1 #romantizm1 #genelkurgu1 #mizah1 #gençkızedebiyatı1 #komik1 #kurgu1 #aşk1 #gizem1 #aksiyon1 #texting1 #gençkurgu1 #anonim1 #kısahikaye

O, Ateş'ti. Bense, ortalığı Ateş'e veren kızdım. Canlı canlı yanmamız kaçınılmaz, sakınılamaz ve men edilemezdi. NOT: TENİMDEKİ İMZA'YI OKUMAK İÇİN RUHUMDAKİ İMZA'YI OKUMANIZ GEREKMEZ.

Daha önce hiç tanışmayan bir kız ve bir erkek aynı evde kalabilirler mi? Arkadaş olabilirler mi? Peki bu arkadaşlık ya aşka dönüşürse? Kaybetme korkusu ve gurur bu aşkın önüne geçebilir mi? Hangisi daha zor olur? Aşkıyla yanmak mı yoksa yanarken ona dokunamamak mı? Gelin hep birlikte şahit olalım. Tertemiz seven genç bir adamla sevmekten korkan genç bir kızın hikayesi... ~~~ ''Eski erkek arkadaşı. Onunla yaşadıkları ağır şeyler. Bu saatten sonra kolay kolay bir erkeğe güvenip sevemez, zaten bunu kendi de söyledi. İlk kez birini sevmiştim ve artık aşka kalbimi kapattım dedi. Siz söyleyin nasıl söylerim ona? Onu sevdiğimi söylersem onu kaybetmem mi? Ben Asya'sız yapamam, onsuz nefes alamam anlıyor musunuz? Sevgimi içe gömer, susarım yine de ona tek bir kelime edemem'' ''Böyle gözünün önündeyken susmak daha çok acı vermez mi?'' ''O yanımda olsun da ben acı çekmeye razıyım'' ~~~ Not: Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. İlk yayımlanma tarihi: 18.01.2019 Kapak tasarımı @bsudeee aittir. Güzel kapak için teşekkür ederimm.

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.