"fakat ekselansları, ben göklerin bile yıkamayacağı bir hanedan kurduğumuzu düşünmüştüm."

Bu kitapta Wangji'nin, Wuxian'ın yokluğunda, Wuxian'a yazdığı mektupların çevirisini bulacaksınız. Çeviri hariç hiçbir şey bana ait değildir. Link: https://archiveofourown.org/works/24660799 |Tamamlandı.

"Aşkım yalnızca benim yaşattığım bir aşk olsa bile, asla sönmeyecek, sonsuza dek sürecek..." yizhan fanfiction

❝Prensim.. O ölmüş.. Kendini avludaki bir ağaca asmış, bir de sizin için bir mektup bırakmış.❞ ×Wang Yibo & Xiao Zhan. 一To @KANLICA ily 💘

Lan Wangji, dersten çıkmış düşüncelere dalmış bir şekilde Jingshi'ye ilerliyordu. O kadar dalmıştı ki arkasından birinin geldiğini bile hissetmemişti. Kısa bir süre sonra alın bandında hissettiği baskı ile arkasını dönmüş, gördüğü kişi ile yüzünü kaplayan sinirli ifade yerini şaşkınlığa bırakmıştı. Wei wuxian, sevdiği adamın yüzünde ki şaşkınlığı görünce kıkırdamış ve alın bandını dudağına götürüp öpmüştü. Gülümseyen gözlerle adama bakıp konuştu. ''Lan Zhan, uzun zaman oldu.''

Yuan, yıllardır onu büyüten adamdan sadece sevgi görmek istemiş ve istediği sevgi yerine bir sürü acı alabilmişti. Onu seven, her zaman yanında olan bir ailenin hayali bile o kadar uzak kalmaya başlamışken yeni bir görev almıştı. Görevin zorluğu karşısında hissettiği duygular, hedefinin kendisi ile aynı göz rengine sahip olduğunu fark etmesiyle daha da karmaşıklaşmıştı. 🧩 🧩 -Wangxian kurgusu olsa da ilk bölümler daha çok Yuan'ın gözünden anlatılacaktır.-

"A-yin! Koşma düşeceksin şimdi. Düştüğün zaman gelip bana ağlama." diye söylenen babasına bakmış, kıkırdayıp hızlıca onun yanına gitmiş ve kollarını sıkıca sarmıştı. "Düşersem, beni teselli edeceğini biliyorum ki!" babasından da bir gülücük kazandığında tekrar oynamaya dönmüştü. Bu güzel anıların bir rüya olduğunu anladığında ise göz yaşlarını tutmakta zorlanmıştı. Wangxian kurgusudur. Başlarda öyle gözükmese bile ilerleyen bölümlerde belli olacaktır ✨