"Bende yaklaşık 5 senedir tedavi görüyorum. Panik ataklı sosyal anksiyete bozukluğum var. O yüzden insanlarla iletişim kurabilmek benim için biraz zor temas konusuna değinmiyorum bile. Ne kadar ezikçe değil mi? Kendi vücuduma bile sahip çıkamıyorum." "Hayır! Bence kendine haksızlık ediyorsun. Bak! Hepimizin sorunları var bu seni ezik ya da aciz yapmaz." *** Ben gidersem gerçekten de iyi olacak mıydı? Derin bir nefes aldım. Yüzünü avuçlarımın arasına alıp son kez dudaklarımızı birleştirdim. Gözyaşlarım onun yanağına düşerken uzun bir süre çekilmedim. Sanki suyun altına girecektim ve bu benim son nefes hakkımdı. Kafamı kaldırıp son kez yüzüne baktım. "Hoşça kal kiraz çiçeğim!" BU BİR HWANG HYUNJİN HAYRAN KURGUSUDUR! Rahatsız olacaklar, saçma sapan boş hakaret edecekler okumanıza lüzum yok! Geriye kalanlar Hepiniz hoşgeldiniz!

Şaşkınca karşımdaki kaleye baktım ve arkasından yükselen saraya , "bu gerçekten gerçek mi ? " mırıldanarak kurduğum cümlenin saçmalığı , şaşkınlığımın ne denli fazla olduğunu belli ediyordu . hala içinde bulunduğum durumu kavramaya çalışıyordum , bu imkansızdı tekrar kafamı kaldırıp , büyükbabamın her gün aynı heyecan ve hayranlıkla anlattığı ihtişamlı krallığa baktım , yani CAMELOT'A .... MERLİN HAYRANLARI + ARTHURUN MAVİLERİNDEN KENDİNİ ALAMAYANLAR + GÜZEL BİR SERÜVENİN İÇİNDE OLAMAK İSTEYENLER + FANTASTİK KURGUSUZ YAPAMIYORUM DİYENLER VE DAHA NİCELERİİİİ ...... KAPIYI ARALIK BIRAKTIM BUYURUN İÇERİİ .. <<kitabın tüm hakları arthurun excaliburunda saklıdır>>