(Kızıl Kardelen 3) Abdülhamit'in gizli hafiyesi, İstanbul'un gece bekçisi, Galata'nın gölgesiydi o. Annesinin emanetini isminde taşıyordu. Babasının ışığını da yüreğinde... "Kara Peçe" diyordu ona kimileri... Kimileri de; "Gölge..." Kara Kurt ve Kızıl Kardelen'in katillerinin üzerine düşen siyah, öfkeli bir gölge...
İp atlarken geldi baba bildiğim amcam yanıma. Örgülü saçlarımın üstüne kırmızı bir yemeni attı. Gözleri yaşlıydı. Onu hiç gözleri yaşlı görmemiştim. İç yeleğinin cebine elini attı ve altın köstekli saatini çıkarıp, avuçlarıma bıraktı. Bunu bana, evime döneceğimde vereceğini söylemişti. "Artık gitme vakti kızım." dedi...