Επειδή έχει πλάκα Επειδή είναι εύκολο Επειδή δεν υπάρχουν συναισθήματα στη μέση. Επειδή δεν θα το μάθει και κανεις. Η Φαιδρα Πολίτη και ο Ιάκωβος Νικολαϊδης ήρθαν κοντά για όλους τους λάθος λόγους, και θα χωρίσουν για όλους τους σωστούς. Η συναντηση τους δεν εκρυβε κανενα συμπαντικο παραδοξο. Αντιθετως, θα την ελεγε κανεις σχεδον...προμελετημενη. Εκεινη χρειαζοταν συμβουλες, για το πως να προστατευσει νομικα τα εργα της, κι εκεινος ηταν δικηγορος με εξειδικευση στο εμπορικο δικαιο. Η αδελφη της και ο αδελφος του ζουσαν έναν από εκεινους τους ερωτες για τους οποιους γραφονταν βιβλια. Εκεινοι οι δυο...δεν θα το λεγα. Για αυτό και δε θα σου γραψω κεφαλαια ατελειωτα για την Φαιδρα και τον Ιακωβο. Κι αυτό, γιατί τα παντα συνεβησαν πολύ... πολύ πιο απλα. Και καπου εδώ, ενεκα της οικειοτητας που εχουμε, θα μου πεις πως δεν με πιστευεις. Και καλα κάνεις.

Καλοκαίρι στην Ελλάδα, νησί όλα ήρεμα μέχρι που... μπουκάρει ο Βικτώρ με τη μαύρη του Maserati και το ψυχρό βλέμμα που κρύβει έναν ωκεανό αίματος και ενοχών. Ηρωίδα: Η Λυδία. 24 χρονών. Δουλεύει σε ένα παραλιακό καφέ, σερβίρει καφέδες με χαμόγελο και αλμύρα στα μαλλιά. Όλοι την ξέρουν, κανείς δεν την ξέρει. Ένα πλάσμα γλυκό, αλλά με μια θλίψη που δεν έχει ακόμα εξηγήσει. Ο Βικτώρ: Ρώσος μαφιόζος, σκληρός, παγωμένος, με βλέμμα που κόβει σαν γυαλί. Ήρθε για "διακοπές", αλλά στην πραγματικότητα προσπαθεί να ξεφύγει από την ένοχη ζωή του. Δεν θέλει έρωτα. Δεν θέλει να εμπλακεί. Μέχρι που είδε εκείνο το κορίτσι να γελάει πίσω από ένα ποτήρι φραπέ...

Η Ιολη είναι αρραβωνιασμενη με τον πιο πλουσιο άνθρωπο στη Ελλάδα τον Στιβ Μακαιλ. Μετά από ένα περιστατικο που παραλιγο να κοστισει την ζωή της Ιολης ο Στιβ αποφασιζει να προσλαβει κάποιον ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για την προστασία της τον Κωνσταντίνο Η Ιολη είναι νέα ακόμα και θέλει να κάνει πολλά όμως ο Κωνσταντίνος την περιοριζει αρκετά κάτι που δεν αρέσει στην Ιολη Έντονοι χαρακτήρες και οι δύο που κρυβουν μέσα τους μεγάλο πάθος ποιο μπορεί να είναι το τέλος τους?

Από παιδιά, ήξεραν μόνο να ανήκουν ο ένας στον άλλον. Η A'Mi και ο Ian μεγάλωσαν μαζί σαν πνευματικά αδέρφια - δυο ψυχές δεμένες με γέλια, καλοκαίρια και εκείνο το πρώτο, αθώο φιλί κάτω από τον ήλιο της Αβάνας. Μέχρι που η αθωότητα έσπασε. Και μαζί της, έσπασε κι εκείνη η σχέση που έμοιαζε αιώνια. Χρόνια αργότερα, οι γονείς τους τους αναγκάζουν ζήσουν κάτω από την ίδια στέγη. Μόνο που τώρα δεν είναι παιδιά. Είναι δυο ενήλικες που κουβαλούν πληγές, εγωισμούς και ανείπωτη επιθυμία. Μαζί, είναι καταιγίδα. Τσακώνονται, φωνάζουν, πληγώνουν. Κι όμως... δεν μπορούν να μείνουν μακριά. Όταν οι ζωές τους μπλέκονται ξανά - αυτή τη φορά κρυφά, επικίνδυνα, απαγορευμένα - πρέπει να αποφασίσουν: Θα πολεμήσουν ο ένας τον άλλον; Ή θα πολεμήσουν για να είναι μαζί; Μια ιστορία για την παιδική φιλία που έγινε εμμονή. Για τον έρωτα που μεταμορφώνεται σε μίσος για να αντέξει. Για δύο ανθρώπους που, ό,τι κι αν γίνει, πάντα επιστρέφουν ο ένας στον άλλον.

«Μήπως φοβάσαι ότι θα κολλήσεις μαζί μου;» «Θα μπορούσες να το πεις αυτό, αν πίστευα στον έρωτα» Η εικοσιτετράχρονη Εύα έχει τελειώσει τις σπουδές της και ζει μια ήρεμη ζωή στην Αθήνα. Αυτό μέχρι να γνωρίσει τον Άρη, τον φαινομενικά ψυχρό άντρα με τον οποίο τσακώνεται από το πρώτο δευτερόλεπτο που τον συναντά. Εκείνος σίγουρος για τα πιστεύω του, έχει να αντιμετωπίσει τους δικούς του δαίμονες, ενώ μια απειλή απλώνεται γύρω του. Εκείνη σίγουρη για τον εαυτό της μπλέκεται σε μια δίνη συναισθημάτων, χωρίς να ξέρει πως να ξεφύγει. Εκείνος απόμακρος κι αυτή πεισματάρα, εκείνος δε πιστεύει στον έρωτα κι αυτή τον ερωτεύεται. Θα καταφέρει η έλξη να γίνει έρωτας και να νικήσει τα εμπόδια στις ζωές τους; ·26/9/24 1η στο αστυνομικό 🫶🏼 ·25/1/25 1η στο passion 🫶🏼

Η Θεσσαλονίκη απλώνεται μπροστά της σαν μια υπόσχεση ελευθερίας, σαν ευκαιρία για μια νέα αρχή. Η Ρεβέκκα προσπαθεί να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα ζωή, να ξαναβρεί τον εαυτό της μέσα από καινούριες γνωριμίες, ανέμελες νύχτες και προκλήσεις που δοκιμάζουν τα όριά της. Και όσο περισσότερο πείθει τον εαυτό της πως ο Θέμης είναι απλώς μια κλειδωμένη ανάμνηση, τόσο πιο έντονα νιώθει την παρουσία του στη σκιά της. Δεν του έχει ξεφύγει. Γιατί ο Θέμης δεν είναι ο άντρας που αφήνει πράγματα ανολοκλήρωτα. Ξέρει πότε να περιμένει, πότε να δείξει υπομονή. Και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, και ξέρει πως θα έρθει, θα είναι εκεί. Όμως, καθώς σχεδιάζει προσεκτικά την επόμενη κίνηση του, ένα νέο πρόβλημα εμφανίζεται στη ζωή της Ρεβέκκας. Κάτι που μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Όταν οι δρόμοι τους διασταυρωθούν ξανά, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Αυτή τη φορά, ο αγώνας φτάνει στο πιο κρίσιμο σημείο του. Τα σετ είναι ισόπαλα, η ισορροπία εύθραυστη, και κανείς δεν ξέρει ποιος θα κερδίσει τον τελευταίο πόντο. Ένα μονάχα είναι βέβαιο: Κανείς τους δεν θα φύγει από το γήπεδο χωρίς να παλέψει για τη νίκη.

Είχε ένα σκοτεινό παρελθόν, το οποίο προσπαθούσε να ξεχάσει... Είχε ένα λαμπρό μέλλον που το μαύρισε όταν πήγε στην σκοτεινή πλευρά... Και υπάρχει και το παρόν... Στο οποίο υπάρχουν μόνο αυτοί οι δυο... But, you'll never be alone I'll be with you from dusk till dawn I'll be with you from dusk tillldawm Baby I am right here Αυτή η ιστορία γράφτηκε για τον διαγωνισμο SUMMER 2018 CONTEST της @__Violeta__ Εξωφυλλο απο την @Full5Moon

ΜΕΡΟΣ 1ο: το σκοτάδι καλύπτει το φως από την σκληρή πραγματικότητα και το οδηγεί στην κόλαση που είναι ο έρωτας. Εκείνος είναι το σκοτάδι. Εγώ είμαι το φως. ΜΕΡΟΣ 2ο: Συγκεντρώνομαι πάλι στον ίδιο στόχο και του αναφέρω με ψυχρότητα. "Τι άλλο να διορθώσω για όταν θελήσω να πυροβολησω;" "Να μην κρύβεις τα συναισθήματα που έχεις για εμένα" αναφέρει σοβαρά και εγώ κατεβάζω το όπλο. Γυρίζω το κεφάλι μου προς αυτόν και αυτή την φορά τον κοιτάζω κατάματα. Τα μάτια του λένε όσα δεν τολμούσαν να πουν τα χείλη του. Το βλέμμα μου ταξιδεύει στα χαρακτηριστικά του προσώπου του και παρατηρώ το σφίξιμο του σαγονιου του. "Σταμάτα να κοιτάς εκεί που δεν έχεις πρόσβαση" ψυθιρίζω νιώθοντας τα μάτια του να έχουν σταθεί στα χείλη μου. "Άμα δεν μπορώ να σταματήσω;" ΜΕΡΟΣ 3ο: Μερικές φορές, δεν χρειάζεται να είσαι ο ήρωας της ιστορίας. Γιατί δεν θα νικάς πάντα. Έπρεπε να το είχα καταλάβει πιο νωρίς, γιατί τώρα πια είναι αργά. Θα καταστραφώ. Θα χαθω μεσα στο σκοτάδι που οδήγησα τον εαυτό μου. Εκεί οπου η χαρά δεν έχει θέση. Εκεί που όλα διαλύονται. Εκει που θα καταλαβω τι σημαινει "κενο".

Πολύ επιτυχημένη στον χώρο της και άσσος στα οικονομικά η Αλεξ έχει καταφέρει να φτιάξει μια εταιρία κολοσσό στην μουσική βιομηχανία. Έχει αγαπημένους φίλους που τους νιώθει σαν οικογένεια μια δουλειά που αγαπά πολύ και χρήματα. Έχει όλα όσα χρειάζεται ή μήπως όχι ?

<<Γύρισε και με κόλλησε απειλητικά στο τοίχο σε κλάσματα δευτερολεπτου "Μικρή μην παίζεις μαζί μου" Το βλέμμα του έκαιγε και δεν ελεγε να το παρει από πάνω μου "Οι απειλές δν πιάνουν σε εμένα Αρη" είπα ηρεμα και κοίταξα δεξιά αποφεύγοντας το βλέμμα του "Εισαι σίγουρη για αυτό?" Ψιθιρισε στο αυτί μου κάνοντας με να ανατριχιάσω με την φωνή του.>> Θα μπορέσει η Άννα να ερωτευτεί τον μισητό σε αυτήν κολλητό του αδερφού της? ❗️Do not copy my story!❗️