"Duyduklarını unutacaksın." "Hafızam kuvvetlidir. Sanmıyorum." "Unutacaksın." "Yoksa?" "Yoksa.." Bana biraz daha yaklaştı ve önümde durdu. Önüme düşen saçlarımı bir eliyle kulağımın arkasına itti. "Canını yakarım." "Senden korkmuyorum." Dedim kararlılıkla. "Herkes benden korkar." "Ama ben korkmuyorum." İşte harika bir görüntüye şahit olduğum o an. Başını eğdi ve güldü. Gülüşü muhteşemdi. Bir insana gülmek bu kadar mı yakışırdı. Bir gülüş bir insanı bu kadar mı değiştirirdi. O an gülüşünde kaybolmak istedim. Sonsuza kadar izleyebileceğim bir manzaraydı. Artık ondan şimdi korkmaya başlamıştım. Gülüşüyle bile beni etkileyen, beni sarhoş eden adam bana daha neler yapmazdı ki..